верх

transliteracja:

verh

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) szczyt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. вершина ż

przym. верхний, верховный

przysł. вверху

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

transliteracja:

verh

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wierzchołek, szczyt

(1.2) wierzch

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) вершина

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. вершина ż, вершинка ż, вершки lm, верхів'я n, верховність ż, верховина ż, верхівка ż, верхняк m, верховенство n, вершій m, вершник m, вершниця ż, вершень m, верхівець m, верхівень m, верховик m, верховинець m, верховинка ż, вершкування n

zdrobn. вершок m

czas. вершити ndk., вершитися ndk., вершкувати ndk.

przym. верховий, верхній, верховний, вершинний, вершковий, верховинний, верховинський, верхівковий, вершницький

przysł. верхи, верхами, верхом, вверх

tem. słow. верхньо-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: