[go: up one dir, main page]

Todd Lodwick

amerykański narciarz

Todd Lodwick (ur. 21 listopada 1976 w Steamboat Springs) – amerykański narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Todd Lodwick
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1976
Steamboat Springs

Klub

Steamboat Springs WSC

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

7.01 1995, Schonach
(8. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

7.01 1995, Schonach
(8. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

6.12 1995, Steamboat Springs (1. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Vancouver 2010 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Liberec 2009 Start masowy
złoto Liberec 2009 Gundersen HS100
brąz Val di Fiemme 2013 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Asiago 1996 Gundersen
Puchar Świata (sprint)
3. miejsce
2004/2005
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2005
srebro 2. miejsce
2004
brąz 3. miejsce
2003
Zakończenie kariery: 2014 rok

Kariera

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Todd Lodwick pojawił się 5 grudnia 1993 roku, kiedy wystartował w zawodach Pucharu Świata B. Zwyciężył wtedy w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena w Lillehammer. W wieku zaledwie 17 lat wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie indywidualnie był trzynasty, a w drużynie zajął siódme miejsce. Blisko rok później, 7 stycznia 1995 roku Schonach zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 8. miejsce w Gundersenie. Tym samym w swoim debiucie w Pucharze Świata od razu zdobył punkty. W sezonie 1994/1995 wystartował jeszcze pięciokrotnie, za każdym razem punktując. W klasyfikacji generalnej zajął jedenastą pozycję. W 1995 roku zajął także wspólnie z kolegami z reprezentacji czwarte miejsce w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata w Thunder Bay.

Przełom w karierze Todda nastąpił w sezonie 1995/1996. W zawodach pucharowych wystąpił tylko trzy razy, ale już w pierwszym starcie, 6 grudnia 1995 roku w Steamboat Springs nie tylko stanął na podium, ale zwyciężył w konkursie metodą Gundersena. Był ponadto trzeci w tej samej konkurencji 6 lutego 1996 roku w Seefeld. Z powodu małej liczby startów w klasyfikacji generalnej zajął tylko szesnaste miejsce. W tym samym roku zdobył złoty medal w Gundersenie na mistrzostwach juniorów w Asiago. Taki sam wynik w klasyfikacji generalnej uzyskał również w sezonie 1996/1997. Tym razem tylko raz stanął na podium, 29 grudnia 1996 roku w Oberwiesenthal był trzeci w sprincie. Na mistrzostwach świata w Trondheim w 1997 roku zajął piąte miejsce w zawodach drużynowych.

Przez osiem kolejnych sezonów nie opuszczał czołowej dziesiątki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1997/1998, 1999/2000 i 2004/2005, które kończył na czwartym miejscu. W sezonie 2004/2005 był ponadto trzeci w klasyfikacji sprintu, za Hannu Manninenem z Finlandii i Niemcem Ronnym Ackermannem. W tym czasie wystąpił na czterech edycjach mistrzostw świata. Indywidualnie najlepiej wypadł na mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 roku i mistrzostwach w Oberstdorfie w 2005 roku, gdzie był trzynasty w sprincie. W zawodach drużynowych był piąty w Oberstdorfie oraz na Mistrzostwach w Val di Fiemme w 2003 roku. Wziął także udział w trzech igrzyskach olimpijskich, najlepiej prezentując się na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie był piąty w sprincie, siódmy w Gundersenie oraz czwarty w konkursie drużynowym.

W Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej był trzeci w piątej edycji, drugi w szóstej edycji, a w 2003 roku zwyciężył w szóstej edycji tego cyklu. Po zakończeniu Po zakończeniu sezonu 2005/2006 Lodwick postanowił zakończyć karierę, mimo iż miał zaledwie 29 lat. Do rywalizacji wrócił jednak po dwóch latach, w grudniu 2008 roku[1]. Rozpoczął od czterech startów w Pucharze Kontynentalnym, z czego trzy wygrał, a raz był drugi. Już 27 grudnia 2008 roku ponownie zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując drugie miejsce w Gundersenie w Oberhofie. Wynik ten powtórzył dzień później, punktował także w trzech kolejnych startach w styczniu 2009 roku. Dzięki temu został włączony do kadry USA na mistrzostwa świata w Libercu. Amerykanin zdobył tam złote medale w starcie masowym i Gundersenie na normalnej skoczni, a w zawodach metodą Gundersena na dużym obiekcie był dziesiąty. Został tym samym pierwszym sportowcem z USA, który zdobył dwa złote medale w kombinacji norweskiej. Jest także najstarszym w historii mistrzem świata. W dniu drugiego zwycięstwa miał 32 lata, 3 miesiące i jeden dzień[2]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2008/2009 zajął 24. miejsce.

