gladiator

wymowa:

IPA: [ɡlaˈdʲjatɔr], AS: [gladʹi ̯ator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. w starożytnym Rzymie: osoba walcząca dla uciechy publiczności na arenie z innymi osobami lub dzikimi zwierzętami; zob. też gladiator w Wikipedii

(1.2) przen. sportowiec, zwykle wkładający w walkę dużo wysiłku

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gladiator	gladiatorzy
dopełniacz	gladiatora	gladiatorów
celownik	gladiatorowi	gladiatorom
biernik	gladiatora	gladiatorów
narzędnik	gladiatorem	gladiatorami
miejscownik	gladiatorze	gladiatorach
wołacz	gladiatorze	gladiatorzy

przykłady:

(1.1) Gladiatorami byli zwykle niewolnicy.

(1.2) Mecz bokserski był niesamowitą walką gladiatorów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gladiator walczy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) niewolnik, wojownik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. gladiatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. gladiator < łac. gladius → miecz

(1.2) z (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gladiator
• baskijski: (1.1) gladiatore
• duński: (1.1) gladiator w
• esperanto: (1.1) gladiatoro
• francuski: (1.1) gladiateur m
• hiszpański: (1.1) gladiador m
• karpatorusiński: (1.1) ґладіатор m
• łaciński: (1.1) gladiator m
• niemiecki: (1.1) Gladiator m
• nowogrecki: (1.1) μονομάχος m
• portugalski: (1.1) gladiador m
• rosyjski: (1.1) гладиатор m
• węgierski: (1.1) gladiátor

źródła:

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) gladiator

odmiana:

(1.1) lp gladiator; lm gladiators

przykłady:

(1.1) The emperor was watching a duel between two gladiators. → Cesarz oglądał pojedynek dwóch gladiatorów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. gladiatorial

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. gladiator

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gladiator

odmiana:

(1.1) gladiator, ~is

przykłady:

(1.1) Spartacus ductor gladiatorum erat. → Spartakus był przywódcą gladiatorów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gladiatura, gladius

przym. gladiatorius, gladiatoribus

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. gladius → miecz (początkowo gladiatorzy walczyli na miecze)

uwagi:

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gladiator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (bokmål), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gladiator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.