Tor ruchu
Tor ruchu, trajektoria[1] – krzywa zakreślana w przestrzeni przez wybrany punkt poruszającego się ciała.
W inercjalnym układzie odniesienia, jeżeli na poruszający punkt materialny działa niezrównoważona siła, której kierunek nie jest styczny do toru ruchu, wówczas tor ruchu jest krzywoliniowy.
Klasyfikacja ruchów ze względu na kształt toru
edytujNa podstawie kształtu toru ruchu, ruchy klasyfikuje się na:
- prostoliniowe,
- krzywoliniowe,
- jedno- dwu- i trójwymiarowe,
- cykliczne (po torze zamkniętym)[a],
- niecykliczne (po torze otwartym).
Przykłady torów
edytuj- Parabola – w jednorodnym polu sił. Na przykład – rzut kamieniem w polu grawitacyjnym Ziemi w pobliżu jej powierzchni na niewielką odległość z pominięciem sił oporu ośrodka.
- Krzywa balistyczna – w polu grawitacyjnym Ziemi z uwzględnieniem siły oporu powietrza.
- Elipsa – w centralnym polu sił. Np. satelita okrążający planetę.
- Linia śrubowa – w jednorodnym polu magnetycznym, dla naładowanego ciała, którego prędkość nie jest równoległa ani prostopadła do wektora indukcji magnetycznej.
- Łamana – ruchy Browna.
Uwagi
edytuj- ↑ Ruch cykliczny może być również jednowymiarowy, np. jednowymiarowego oscylatora harmonicznego.
Przypisy
edytuj- ↑ tor, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-19].