brunch

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kulin. brunch (posiłek będący połączeniem śniadania i obiadu, jadany późnym rankiem lub wczesnym przedpołudniem, pierwotnie w niedzielę)

czasownik

(2.1) jeść brunch

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. breakfast + lunch

uwagi:

źródła: