[go: up one dir, main page]

Linz

miasto w Austrii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Blackfish (dyskusja | edycje) o 20:53, 2 cze 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Linz (czes. Linec) – miasto na prawach powiatu w północno-wschodniej Austrii, nad Dunajem, założone przez Rzymian (pod nazwą Lenthia); stolica kraju związkowego Górna Austria. 5 marca 1684 powołano w Linzu antyturecką Świętą Ligę. Współcześnie – przemysł metalowy (huta żelaza), maszynowy i chemiczny. Ważny węzeł komunikacyjny. Ośrodek turystyczny (m.in. zamek z XVI-XVII w., barokowe pałace i kościoły, liczne muzea). Liczba ludności: 189 311 (2010).

Linz
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Austria

Kraj związkowy

Górna Austria

Burmistrz

Franz Dobusch

Powierzchnia

96,048 km²

Wysokość

266 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności
• gęstość


189 311[1]
1971 os./km²

Nr kierunkowy

0732

Kod pocztowy

4010, 4020, 4030, 4040, 4047

Tablice rejestracyjne

L

Podział miasta

9 dzielnic

Położenie na mapie Górnej Austrii
Mapa konturowa Górnej Austrii
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Austrii
Mapa konturowa Austrii
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city}
Strona internetowa
Linz
Nowa Katedra

Początki miasta

Założycielem miasta byli Rzymianie, którzy podczas wojen markomańskich, założyli na brzegu Dunaju obóz rzymski – Castra Romana. Nadali mu nazwę Lenthia.

Niemiecka nazwa „Linze” pojawiała się po raz pierwszy w roku 799 n.e., kiedy to książęta bawarscy przybyli tutaj z północy i Linz stał się ważnym ośrodkiem handlowym.

Podczas panowania Babenbergów Linz stał się miastem.

Rozwój ludności

Liczba mieszkańców w latach

Znani mieszkańcy

Cesarz Fryderyk III Habsburg spędził ostatnie lata swego życia w Linzu. Przez krótki czas Linz był najważniejszym miastem cesarstwa. Swoją pozycję, na korzyść Wiednia i Pragi, stracił po śmierci cesarza w 1493 roku.

Kilka lat swojego życia spędził w Linzu Johannes Kepler, który studiował tutaj matematykę. 15 maja 1618 roku odkrył i sformułował swoje trzecie prawo astronomiczne. Jego imię nosi tutejszy uniwersytet.

 
Pomnik Johannesa Keplera w Linzu

Innym znanym obywatelem miasta był Anton Bruckner, który mieszkał w Linzu w latach 1855-1868. Pracował wtedy jako lokalny kompozytor i organista kościelny. Obecnie w Linzu jego imieniem nazwana jest sala koncertowa „Brucknerhaus” oraz prywatny Uniwersytet Muzyki.

 
Sala koncertowa „Brucknerhaus”

W Linz urodził też się austriacki skoczek narciarski Michael Hayböck.

Adolf Hitler

Adolf Hitler urodził się w miasteczku Braunau nad rzeką Inn. Kiedy był dzieckiem jego rodzice przeprowadzili się do Linzu. W okolicach tego miasta spędził wiele lat swojej młodości (1898-1907). Rodzina mieszkała najpierw w wiosce Leonding, położonej na obrzeżach miasta, a następnie w mieszkaniu przy ulicy Humboldtstrasse w Linzu. Rodzice Hitlera zostali pochowani w Leonding.

Pod koniec życia Hitler uważał Linz za swoje „rodzinne miasto”[2], i chciał go rozbudować i stworzyć z niego centrum kulturalne Trzeciej Rzeszy. Aby ożywić miasto ekonomicznie, rozpoczął jego uprzemysławianie – krótko przed i w czasie II wojny światowej. Wiele fabryk znajdujących się na terenach należących uprzednio do Czechosłowacji, a przyłączonych do III Rzeszy na podstawie Układu monachijskiego (29–30 września 1938), rozebrano, a następnie zmontowano w Linzu. W ten sposób powstały m.in. zakłady Hermanna Göringa (obecnie Voestalpine). W Linzu znajdowały się również zakłady produkujące benzol, które zostały zbombardowane przez alianckie lotnictwo w dniu 16 października 1944 roku.

Mauthausen-Gusen

Zespół niemieckich obozów koncentracyjnych Mauthausen-Gusen, znajdujący się niedaleko Linzu, został wybudowany w latach 1938-1940. Osadzeni w nim więźniowie pracowali w kamieniołomach, wydobywając kamienie, które wykorzystywano następnie w różnych miejscach Rzeszy. Główny obóz w Mauthausen znajdował się 25 km od Linzu i był ostatnim obozem koncentracyjnym wyzwolonym przez aliantów. 5 maja 1945 roku wkroczyli do niego żołnierze amerykańskiej 11 Dywizji Zmechanizowanej.

Dzielnice

  • Innenstadt:
    Altstadtviertel/ Stare miasto, Rathausviertel/ ratusz, Kaplanhofviertel, Neustadtviertel/nowe miasto (od 1862 r.), Volksgartenviertel/ ogród ludowy, Römerberg-Margarethen
  • Waldegg: (od 1873 r.)
    Freinberg, Froschberg, Keferfeld (od 1939 r.), Bindermichl, Spallerhof, Wankmüllerhofviertel, Andreas-Hofer-Platz-Viertel
  • Lustenau: (od 1873 r.)
    Makartviertel, Franckviertel, Hafenviertel
  • St. Peter (od 1915 r.)
  • Kleinmünchen: (od 1923 r.)
    Neue Welt, Scharlinz, Bergern, Neue Heimat, Wegscheid, Schörgenhub, Kleinmünchen
  • Ebelsberg: (od 1938 r.)
  • Urfahr: (od 1919 r.)
    Alt-Urfahr, Heilham, Hartmayrsiedlung, Harbachsiedlung, Karlhofsiedlung, Auberg
  • Pöstlingberg: (od 1919 r.)
    Pöstlingberg, Bachl-Gründberg
  • St. Magdalena: (od 1938 r.)
    St. Magdalena, Katzbach, Elmberg

Zabytki

Polonica

Kultura

 
Lentos – Muzeum Sztuki
 
Ars Electronica Center nocą

Sztuka

Na północnym brzegu Dunaju znajduje się Ars Electronica Center – Muzeum Przyszłości czyli centrum sztuki elektronicznej otworzone w 1996 roku. Współzałożycielem tego muzeum był pisarz niemiecki Herbert W. Franke. Na parterze muzeum znajduje się tak zwana CAVE 3D (skrót od: Cave Automatic Virtual Environment 3D w dowolnym tłumaczeniu „Trójwymiarowa Jaskinia Wirtualnej Rzeczywistości”), w której zwiedzający może „zatopić się” w wirtualnym środowisku. Jest to jedno z niewielu pomieszczeń tego typu w Europie udostępnionych publiczności. Obrazy, wyświetlane z projektorów wysokiej rozdzielczości, padają na ekrany będące równocześnie ścianami pomieszczenia.

Muzeum Ars Electronica Center jest również siedzibą festiwalu Ars Elektronica, który corocznie przyciąga artystów z całego świata tworzących swe prace w nowych, również cyfrowych technologiach.

W roku 2009, kiedy Linz, wraz z Wilnem, był Stolicą Kulturalną Europy, przebudowano Ars Electronica Center za sumę około 30 milionów euro i na przełomie 2008/2009 ponownie otwarto. Obecnie, na powierzchni 6500 m² znajdują się sale wystawowe, pomieszczenia do eksperymentowania, oraz laboratorium Futurelab. Zwiedzający mogą nie tylko obejrzeć, ale również eksperymentować z instalacjami interaktywnymi.

Na południowym brzegu Dunaju, naprzeciwko Ars Electronica Center, znajduje się Muzeum Sztuki Lentos, otwarte w 2003 roku. Prezentowane są tam obrazy współczesne reprezentujące malarstwo XX i XXI wieku.

Obok Muzeum Lentos stoi sala koncertowa „Brucknerhaus”, a teren pomiędzy dwoma tymi budynkami to tak zwane „Donaulände” czyli tereny nad Dunajem, które zwane są również „Kulturmeile” czyli „Milą Kultury”. Jest to rodzaj parku nad Dunajem, w którym spotykają się w lecie głównie młodzi ludzie. Odbywają się tutaj również imprezy organizowane w ramach Festiwalu Ars Electronica oraz „Linz Fest”[5].

Komunikacja

System komunikacji miejskiej w Linzu składa się z dwunastu linii autobusowych, czterech linii trolejbusowych, trzech linii tramwajowych oraz kolejki wąskotorowej na górze Pöstlingberg. Wszystkie linie obsługiwane są przez Linz Linien GmbH. Przez miasto przebiega autostrada A7.

Główna stacja kolejowa to Linz Hauptbahnhof.

Użytkowanie terenu

47,7% powierzchni miasta przypada na tereny zielone, 32,9% na teren zabudowany, 7,4% na wody, a 11,9% na powierzchnie komunikacyjne.

Ciekawostki

Wolfgang Amadeusz Mozart podarował miastu jedną ze swoich najsłynniejszych i najberdziej cenionych Symfonii – XXXVI, C-dur. W mieście tym po raz pierwszy zastosowano proces konwertorowy LD. Przedmuchiwanie ciekłego metalu tlenem dało początek współczesnej metalurgii żelaza.

Sport

W Linzu, od 1991 roku, rozgrywany jest kobiecy turniej tenisowy, Generali Ladies Linz, zaliczany do cyklu WTA Tour.

W mieście działa też klub piłki nożnej, LASK Linz.


Miasta partnerskie

  1. Statistik Austria – http://www.statistik.at/web_de/statistiken/bevoelkerung/bevoelkerungsstand_und_veraenderung/bevoelkerung_zu_jahres-_quartalsanfang/023450.html.
  2. Kershaw, Ian. Hitler: 1889–1936: Hubris. New York: Norton, 1998. s. 15.
  3. Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia - Austria. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2010, s. 193. ISBN 978-837-575-62-72.
  4. Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia - Austria. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2010, s. 190. ISBN 978-837-575-62-72.
  5. The Lentos homepage lentos.at – Retrieved 10 November 2007.

Linki zewnętrzne