[go: up one dir, main page]

wymowa:
IPA/bu.ʁy/
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) burkliwy[1]
odmiana:
(1.1) lp bourru m, bourrue ż; lm bourrus m, bourrues ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 96.