konstatere

wymowa:

Dania: [kɔnsda'teˀɔ]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) stwierdzić, ustalić

odmiana:

(1.1) at konstatere, konstaterer, konstaterede, konstateret

przykłady:

(1.1) Lægen konstaterede, at patienten havde sår på tolvfingertarmen. → Lekarz stwierdził, że pacjent ma wrzody na dwunastnicy.

(1.1) Cirka 3.000 danskere får hvert år konstateret forandringer i leveren.^[1] → Każdego roku u około 3000 Duńczyków stwierdza się zmiany w wątrobie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fastslå

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konstatering w

przym. konstaterbar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: