Wroślikowce

Grzyby mikroskopijne, endobionty. Ich strzępki rozwijają się między komórkami porażonych roślin, do wnętrza komórek wpuszczają tylko ssawki pobierające niezbędne dla patogenów substancje odżywcze i wodę. Rozmnażają się zarówno bezpłciowo, jak i płciowo. Rozmnażanie bezpłciowe odbywa się poprzez zoosporangia, w których wytwarzane są zarodniki pływkowe. Rozmnażanie płciowe to oogamia, w wyniku której powstają grubościenne oospory^[2].

Plechę wroślikowców tworzą dość grube (8–12 μm) strzępki będące komórczakami. Konidiofory mają dość różnorodną budowę, ale zazwyczaj zdeterminowaną długość (tzn. nie skracają się podczas konidiogenezy). Zarodniki pływkowe o nerkowatym kształcie. Z zagłębienia wyrastają dwie wici, przy czym jedna z nich skierowana jest do tyłu. U przedstawicieli rodzaju Peronospora wici brak. Jest to przystosowanie do życia w środowisku lądowym^[3].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum

Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista^[1].

Taksonomia

Według aktualizowanej klasyfikacji Dictionary of the Fungi do rzędu Peronosporales należą rodziny oraz rodzaje incertae sedis^[4]:

• rodziny:
  • Crypticolaceae M.W. Dick 1998
  • Ectrogellaceae Cejp 1959
  • Myzocytiopsidaceae M.W. Dick 1997
  • Peronosporaceae de Bary 1863 – wroślikowate
  • Pontismataceae H.E. Petersen 1909
  • Pythiaceae J. Schröt. 1893
  • Pythiogetonaceae M.W. Dick 1999
  • Salisapiliaceae Hulvey, Nigrelli, Telle, Lamour & Thines 2010
  • Sirolpidiaceae Sparrow ex Cejp 1959
• rodzaje incertae sedis:
  • Achlyopsis De Wild. 1896
  • Calycofera R. Benn. & Thines 2017
  • Endosphaerium D'Eliscu 1977
  • Pseudopythium Sideris 1930

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Nazwy polskie według A. Skirgiełło^[5].

Są przeważnie pasożytami obligatoryjnymi i patogenami, głównie dwuliściennych. Niektóre porażają nadziemne części roślin, głównie liście i powodując choroby zwane mączniakami rzekomymi. Charakterystycznym objawem tych chorób są żółte, chlorotyczne plamy na górnej stronie blaszki liściowej i biały nalot na dolnej stronie. Inne atakują części podziemne, wywołując choroby zwane fytoftorozami i zgorzelami. Wszystkie określa się jako choroby roślin wywołane przez lęgniowce. Są to groźne choroby, często prowadzące do obumarcia roślin i powodujące duże szkody w rolnictwie i leśnictwie^[2].