Sezon 2009/2010 zaczął od dwóch wygranych zawodów Pucharu Kontynentalnego w amerykańskim Pak City. W Pucharze Świata pojawił się osiem razy, sześciokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce. Dwa razy stanął na podium: 10 stycznia w Val di Fiemme był drugi, a 16 stycznia 2010 roku w Chaux-Neuve był trzeci w Gundersenie. Sezon ten zakończył na 15. pozycji. W tym samym roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie wspólnie z Brettem Camerotą, Johnnym Spillanem i Billem Demongiem wywalczył srebrny medal w konkursie drużynowym. Już po skokach Amerykanie zajmowali drugie miejsce i na trasę biegu wyruszyli ze stratą dwóch sekund do prowadzących Finów. W biegu wyprzedzili reprezentantów Finlandii, jednak dali się wyprzedzić Austriakom, którzy sięgnęli po złoty medal. Na mecie Amerykanie stracili do zwycięzców nieco ponad pięć sekund i o około czternaście wyprzedzili Niemców, którzy uplasowali się na trzeciej pozycji. W indywidualnych startach był trzynasty w Gundersenie na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie był blisko medalu, ostatecznie jednak zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Alessandro Pittinem z Włoch o zaledwie 0.7 sekundy.

Najważniejszym punktem sezonu 2010/2011 były mistrzostwa świata w Oslo. Lodwick był tam ósmy w Gundersenie na normalnej skoczni i piąty na dużej. Wystartował także w obu konkursach drużynowych, w których Amerykanie zajęli odpowiednio czwarte i szóste miejsce. W rywalizacji pucharowej spisywał się słabiej niż w poprzednim sezonie. Ani razu nie stanął na podium, jego najlepszym wynikiem był czwarte miejsce w Gundersenie 18 grudnia 2010 roku w Ramsau. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 25. miejsce. W sezonie 2011/2012 ponownie nie stanął na podium. W czterech startach indywidualnych Amerykanin ani razu nie znalazł się w pierwszej dwudziestce i w klasyfikacji końcowej zajął 52. miejsce. Był to najgorszy wynik w jego dotychczasowej karierze. W lecie 2012 roku zajął ósme miejsce w piętnastej edycji LGP. Podczas lipcowych zawodów w rosyjskim Soczi dwukrotnie stawał na podium: 21 lipca był drugi za Bernhardem Gruberem z Austrii, a dzień później zwyciężył. W kolejnym sezonie zimowym wypadł jeszcze słabiej niż przed rokiem, zdobywając zaledwie 11 punktów, co dało mu 59. pozycję w klasyfikacji generalnej. Mimo to na rozgrywanych na przełomie lutego i marca 2013 roku mistrzostwach świata w Val di Fiemme Lodwick zdobył medal. W sztafecie na normalnej skoczni wspólnie z Demongiem oraz Bryanem i Taylorem Fletcherami zajął trzecie miejsce. Indywidualnie pojawił się tylko w konkursie na normalnej skoczni, który ukończył na 35. pozycji.

Osiągnięcia

edytuj
 
Lodwick na igrzyskach w Vancouver.
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
13. 19 lutego 1994 Norwegia  Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07.9 min +5:13.3 min Norwegia  Fred Børre Lundberg
7. 24 lutego 1994 Norwegia  Lillehammer Sztafeta K-90/3x10 km[3] 1:22:51.8 h +13:15.6 min   Japonia
20. 14 lutego 1998 Japonia  Nagano Gundersen K-90/15 km 41:21.1 min +3:36.3 min Norwegia  Bjarte Engen Vik
4. 20 lutego 1998 Japonia  Nagano Sztafeta K-90/4x5 km[4] 54:11.5 min +4:27.1 min   Norwegia
7. 9 lutego 2002 Stany Zjednoczone  Salt Lake City Gundersen K-90/15 km 39:11.7 min +2:27.7 min Finlandia  Samppa Lajunen
4. 14 lutego 2002 Stany Zjednoczone  Salt Lake City Sztafeta K-90/4x5 km[5] 48:42.2 min +1:11.9 min   Finlandia
5. 21 lutego 2002 Stany Zjednoczone  Salt Lake City Sprint K-120/7.5 km 16:40.1 min +52.0 s Finlandia  Samppa Lajunen
8. 11 lutego 2006 Włochy  Pragelato Gundersen HS106/15 km 39:44.6 min +1:12.0 min Niemcy  Georg Hettich
7. 15 lutego 2006 Włochy  Pragelato Sztafeta HS134/4x5 km[6] 49:52.6 min +1:59.9 min   Austria
9. 21 lutego 2006 Włochy  Pragelato Sprint HS134/7.5 km 18:29.0 min +42.4 s Austria  Felix Gottwald
4. 14 lutego 2010 Kanada  Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47.1 min +1.5 s Francja  Jason Lamy Chappuis
2.  23 lutego 2010 Kanada  Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[7] 49:31.6 min +5.2 s   Austria
13. 25 lutego 2010 Kanada  Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32.9 min +1:10.3 min Stany Zjednoczone  Bill Demong
dns 12 lutego 2014 Rosja  Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50.2 min dns Niemcy  Eric Frenzel
dns 18 lutego 2014 Rosja  Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45.5 min dns Norwegia  Jørgen Gråbak
6. 21 lutego 2014 Rosja  Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[8] 47:13.5 min +2:21.6 min   Norwegia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
4. 10 marca 1995 Kanada  Thunder Bay Sztafeta K-90/4x5 km[9] 56:20.2 min +6:39.2 min   Japonia
5. 23 lutego 1997 Norwegia  Trondheim Sztafeta K-90/4x5 km[10] 52:18.0 min +2:39.1 min   Norwegia
14. 20 lutego 1999 Austria  Ramsau Gundersen K-90/15 km 37:04.8 min ? Norwegia  Bjarte Engen Vik
10. 25 lutego 1999 Austria  Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[11] 49:34.2 min ?   Finlandia
13. 27 lutego 1999 Austria  Ramsau Sprint K-90/7.5 km 17:48.4 min ? Norwegia  Bjarte Engen Vik
17. 15 lutego 2001 Finlandia  Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26.7 min ? Norwegia  Bjarte Engen Vik
8. 20 lutego 2001 Finlandia  Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[5] 48:54.1 min +3:11.4 min   Norwegia
25. 24 lutego 2001 Finlandia  Lahti Sprint K-116/7.5 km 19:40.3 min ? Niemcy  Marko Baacke
14. 21 lutego 2003 Włochy  Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54.2 min +3:07.3 min Niemcy  Ronny Ackermann
5. 24 lutego 2003 Włochy  Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[12] 47:23.9 min +3:15.2 min   Austria
19. 28 lutego 2003 Włochy  Val di Fiemme Sprint K-120/7.5 km 18:47.8 min +1:23.5 min Stany Zjednoczone  Johnny Spillane
21. 18 lutego 2005 Niemcy  Oberstdorf Gundersen HS100/15 km 38:56.2 min +1:04.1 min Niemcy  Ronny Ackermann
5. 23 lutego 2005 Niemcy  Oberstdorf Sztafeta HS137/4x5 km[6] 49:45.5 min +1:29.9 min   Norwegia
13. 27 lutego 2005 Niemcy  Oberstdorf Sprint HS137/7.5 km 20:15.6 min +1:23.4 min Niemcy  Ronny Ackermann
1.  20 lutego 2009 Czechy  Liberec Start masowy HS100/10 km 276.0 pkt - -
1.  22 lutego 2009 Czechy  Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22.3 min - -
10. 28 lutego 2009 Czechy  Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36.6 min +1:13.5 min Stany Zjednoczone  Bill Demong
8. 26 lutego 2011 Norwegia  Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19.2 min +46.9 s Niemcy  Eric Frenzel
4. 28 lutego 2011 Norwegia  Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[13] 48:07.8 min +54.8 s   Austria
5. 2 marca 2011 Norwegia  Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31.6 min +38.8 s Francja  Jason Lamy Chappuis
6. 4 marca 2011 Norwegia  Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[13] 47:12.3 min +3:15.2 min   Austria
35. 22 lutego 2013 Włochy  Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13.2 min +2:22.4 min Francja  Jason Lamy Chappuis
3.  24 lutego 2013 Włochy  Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[14] 57:34.0 min +4.2 s   Francja
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
1.  29 stycznia 1996 Włochy  Asiago Gundersen K-90/15 km ? - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 6 grudnia 1995 Stany Zjednoczone  Steamboat Springs Gundersen K88/15 km ? 1. - -
2. 4 lutego 1996 Austria  Seefeld Gundersen K120/15 km ? 3. ? Norwegia  Knut Tore Apeland
3. 29 grudnia 1996 Niemcy  Oberwiesenthal Sprint K90/7.5 km ? 3. ? Austria  Mario Stecher
4. 13 grudnia 1997 Stany Zjednoczone  Steamboat Springs Gundersen K88/15 km ? 3. ? Austria  Mario Stecher
5. 3 stycznia 1998 Niemcy  Schonach Gundersen ? 1. - -
6. 13 marca 1998 Norwegia  Oslo Sprint ? 1. - -
7. 21 listopada 1998 Finlandia  Rovaniemi Gundersen ? 3. ? Finlandia  Hannu Manninen
8. 30 stycznia 1999 Francja  Chaux-Neuve Gundersen ? 2. ? Finlandia  Samppa Lajunen
9. 12 lutego 2000 Japonia  Sapporo Gundersen K120/15 km ? 2. ? Norwegia  Kristian Hammer
10. 25 stycznia 2001 Stany Zjednoczone  Steamboat Springs Gundersen K114/15 km ? 1. - -
11. 1 grudnia 2001 Norwegia  Lillehammer Gundersen K120/15 km 42:03.7 min 1. - -
12. 16 grudnia 2001 Stany Zjednoczone  Steamboat Springs Gundersen K90/15 km 42:00.8 min 2. +12.1 s Austria  Felix Gottwald
13. 12 stycznia 2003 Francja  Chaux-Neuve Gundersen K90/15 km 42:41.6 min 3. +1:42.5 min Austria  Felix Gottwald
14. 30 grudnia 2003 Niemcy  Oberhof Gundersen K120/15 km 36:02.2 min 3. +1:06.6 min Niemcy  Ronny Ackermann
15. 2 stycznia 2004 Niemcy  Reit im Winkl Sprint K90/7.5 km 20:32.1 min 3. +24.1 s Norwegia  Magnus Moan
16. 4 stycznia 2004 Niemcy  Schonach Gundersen K90/15 km 34:29.5 min 1. - -
17. 15 lutego 2004 Niemcy  Oberstdorf Sprint K120/7.5 km 18:14.6 min 3. +2.9 s Finlandia  Hannu Manninen
18. 27 listopada 2004 Finlandia  Ruka Gundersen HS142/15 km 35:55.1 min 3. +33.9 s Niemcy  Ronny Ackermann
19. 28 listopada 2004 Finlandia  Ruka Sprint HS142/7.5 km 19:49.1 min 2. +42.0 s Finlandia  Hannu Manninen
20. 2 stycznia 2005 Niemcy  Ruhpolding Sprint HS128/7.5 km 20:13.3 min 2. +13.1 s Niemcy  Ronny Ackermann
21. 23 stycznia 2005 Czechy  Liberec Sprint HS134/7.5 km 21:22.2 min 3. +21.3 s Finlandia  Hannu Manninen
22. 4 grudnia 2005 Norwegia  Lillehammer Sprint HS131/7.5 km 19:47.5 min 2. +0.4 s Finlandia  Hannu Manninen
23. 28 stycznia 2006 Austria  Seefeld Sprint HS100/7.5 km 19:47.1 min 3. +18.8 s Finlandia  Hannu Manninen
24. 29 stycznia 2006 Austria  Seefeld Gundersen HS100/15 km 37:40.3 min 2. +10.2 s Finlandia  Hannu Manninen
25. 27 grudnia 2008 Niemcy  Oberhof Gundersen HS140/10 km 25:22.8 min 2. +0.3 s Norwegia  Magnus Moan
26. 28 grudnia 2008 Niemcy  Oberhof Gundersen HS140/10 km 27:22.2 min 2. +6.9 s Finlandia  Anssi Koivuranta
27. 10 stycznia 2010 Włochy  Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 33:49.9 min 2. +15.3 s Stany Zjednoczone  Bill Demong
28. 16 stycznia 2010 Francja  Chaux-Neuve Gundersen HS100/10 km 23:30.7 min 3. +7.1 s Norwegia  Magnus Moan

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 5 grudnia 1993 Norwegia  Lillehammer Gundersen K90/15 km ? 1. - -
2. 10 grudnia 2005 Stany Zjednoczone  Steamboat Springs Gundersen HS127/15 km 42:16.1 min 1. - -
3. 11 grudnia 2005 Stany Zjednoczone  Steamboat Springs Sprint HS127/7.5 km 17:52.2 min 1. - -
4. 13 grudnia 2008 Stany Zjednoczone  Park City Gundersen HS134/10 km 30:20.5 min 1. - -
5. 14 grudnia 2008 Stany Zjednoczone  Park City Gundersen HS134/10 km 29:59.3 min 1. - -
6. 17 grudnia 2008 Kanada  Vancouver Gundersen HS106/10 km 27:19.5 min 1. - -
7. 18 grudnia 2008 Kanada  Vancouver Gundersen HS106/10 km 26:37.3 min 2. +1.4 s Austria  Tobias Kammerlander
8. 12 grudnia 2009 Stany Zjednoczone  Park City Gundersen HS134/10 km 34:29.5 min 1. - -
9. 13 grudnia 2009 Stany Zjednoczone  Park City Gundersen HS134/10 km 28:41.5 min 1. - -
10. 4 grudnia 2010 Stany Zjednoczone  Steamboat Springs Gundersen HS127/10 km 23:43.9 min 1. - -
11. 5 grudnia 2010 Stany Zjednoczone  Steamboat Springs Gundersen HS127/10 km 23:35.6 min 1. - -
12. 14 grudnia 2012 Stany Zjednoczone  Soldier Hollow Gundersen HS100/10 km 23:52.2 min 1. - -
13. 15 grudnia 2012 Stany Zjednoczone  Soldier Hollow Gundersen HS100/10 km 24:21.7 min 1. - -
14. 16 grudnia 2012 Stany Zjednoczone  Soldier Hollow Gundersen HS100/10 km 23:53.5 min 1. - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 21 sierpnia 2002 Niemcy  Winterberg Gundersen K90/14 km ? 2. +1.1 s Niemcy  Georg Hettich
2. 25 sierpnia 2002 Niemcy  Oberhof Sprint K120/9 km ? 3. +1.4 s Austria  Mario Stecher
3. 22 sierpnia 2003 Austria  Villach Gundersen K90/15 km ? 1. - -
4. 31 sierpnia 2003 Niemcy  Winterberg Gundersen K81/14 km 26:57.7 min 3. +8.5 s Austria  Mario Stecher
5. 15 sierpnia 2004 Niemcy  Oberstdorf Gundersen HS137/15 km 30:00.8 min 1. - -
6. 27 sierpnia 2004 Czechy  Harrachov Gundersen HS100/15 km ? 1. - -
7. 29 sierpnia 2004 Niemcy  Steinbach Sprint HS140/9.0 km ? 3. +11.6 s Austria  Christoph Bieler
8. 4 września 2005 Niemcy  Steinbach Sprint HS140/7.5 km 18:22.7 min 3. +12.5 s Austria  Christoph Bieler
9. 21 lipca 2012 Rosja  Soczi Gundersen HS140/10 km 19:47.5 min 2. +4.3 s Austria  Bernhard Gruber
10. 22 lipca 2012 Rosja  Soczi Gundersen HS140/10 km 19:39.7 min 1. - -

