dziedziczka
dziedziczka (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta, która coś po kimś przejmuje[1]
- (1.2) przest. właścicielka ziemska albo żona dziedzica[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziedziczka dziedziczki dopełniacz dziedziczki dziedziczek celownik dziedziczce dziedziczkom biernik dziedziczkę dziedziczki narzędnik dziedziczką dziedziczkami miejscownik dziedziczce dziedziczkach wołacz dziedziczko dziedziczki
- przykłady:
- (1.1) Hrabina Stadnicka, dziedziczka łańcucka, przeznaczyła sporą sumę na ten sierociniec.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziedziczenie n
- przym. dziedziczny
- czas. dziedziczyć ndk., wydziedziczyć dk.
- przysł. dziedzicznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziedzic
- (1.2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziedzic
- źródła:
- ↑ Hasło „dziedziczka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „dziedziczka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.