Mekka

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w zachodniej części Arabii Saudyjskiej^[1]; zob. też Mekka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Mekka	Mekki
dopełniacz	Mekki	Mekk
celownik	Mekce[2]	Mekkom
biernik	Mekkę	Mekki
narzędnik	Mekką	Mekkami
miejscownik	Mekce[2]	Mekkach
wołacz	Mekko	Mekki

przykłady:

(1.1) Każdy muzułmanin powinien odbyć pielgrzymkę do Mekki, przynajmniej raz w życiu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Mekce • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Mekki • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Mekki • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Mekki • mieszkaniec / mieszkanka Mekki • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Mekce • pochodzić z Mekki • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Mekki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mekkańczyk mos, mekkanka ż, mekka ż

przym. mekkański

związki frazeologiczne:

etymologia:

arab.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Mecca
• baskijski: (1.1) Meka
• białoruski: (1.1) Мекка ż
• esperanto: (1.1) Mekko, Mekao
• hiszpański: (1.1) La Meca ż
• niemiecki: (1.1) Mekka n
• rosyjski: (1.1) Мекка ż
• słowacki: (1.1) Mekka ż
• ukraiński: (1.1) Мекка ż
• węgierski: (1.1) Mekka

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Mekka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Mekka
dopełniacz	Mekky
celownik	Mekce
biernik	Mekku
wołacz	Mekko
miejscownik	Mekce
narzędnik	Mekkou

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mekský, mecký

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Mekka

(1.2) mekka

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Mekka
dopełniacz	(des) Mekka (des) Mekkas Mekkas
celownik	(dem) Mekka
biernik	(das) Mekka

(1.2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Mekka	die Mekkas
dopełniacz	des Mekkas	der Mekkas
celownik	dem Mekka	den Mekkas
biernik	das Mekka	die Mekkas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Stadt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

tem. słow. -mekka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Mekka^[1][2]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Mekka
dopełniacz	Mekky
celownik	Mekke
biernik	Mekku
miejscownik	Mekke
narzędnik	Mekkou

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Mekkčan m, Mekkčanka ż, mekka ż

przym. mekkský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Mekka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mekkai

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: