Erik Johnson

W drafcie NHL z 2006 został wybrany przez St. Louis Blues z pierwszym numerem. Tym samym jest jednym z sześciu hokeistów amerykańskich wybranych z najwyższym numerem w drafcie do NHL. W tym zespole rozegrał cztery sezony, w tym ostatni niepełny. W lutym 2011 został zawodnikiem Colorado Avalanche^[1]. W lipcu 2012 przedłużył kontrakt z klubem o cztery lata^[2], a we wrześniu 2015 o siedem lat^[3].

Został reprezentantem USA. Występował w kadrach juniorskich kraju na mistrzostwach świata do lat 17 (2005), do lat 18 (2005, 2006) i do lat 20 (2006, 2007). W kadrze seniorskiej uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2007, 2013, na zimowych igrzyskach olimpijskich 2010, Pucharu Świata 2016.

Reprezentacyjne

•   Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 18: 2005, 2006
•   Brązowy medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 2007
•   Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2010
•   Brązowy medal mistrzostw świata: 2013

Klubowe

• Mistrzostwo NCAA (WCHA): 2007
•   Puchar Stanleya: 2022 z Colorado Avalanche

Indywidualne

• Mistrzostwa świata do lat 18 w 2006:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców wśród obrońców: 4 gole
  • Skład gwiazd turnieju
• Mistrzostwa świata do lat 20 w 2007:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców wśród obrońców: 4 gole
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów wśród obrońców: 6 asyst
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej wśród obrońców: 10 punktów (ex aequo z Mikko Lehtonen (ur. 1987))
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 10 punktów
  • Skład gwiazd turnieju
  • Najlepszy obrońca turnieju
• NHL (2007/2008):
  • NHL YoungStars Roster

Wyróżnienia

• 2006: Bob Johnson Award - najlepszy amerykański zawodnik w rywalizacji międzynarodowej

• Erik Johnson w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Erik Johnson w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
• Erik Johnson – profil na stronie NHL