Ymer Dishnica

W 1932 ukończył liceum francuskie w Korczy i uzyskał stypendium państwowe, dzięki któremu studiował medycynę w Lyonie i w Paryżu^[2]. W czasie studiów we Francji związał się z Francuską Partią Komunistyczną i w 1933 został jej członkiem^[1]. W latach 1933–1937 działał w ugrupowaniach emigracyjnych przeciwnych polityce Zoga I w Albanii. W tym czasie pisał do czasopism Populli i Sazani. Po nieudanych próbach utworzenia albańskiej partii komunistycznej przez emigrantów we Francji, w sierpniu 1941 wrócił do kraju^[1]. Od 1942 zasiadał w Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii Albanii, a od 1944 we władzach Ruchu Narodowowyzwoleńczego^[2]. Używał pseudonimu Doktori. W sierpniu 1943 reprezentował partię komunistyczną na konferencji w Mukje, która miała ustalić zasady współpracy między największymi ugrupowaniami ruchu oporu^[3]. Ustalenia dotyczące współpracy przyjęte w Mukje zostały odrzucone przez Komitet Centralny partii komunistycznej^[4].

W 1944 objął stanowisko ministra zdrowia w rządzie kierowanym przez Envera Hodżę^[5]. Od 1946 zasiadał w Zgromadzeniu Ludowym, pełniąc w latach 1946-1947 funkcję jego przewodniczącego^[1]. Od 1949 był członkiem Albańskiej Partii Pracy^[1]. Po usunięciu ze stanowiska pracował w Beracie na stanowisku lekarza patologa, a także w miejscowym pogotowiu ratunkowym. W czerwcu 1955 aresztowany przez funkcjonariuszy Sigurimi i oskarżony o uprawianie wrogiej działalności propagandowej i sprzyjanie burżuazyjnemu systemowi władzy we Francji^[2]. W przekonaniu Liri Belishovy, Dishnica był represjonowany jako sygnatariusz porozumienia z Mukje i tylko wstawiennictwu Nako Spiru zawdzięczał, że nie został rozstrzelany^[6]. Skazany na 5 lat więzienia, odbywał karę przez cztery miesiące^[3]. 12 czerwca 1956 zwolniony z więzienia. Wrócił do Beratu, gdzie pracował w zawodzie lekarza^[1]. W 1975 usunięty z partii i poddany ciągłej inwigilacji^[7]. W 1994 został wybrany przewodniczącym organizacji skupiającej kombatantów wojny narodowowyzwoleńczej^[8]. Zmarł w Tiranie.

Imię Ymera Dishnicy nosi gimnazjum w Korczy. W 2014 został uhonorowany orderem Nderi i Kombit przez prezydenta Bujara Nishaniego^[9].

• Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 118-119.