ekonomik

wymowa:

IPA: [ˌɛkɔ̃ˈnɔ̃mʲik], AS: [ekõnõmʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. specjalista w dziedzinie ekonomii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. szkoła o profilu ekonomicznym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekonomik	ekonomicy
dopełniacz	ekonomika	ekonomików
celownik	ekonomikowi	ekonomikom
biernik	ekonomika	ekonomików
narzędnik	ekonomikiem	ekonomikami
miejscownik	ekonomiku	ekonomikach
wołacz	ekonomiku	ekonomicy
depr. M. i W. lm: (te) ekonomiki[1]

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekonomik	ekonomiki
dopełniacz	ekonomika	ekonomików
celownik	ekonomikowi	ekonomikom
biernik	ekonomik	ekonomiki
narzędnik	ekonomikiem	ekonomikami
miejscownik	ekonomiku	ekonomikach
wołacz	ekonomiku	ekonomiki

przykłady:

(2.1) Młodzież pije piwo w parku koło ekonomika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ekonomista

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) specjalista

(2.1) szkoła

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekonomia ż, ekonomista mos, ekonomiczność ż, ekonomizacja ż, ekonom mos

przym. ekonomiczny

przysł. ekonomicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ekonomika

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ekonomista

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ekonomiczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekonomi, ekonomist

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. économique^[1]

uwagi:

źródła: