[go: up one dir, main page]

Ulica Długa w Raciborzu

Ulica Długa (niem. Langestraße) – ulica w centrum Raciborza o długości około 360 m. Biegnie od rynku do placu Wolności. Nazwa ulicy związana jest z faktem, że była to najdłuższa ulica w granicach otoczonego murami dawnego miasta. Obecnie, prawie na całej długości została wyłączona z ruchu samochodowego.

ulica Długa
Centrum
Ilustracja
Ulica Długa
Państwo

 Polska

Miejscowość

Racibórz

Długość

360 m

Przebieg
pl. Wolności
0 m ul. Gimnazjalna
75 m ul. Rzeźnicza
200 m ul. Bankowa
285 m ul. Browarna
360 m rynek
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Długa”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Długa”
Położenie na mapie powiatu raciborskiego
Mapa konturowa powiatu raciborskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Długa”
Położenie na mapie Raciborza
Mapa konturowa Raciborza, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Długa”
50,092401°N 18,216794°E/50,092401 18,216794

Historia

edytuj
 
Fontanna Narodów

Dawniej ulica nosiła również inne nazwy: Große Gasse (Wielka), Korngasse (Zbożowa lub Żytnia) oraz Lange Gasse. Na początku ulicy, w budynku narożnym z rynkiem, mieściła się niegdyś kasa miejska. Na jego fasadzie od strony ulicy Długiej znajduje się zegar słoneczny[1]. Do roku 1818 na zachodnim końcu ulicy istniała Brama Wielka[2], jedna z trzech bram miejskich w Raciborzu[3]. Stanowiła element miejskich fortyfikacji, a także służyła do pobierania cła i myta. Przed rokiem 1945 na ulicy mieściło się wiele sklepów, zakładów usługowych i kawiarni. Zabudowania ulicy pochodziły z XVIII i XIX wieku. Była to ruchliwa ulica, znajdowały się też na niej dwa przystanki autobusowe. Mieszkali przy niej głównie bogaci kupcy i rzemieślnicy. II wojna światowa w dużym stopniu zniszczyła uliczne zabudowania[4].

W latach 50. XX wieku rozpoczęto odbudowę ulicy. Znacznie zmniejszono jej rolę handlową, przeznaczając na sklepy zaledwie kilka lokali. W latach 1980–1982 ulica doczekała się przebudowy. Chcąc przywrócić jej handlowy charakter, zamknięto ją dla ruchu kołowego, a mieszkania na parterach opróżniono i zamieniono na sklepy. Po północnej stronie utworzono również podwyższony trakt pieszy[4]. 13 czerwca 2008 roku, przy okazji obchodów 900-lecia miasta, na ulicy, w miejscu dawnej fontanny, uroczyście odsłonięto fontannę Narodów[5].

Przy ulicy Długiej 41 mieściła się kiedyś znana wśród raciborzan kawiarnia Tęczowa, w której przed wojną znajdowała się restauracja Johanna Obotha. Wojna oszczędziła budynek mieszczący restaurację i już w 1945 roku uruchomiono w nim kawiarnię pod nazwą Ta-Joj, z podświetlanym parkietem. Kawiarnia była związana z powojennymi "sensacjami towarzyskimi" Raciborza: w niej milicjant zastrzelił swoją 17-letnią przyjaciółkę, innym razem Rosjanie wystrzelili pocisk z czołgu T-34 w kawiarnię, niszcząc pół ściany[4][6].

Przebieg i ruch uliczny

edytuj
 
Kamienica przy ul. Długiej 39

Ulica rozpoczyna swój bieg od rynku, a kończy stykając się z ul. Gimnazjalną i pl. Wolności. Długość ulicy to ok. 360 m. Nie przebiegają przez nią żadne trasy autobusowe. Od rynku do skrzyżowania z ul. Rzemieślniczą ulica to deptak wyłączony z ruchu samochodowego. Deptak jest dwupoziomowy, jego prawa część znajduje się wyżej i jest węższa od lewej. Części te przedzielone są posadzonymi krzewami i kwiatami. Na całej długości deptaku znajdują się ławki. Przy skrzyżowaniu z ul. Browarną znajduje się fontanna. Od skrzyżowania z ul. Rzeźniczą do skrzyżowania z pl. Wolności i ul. Gimnazjalną ulica pokryta jest asfaltem, na którym obowiązuje normalny ruch uliczny. Po obu stronach jezdni znajdują się chodniki.

