Transport publiczny w Lublanie

Ljubljanski potniški promet (skrót LPP) to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, działająca jako część firmy Javni holding Ljubljana i zajmująca się organizacją autobusowego miejskiego i międzymiastowego transportu publicznego w Ljubljanie i okolicach.

Oprócz tego firma oferuje przewozy autobusowe na żądanie, naprawę pojazdów, techniczne przeglądy pojazdów oraz homologację i rejestrację pojazdów.

Kiedy w Ljubljanie pod koniec XIX wieku żyło około 40 000 mieszkańców, władze miasta zdecydowały się wprowadzić publiczne środki transportu. W związku z tym, została oficjalnie założona w 1900 roku firma Splošna malo železniška družba, która miała być odpowiedzialna za transport publiczny w mieście. Bez żadnych uroczystości uruchomiono w Ljubljanie tramwaj 6 września 1901. W pierwszy dzień działania sprzedano aż 6400 biletów. W 1901 roku przedsiębiorstwo posiadało 13 wozów silnikowych, 1 doczepny i jedną solarkę, firma zatrudniała 64 osoby. Każdy wagon silnikowy był trzydziestomiejscowy (16 miejsc siedzących i 14 stojących), tramwaje rozwijały prędkość do 30 km/h. Do końca 1901 r. Ljubljańskie tramwaje przejechały około 136 000 km i przewiozły 330 000 pasażerów. Splošna malo železniška družba, która zarządzała tramwajami w Lublanie, była austriacką spółką z ograniczoną odpowiedzialnością pod wodzą zagranicznego inwestora, firmy Siemens & Halske. Po upływie dwudziestu pięciu lat eksploatacji tramwajów, miasto miało prawo do nabycia spółki tramwajowej.

Dlatego w 1929 Splošna malo železniška družba została przemianowana na Električno cestno železnico, a po roku 1930, miasto rozpoczęło modernizację taboru i tras. Zakupiono nowe i używane pojazdy, w 1940 r. posiadano 52 wagony.

W czasie II wojny światowej kursowanie tramwajów funkcjonowało normalnie. Pojazdy zostały wyposażone w dwujęzyczne napisy, rozkłady jazdy zostały skorygowane z powodu wprowadzenia godziny policyjnej, ale brak było części zamiennych. Tramwajami bezpłatnie mogli być przewożeni włoscy żołnierze.

Sieć tramwajowa została ostatecznie zamknięta w 1958 roku z powodu zakłócania ruchu samochodowego. Stopniowo, od 1951 roku tramwaje zastępowały trolejbusy.

Po wojnie bardzo szybko postępował rozwój miasta i tramwaj nie był już w stanie zapewnić dogodnej komunikacji publicznej. Gdy wzrosła liczba samochodów znaleziono kolejny argument dla usunięcia tramwajów z miejskich ulic. W maju 1951 roku powołano komisję która przygotowała wniosek w sprawie przejścia z transportu tramwajowego na trolejbusowy. Przejście było stopniowe. W połowie lat pięćdziesiątych, na ulicach regularnie pojawiały się trolejbusy, pierwszy regularny kurs miał miejsce w 1958 roku, czyli tym samym roku, w którym zamknięto sieć tramwajową. Električno cestno železnico przemianowano na Ljubljana-Transport. Istniały następujące linie trolejbusowe:

• 1 Vič – Vižmarje
• 6 Vič – Ježica
• 7 Litostroj – Ajdovščina
• 8 Litostroj – Črnuče

Doświadczenia z eksploatacji trolejbusów nie były najlepsze. Zimą były problemy ze śniegiem i piaskowaniem dróg solą. Roztopiony lód z solą stykają się z przewodów elektrycznymi trolejbusów i powodował zwarcie. Sieć trolejbusową zamknięto 4 września 1971 r. i zastąpiono autobusami.

• Tramwaje w Lublanie
• Trolejbusy w Lublanie
• Linie autobusowe w Lublanie