Przypisy

edytuj
  1. Sportowe Fakty: Todd Lodwick najlepszy w pierwszej części kombinacji norweskiej w Libercu (pol.)
  2. Lista najstarszych zdobywców tytułu mistrza świata na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
  3. Skład drużyny: Todd Lodwick, Dave Jarrett, Ryan Heckman
  4. Skład drużyny: Dave Jarrett, Tim Tetreault, Bill Demong, Todd Lodwick
  5. a b Skład drużyny: Todd Lodwick, Matt Dayton, Johnny Spillane, Bill Demong
  6. a b Skład drużyny: Bill Demong, Carl Van Loan, Johnny Spillane, Todd Lodwick
  7. Skład drużyny: Brett Camerota, Todd Lodwick, Johnny Spillane, Bill Demong
  8. Skład drużyny: Bryan Fletcher, Bill Demong, Taylor Fletcher, Todd Lodwick
  9. Skład drużyny: Todd Lodwick, Ryan Hackman, Tim Tetreault, Dave Jarrett
  10. Skład drużyny: Dave Jarrett, Ryan Heckman, Tim Tetreault, Todd Lodwick
  11. Skład drużyny: Carl Van Loan, Todd Lodwick, Johnny Spillane, Bill Demong
  12. Skład drużyny: Carl Van Loan, Jed Hinkley, Johnny Spillane, Todd Lodwick
  13. a b Skład drużyny: Bill Demong, Bryan Fletcher, Johnny Spillane, Todd Lodwick
  14. Skład drużyny: Bryan Fletcher, Taylor Fletcher, Todd Lodwick, Bill Demong

Linki zewnętrzne

edytuj