Architektura

edytuj

Fontanna Narodów – obracana przez wodę granitową kula o średnicy jednego metra z zaznaczonymi konturami kontynentów i położeniem Raciborza[7][8][5]. Wokół kuli umieszczono granitowe słupki z herbami miast partnerskich Raciborza[9]

Kamienica przy ul. Długiej 39 – wybudowana w latach 80. XIX wieku w stylu eklektycznym. Posiada trzy kondygnacje i pokryta jest dwuspadowym dachem. Widoczny zachowany detal architektoniczny[10].

Kamienica przy ul. Długiej 43 – wybudowana w latach 80 XIX wieku w stylu neogotyckim, przebudowana w latach 30. XX wieku. Posiada trzy kondygnacje i jest nakryta półmansardowym dachem. Widoczny zachowany detal architektoniczny[10].

Instytucje

edytuj
 
Po lewej pod arkadami znajduje się Raciborskie Centrum Kultury

Raciborskie Centrum Informacji znajduje się przy ul. Długiej 2. W 2003 roku raciborski magistrat otrzymał grant na tworzenie Gminnych Centrum Informacji przez Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. 1 stycznia 2004 roku rozpoczęło działalność Gminne Centrum Informacji. Głównym jego zadaniem było wspieranie osób bezrobotnych w celu znalezienia zatrudnienia. Bezrobotni mogli skorzystać z komputera z dostępem do Internetu, przygotować i wydrukować wymagane dokumenty oraz uzyskać informacje na temat rozmów kwalifikacyjnych oraz samej struktury rynku pracy. 1 stycznia 2005 roku placówka zmieniła nazwę na Miejskie Centrum Informacji. Również wtedy rozpoczął działalność punkt informacji turystycznej[11]. 8 lipca 2006 roku staraniem placówki na rynku zamontowany został hot-spot. W MCI dostępne są bezpłatne materiały promujące miasto[12]. Od stycznia 2009 roku placówka zmieniła nazwę na Raciborskie Centrum Kultury, a organem prowadzącym stało się Raciborskie Centrum Kultury, które zastąpiła Urząd Miasta. Do zadań instytucji będzie należało prowadzenie punktu informacji turystycznej, a także udzielanie informacji o wydarzeniach kulturalnych, a artystycznych i sportowych w mieście[13].

Towarzystwo Miłośników Ziemi Raciborskiej mieści się przy ul. Długiej 7. Swoją działalność rozpoczęło w 1960 roku. Od 1984 roku jego siedziba mieści się w lokalu przy ul. Długiej. W 1994 roku TMZR znalazło się na 4 miejscu wśród podobnych towarzystw w Polsce[14].

 
22. Kamienica przy ul. Długiej 39; 23. Kamienica przy ul. Długiej 43; 24. Fontanna Narodów; 31. Raciborskie Centrum Informacji przy ul. Długiej 2; 32. Towarzystwo Miłośników Ziemi Raciborskiej przy ul. Długiej 7

Przypisy

edytuj
  1. Grzegorz Wawoczny: Jak mierzono czas. www.nowiny.pl, 18 maja 2005. [dostęp 2010-11-15]. (pol.).
  2. Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 185-186.
  3. Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 144.
  4. a b c Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 179-183.
  5. a b Obchody 900-lecia Raciborza 13-15 czerwca. www.raciborz.pl, 12 czerwca 2008. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-06)]. (pol.).
  6. Kawiarnia "Tęczowa" przestała istnieć. www.raciborz.com.pl, 8 stycznia 2008. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-24)]. (pol.).
  7. Fontanna z pływającą kulą do końca maja. www.raciborz.com.pl, 21 lutego 2008. [dostęp 2010-11-15]. (pol.).
  8. Fontanna ku uciesze dzieciom. www.raciborz.com.pl, 14 czerwca 2008. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-19)]. (pol.).
  9. Iwona Baturo: Racibórz. Miasto na czasie. s. 49.
  10. a b Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. s. 81.
  11. "Żerujące" MCI?. www.raciborz.com.pl, 10 stycznia 2006. [dostęp 2011-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 maja 2012)]. (pol.).
  12. Miejskie Centrum Informacji Twoim przewodnikiem po Raciborzu. www.raciborz.com.pl, 8 lipca 2006. [dostęp 2011-01-18]. (pol.).
  13. RCK przejmie pomieszczenia po MCI. www.raciborz.com.pl, 29 grudnia 2008. [dostęp 2011-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  14. Korzenie. 29 sierpnia 2008. [dostęp 2011-01-18]. (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008. ISBN 978-83-89802-73-6. (pol.).
  • Iwona Baturo: Racibórz. Miasto na czasie. Kraków: Amistad Sp. z o.o., 2009. ISBN 978-83-7560-058-2. (pol.).
  • Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007. ISBN 978-83-89802-36-1. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj