kondiĉo

morfologia:

kondiĉ•o

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) warunek^[1]

(1.2) zazwyczaj w lm: warunki, sytuacja

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	kondiĉo	kondiĉoj
akuzativo	kondiĉon	kondiĉojn

przykłady:

(1.1) Vi ne plenumas ĉiujn kondiĉojn de konkurso. → Nie spełniasz wszystkich warunków konkursu.

(1.1) Sed Okcidento devas ĉesi meti kondiĉojn.^[2] → Ale Zachód powinien przestać stawiać warunki.

(1.2) Hieraŭ la veteraj kondiĉoj estis malbonaj. → Wczoraj warunki pogodowe były złe.

składnia:

(1.1) kondiĉo de + M., kondiĉo por + M.

kolokacje:

(1.1) necesa kondiĉo, sufiĉa kondiĉo, plenumi kondiĉon, meti kondiĉon

synonimy:

(1.2) cirkonstanco

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

samaj kondiĉoj, samaj superstiĉoj

etymologia:

uwagi:

źródła: