ćwiczenie
ćwiczenie (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [t͡ɕfʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [ćfʹičẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• post. utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) czynność powtarzana dla utrwalenia wiedzy lub zdobycia sprawności, nauka
- (1.2) zob. ćwiczenia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ćwiczenie ćwiczenia dopełniacz ćwiczenia ćwiczeń celownik ćwiczeniu ćwiczeniom biernik ćwiczenie ćwiczenia narzędnik ćwiczeniem ćwiczeniami miejscownik ćwiczeniu ćwiczeniach wołacz ćwiczenie ćwiczenia
- przykłady:
- (1.1) Dzięki odpowiednim ćwiczeniom pozbyłem się brzucha w cztery tygodnie.
- (1.1) Ćwiczenie polega na sklasyfikowaniu znaczeniowo tej listy rzeczowników.
- składnia:
- (1.1) ćwiczenie + D.
- kolokacje:
- (1.1) ćwiczenie fizyczne
- synonimy:
- (1.1) trening
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ćwiczeniowiec mos, ćwiczenia nmos
- czas. ćwiczyć ndk., wyćwiczyć dk., poćwiczyć dk.
- przym. ćwiczeniowy, ćwiczebny
- związki frazeologiczne:
- ćwiczenie czyni mistrza
- etymologia:
- rzecz. odczas. od ćwiczyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) ushtrim m
- angielski: (1.1) instruction, exercise
- baskijski: (1.1) ariketa
- białoruski: (1.1) практыкаванне n
- bułgarski: (1.1) упражнение n
- duński: (1.1) øvelse w
- esperanto: (1.1) ekzerco; (1.2) ekzercado
- francuski: (1.1) exercice m
- hebrajski: (1.1) תרגיל m (targil)
- hiszpański: (1.1) ejercicio m
- interlingua: (1.1) exercitio
- islandzki: (1.1) æfing
- japoński: (1.1) fizyczne 運動 (うんどう, undō), umysłowe 練習 (れんしゅう, renshū)
- jidysz: (1.1) געניטונג ż (genitung)
- kaszubski: (1.1) czwiczenié n, cwiczënk m
- niemiecki: (1.1) Übung ż; (1.2) Üben n
- norweski (bokmål): (1.1) øvelse m
- nowogrecki: (1.1) άσκηση ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) упражнение
- słowacki: (1.1) cvičenie n
- suahili: (1.1) zoezi
- szwedzki: (1.1) övning w
- wilamowski: (1.1) ibung ż
- włoski: (1.1) esercizio
- źródła: