Todd Lodwick
Todd Lodwick (ur. 21 listopada 1976 w Steamboat Springs) – amerykański narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Steamboat Springs WSC | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
6.12 1995, Steamboat Springs (1. miejsce – Gundersen) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera
edytujPo raz pierwszy na arenie międzynarodowej Todd Lodwick pojawił się 5 grudnia 1993 roku, kiedy wystartował w zawodach Pucharu Świata B. Zwyciężył wtedy w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena w Lillehammer. W wieku zaledwie 17 lat wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie indywidualnie był trzynasty, a w drużynie zajął siódme miejsce. Blisko rok później, 7 stycznia 1995 roku Schonach zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 8. miejsce w Gundersenie. Tym samym w swoim debiucie w Pucharze Świata od razu zdobył punkty. W sezonie 1994/1995 wystartował jeszcze pięciokrotnie, za każdym razem punktując. W klasyfikacji generalnej zajął jedenastą pozycję. W 1995 roku zajął także wspólnie z kolegami z reprezentacji czwarte miejsce w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata w Thunder Bay.
Przełom w karierze Todda nastąpił w sezonie 1995/1996. W zawodach pucharowych wystąpił tylko trzy razy, ale już w pierwszym starcie, 6 grudnia 1995 roku w Steamboat Springs nie tylko stanął na podium, ale zwyciężył w konkursie metodą Gundersena. Był ponadto trzeci w tej samej konkurencji 6 lutego 1996 roku w Seefeld. Z powodu małej liczby startów w klasyfikacji generalnej zajął tylko szesnaste miejsce. W tym samym roku zdobył złoty medal w Gundersenie na mistrzostwach juniorów w Asiago. Taki sam wynik w klasyfikacji generalnej uzyskał również w sezonie 1996/1997. Tym razem tylko raz stanął na podium, 29 grudnia 1996 roku w Oberwiesenthal był trzeci w sprincie. Na mistrzostwach świata w Trondheim w 1997 roku zajął piąte miejsce w zawodach drużynowych.
Przez osiem kolejnych sezonów nie opuszczał czołowej dziesiątki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1997/1998, 1999/2000 i 2004/2005, które kończył na czwartym miejscu. W sezonie 2004/2005 był ponadto trzeci w klasyfikacji sprintu, za Hannu Manninenem z Finlandii i Niemcem Ronnym Ackermannem. W tym czasie wystąpił na czterech edycjach mistrzostw świata. Indywidualnie najlepiej wypadł na mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 roku i mistrzostwach w Oberstdorfie w 2005 roku, gdzie był trzynasty w sprincie. W zawodach drużynowych był piąty w Oberstdorfie oraz na Mistrzostwach w Val di Fiemme w 2003 roku. Wziął także udział w trzech igrzyskach olimpijskich, najlepiej prezentując się na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie był piąty w sprincie, siódmy w Gundersenie oraz czwarty w konkursie drużynowym.
W Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej był trzeci w piątej edycji, drugi w szóstej edycji, a w 2003 roku zwyciężył w szóstej edycji tego cyklu. Po zakończeniu Po zakończeniu sezonu 2005/2006 Lodwick postanowił zakończyć karierę, mimo iż miał zaledwie 29 lat. Do rywalizacji wrócił jednak po dwóch latach, w grudniu 2008 roku[1]. Rozpoczął od czterech startów w Pucharze Kontynentalnym, z czego trzy wygrał, a raz był drugi. Już 27 grudnia 2008 roku ponownie zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując drugie miejsce w Gundersenie w Oberhofie. Wynik ten powtórzył dzień później, punktował także w trzech kolejnych startach w styczniu 2009 roku. Dzięki temu został włączony do kadry USA na mistrzostwa świata w Libercu. Amerykanin zdobył tam złote medale w starcie masowym i Gundersenie na normalnej skoczni, a w zawodach metodą Gundersena na dużym obiekcie był dziesiąty. Został tym samym pierwszym sportowcem z USA, który zdobył dwa złote medale w kombinacji norweskiej. Jest także najstarszym w historii mistrzem świata. W dniu drugiego zwycięstwa miał 32 lata, 3 miesiące i jeden dzień[2]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2008/2009 zajął 24. miejsce.
Sezon 2009/2010 zaczął od dwóch wygranych zawodów Pucharu Kontynentalnego w amerykańskim Pak City. W Pucharze Świata pojawił się osiem razy, sześciokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce. Dwa razy stanął na podium: 10 stycznia w Val di Fiemme był drugi, a 16 stycznia 2010 roku w Chaux-Neuve był trzeci w Gundersenie. Sezon ten zakończył na 15. pozycji. W tym samym roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie wspólnie z Brettem Camerotą, Johnnym Spillanem i Billem Demongiem wywalczył srebrny medal w konkursie drużynowym. Już po skokach Amerykanie zajmowali drugie miejsce i na trasę biegu wyruszyli ze stratą dwóch sekund do prowadzących Finów. W biegu wyprzedzili reprezentantów Finlandii, jednak dali się wyprzedzić Austriakom, którzy sięgnęli po złoty medal. Na mecie Amerykanie stracili do zwycięzców nieco ponad pięć sekund i o około czternaście wyprzedzili Niemców, którzy uplasowali się na trzeciej pozycji. W indywidualnych startach był trzynasty w Gundersenie na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie był blisko medalu, ostatecznie jednak zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Alessandro Pittinem z Włoch o zaledwie 0.7 sekundy.
Najważniejszym punktem sezonu 2010/2011 były mistrzostwa świata w Oslo. Lodwick był tam ósmy w Gundersenie na normalnej skoczni i piąty na dużej. Wystartował także w obu konkursach drużynowych, w których Amerykanie zajęli odpowiednio czwarte i szóste miejsce. W rywalizacji pucharowej spisywał się słabiej niż w poprzednim sezonie. Ani razu nie stanął na podium, jego najlepszym wynikiem był czwarte miejsce w Gundersenie 18 grudnia 2010 roku w Ramsau. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 25. miejsce. W sezonie 2011/2012 ponownie nie stanął na podium. W czterech startach indywidualnych Amerykanin ani razu nie znalazł się w pierwszej dwudziestce i w klasyfikacji końcowej zajął 52. miejsce. Był to najgorszy wynik w jego dotychczasowej karierze. W lecie 2012 roku zajął ósme miejsce w piętnastej edycji LGP. Podczas lipcowych zawodów w rosyjskim Soczi dwukrotnie stawał na podium: 21 lipca był drugi za Bernhardem Gruberem z Austrii, a dzień później zwyciężył. W kolejnym sezonie zimowym wypadł jeszcze słabiej niż przed rokiem, zdobywając zaledwie 11 punktów, co dało mu 59. pozycję w klasyfikacji generalnej. Mimo to na rozgrywanych na przełomie lutego i marca 2013 roku mistrzostwach świata w Val di Fiemme Lodwick zdobył medal. W sztafecie na normalnej skoczni wspólnie z Demongiem oraz Bryanem i Taylorem Fletcherami zajął trzecie miejsce. Indywidualnie pojawił się tylko w konkursie na normalnej skoczni, który ukończył na 35. pozycji.
Osiągnięcia
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
13. | 19 lutego | 1994 | Lillehammer | Gundersen K-90/15 km | 39:07.9 min | +5:13.3 min | Fred Børre Lundberg |
7. | 24 lutego | 1994 | Lillehammer | Sztafeta K-90/3x10 km[3] | 1:22:51.8 h | +13:15.6 min | Japonia |
20. | 14 lutego | 1998 | Nagano | Gundersen K-90/15 km | 41:21.1 min | +3:36.3 min | Bjarte Engen Vik |
4. | 20 lutego | 1998 | Nagano | Sztafeta K-90/4x5 km[4] | 54:11.5 min | +4:27.1 min | Norwegia |
7. | 9 lutego | 2002 | Salt Lake City | Gundersen K-90/15 km | 39:11.7 min | +2:27.7 min | Samppa Lajunen |
4. | 14 lutego | 2002 | Salt Lake City | Sztafeta K-90/4x5 km[5] | 48:42.2 min | +1:11.9 min | Finlandia |
5. | 21 lutego | 2002 | Salt Lake City | Sprint K-120/7.5 km | 16:40.1 min | +52.0 s | Samppa Lajunen |
8. | 11 lutego | 2006 | Pragelato | Gundersen HS106/15 km | 39:44.6 min | +1:12.0 min | Georg Hettich |
7. | 15 lutego | 2006 | Pragelato | Sztafeta HS134/4x5 km[6] | 49:52.6 min | +1:59.9 min | Austria |
9. | 21 lutego | 2006 | Pragelato | Sprint HS134/7.5 km | 18:29.0 min | +42.4 s | Felix Gottwald |
4. | 14 lutego | 2010 | Vancouver | Gundersen HS106/10 km | 25:47.1 min | +1.5 s | Jason Lamy Chappuis |
2. | 23 lutego | 2010 | Vancouver | Sztafeta HS140/4x5 km[7] | 49:31.6 min | +5.2 s | Austria |
13. | 25 lutego | 2010 | Vancouver | Gundersen HS140/10 km | 25:32.9 min | +1:10.3 min | Bill Demong |
dns | 12 lutego | 2014 | Soczi | Gundersen HS106/10 km | 23:50.2 min | dns | Eric Frenzel |
dns | 18 lutego | 2014 | Soczi | Gundersen HS140/10 km | 22:45.5 min | dns | Jørgen Gråbak |
6. | 21 lutego | 2014 | Soczi | Sztafeta HS140/4x5 km[8] | 47:13.5 min | +2:21.6 min | Norwegia |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 10 marca | 1995 | Thunder Bay | Sztafeta K-90/4x5 km[9] | 56:20.2 min | +6:39.2 min | Japonia |
5. | 23 lutego | 1997 | Trondheim | Sztafeta K-90/4x5 km[10] | 52:18.0 min | +2:39.1 min | Norwegia |
14. | 20 lutego | 1999 | Ramsau | Gundersen K-90/15 km | 37:04.8 min | ? | Bjarte Engen Vik |
10. | 25 lutego | 1999 | Ramsau | Sztafeta K-90/4x5 km[11] | 49:34.2 min | ? | Finlandia |
13. | 27 lutego | 1999 | Ramsau | Sprint K-90/7.5 km | 17:48.4 min | ? | Bjarte Engen Vik |
17. | 15 lutego | 2001 | Lahti | Gundersen K-90/15 km | 39:26.7 min | ? | Bjarte Engen Vik |
8. | 20 lutego | 2001 | Lahti | Sztafeta K-90/4x5 km[5] | 48:54.1 min | +3:11.4 min | Norwegia |
25. | 24 lutego | 2001 | Lahti | Sprint K-116/7.5 km | 19:40.3 min | ? | Marko Baacke |
14. | 21 lutego | 2003 | Val di Fiemme | Gundersen K-95/15 km | 37:54.2 min | +3:07.3 min | Ronny Ackermann |
5. | 24 lutego | 2003 | Val di Fiemme | Sztafeta K-95/4x5 km[12] | 47:23.9 min | +3:15.2 min | Austria |
19. | 28 lutego | 2003 | Val di Fiemme | Sprint K-120/7.5 km | 18:47.8 min | +1:23.5 min | Johnny Spillane |
21. | 18 lutego | 2005 | Oberstdorf | Gundersen HS100/15 km | 38:56.2 min | +1:04.1 min | Ronny Ackermann |
5. | 23 lutego | 2005 | Oberstdorf | Sztafeta HS137/4x5 km[6] | 49:45.5 min | +1:29.9 min | Norwegia |
13. | 27 lutego | 2005 | Oberstdorf | Sprint HS137/7.5 km | 20:15.6 min | +1:23.4 min | Ronny Ackermann |
1. | 20 lutego | 2009 | Liberec | Start masowy HS100/10 km | 276.0 pkt | - | - |
1. | 22 lutego | 2009 | Liberec | Gundersen HS100/10 km | 24:22.3 min | - | - |
10. | 28 lutego | 2009 | Liberec | Gundersen HS134/10 km | 23:36.6 min | +1:13.5 min | Bill Demong |
8. | 26 lutego | 2011 | Oslo | Gundersen HS106/10 km | 25:19.2 min | +46.9 s | Eric Frenzel |
4. | 28 lutego | 2011 | Oslo | Sztafeta HS106/4x5 km[13] | 48:07.8 min | +54.8 s | Austria |
5. | 2 marca | 2011 | Oslo | Gundersen HS134/10 km | 25:31.6 min | +38.8 s | Jason Lamy Chappuis |
6. | 4 marca | 2011 | Oslo | Sztafeta HS134/4x5 km[13] | 47:12.3 min | +3:15.2 min | Austria |
35. | 22 lutego | 2013 | Val di Fiemme | Gundersen HS106/10 km | 29:13.2 min | +2:22.4 min | Jason Lamy Chappuis |
3. | 24 lutego | 2013 | Val di Fiemme | Sztafeta HS106/4x5 km[14] | 57:34.0 min | +4.2 s | Francja |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 29 stycznia | 1996 | Asiago | Gundersen K-90/15 km | ? | - | - |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj- sezon 1993/1994: 46.
- sezon 1994/1995: 11.
- sezon 1995/1996: 16.
- sezon 1996/1997: 16.
- sezon 1997/1998: 4.
- sezon 1998/1999: 8.
- sezon 1999/2000: 4.
- sezon 2000/2001: 8.
- sezon 2001/2002: 6.
- sezon 2002/2003: 9.
- sezon 2003/2004: 7.
- sezon 2004/2005: 4.
- sezon 2005/2006: 13.
- sezon 2008/2009: 24.
- sezon 2009/2010: 15.
- sezon 2010/2011: 25.
- sezon 2011/2012: 52.
- sezon 2012/2013: 59.
- sezon 2013/2014: 55.
Miejsca na podium chronologicznie
edytujNr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 grudnia 1995 | Steamboat Springs | Gundersen K88/15 km | ? | 1. | - | - |
2. | 4 lutego 1996 | Seefeld | Gundersen K120/15 km | ? | 3. | ? | Knut Tore Apeland |
3. | 29 grudnia 1996 | Oberwiesenthal | Sprint K90/7.5 km | ? | 3. | ? | Mario Stecher |
4. | 13 grudnia 1997 | Steamboat Springs | Gundersen K88/15 km | ? | 3. | ? | Mario Stecher |
5. | 3 stycznia 1998 | Schonach | Gundersen | ? | 1. | - | - |
6. | 13 marca 1998 | Oslo | Sprint | ? | 1. | - | - |
7. | 21 listopada 1998 | Rovaniemi | Gundersen | ? | 3. | ? | Hannu Manninen |
8. | 30 stycznia 1999 | Chaux-Neuve | Gundersen | ? | 2. | ? | Samppa Lajunen |
9. | 12 lutego 2000 | Sapporo | Gundersen K120/15 km | ? | 2. | ? | Kristian Hammer |
10. | 25 stycznia 2001 | Steamboat Springs | Gundersen K114/15 km | ? | 1. | - | - |
11. | 1 grudnia 2001 | Lillehammer | Gundersen K120/15 km | 42:03.7 min | 1. | - | - |
12. | 16 grudnia 2001 | Steamboat Springs | Gundersen K90/15 km | 42:00.8 min | 2. | +12.1 s | Felix Gottwald |
13. | 12 stycznia 2003 | Chaux-Neuve | Gundersen K90/15 km | 42:41.6 min | 3. | +1:42.5 min | Felix Gottwald |
14. | 30 grudnia 2003 | Oberhof | Gundersen K120/15 km | 36:02.2 min | 3. | +1:06.6 min | Ronny Ackermann |
15. | 2 stycznia 2004 | Reit im Winkl | Sprint K90/7.5 km | 20:32.1 min | 3. | +24.1 s | Magnus Moan |
16. | 4 stycznia 2004 | Schonach | Gundersen K90/15 km | 34:29.5 min | 1. | - | - |
17. | 15 lutego 2004 | Oberstdorf | Sprint K120/7.5 km | 18:14.6 min | 3. | +2.9 s | Hannu Manninen |
18. | 27 listopada 2004 | Ruka | Gundersen HS142/15 km | 35:55.1 min | 3. | +33.9 s | Ronny Ackermann |
19. | 28 listopada 2004 | Ruka | Sprint HS142/7.5 km | 19:49.1 min | 2. | +42.0 s | Hannu Manninen |
20. | 2 stycznia 2005 | Ruhpolding | Sprint HS128/7.5 km | 20:13.3 min | 2. | +13.1 s | Ronny Ackermann |
21. | 23 stycznia 2005 | Liberec | Sprint HS134/7.5 km | 21:22.2 min | 3. | +21.3 s | Hannu Manninen |
22. | 4 grudnia 2005 | Lillehammer | Sprint HS131/7.5 km | 19:47.5 min | 2. | +0.4 s | Hannu Manninen |
23. | 28 stycznia 2006 | Seefeld | Sprint HS100/7.5 km | 19:47.1 min | 3. | +18.8 s | Hannu Manninen |
24. | 29 stycznia 2006 | Seefeld | Gundersen HS100/15 km | 37:40.3 min | 2. | +10.2 s | Hannu Manninen |
25. | 27 grudnia 2008 | Oberhof | Gundersen HS140/10 km | 25:22.8 min | 2. | +0.3 s | Magnus Moan |
26. | 28 grudnia 2008 | Oberhof | Gundersen HS140/10 km | 27:22.2 min | 2. | +6.9 s | Anssi Koivuranta |
27. | 10 stycznia 2010 | Val di Fiemme | Gundersen HS134/10 km | 33:49.9 min | 2. | +15.3 s | Bill Demong |
28. | 16 stycznia 2010 | Chaux-Neuve | Gundersen HS100/10 km | 23:30.7 min | 3. | +7.1 s | Magnus Moan |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj- sezon 1993/1994: 21.
- sezon 2008/2009: 8.
- sezon 2009/2010: 25.
- sezon 2010/2011: 23.
- sezon 2012/2013: 14.
Miejsca na podium chronologicznie
edytujNr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 5 grudnia 1993 | Lillehammer | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
2. | 10 grudnia 2005 | Steamboat Springs | Gundersen HS127/15 km | 42:16.1 min | 1. | - | - |
3. | 11 grudnia 2005 | Steamboat Springs | Sprint HS127/7.5 km | 17:52.2 min | 1. | - | - |
4. | 13 grudnia 2008 | Park City | Gundersen HS134/10 km | 30:20.5 min | 1. | - | - |
5. | 14 grudnia 2008 | Park City | Gundersen HS134/10 km | 29:59.3 min | 1. | - | - |
6. | 17 grudnia 2008 | Vancouver | Gundersen HS106/10 km | 27:19.5 min | 1. | - | - |
7. | 18 grudnia 2008 | Vancouver | Gundersen HS106/10 km | 26:37.3 min | 2. | +1.4 s | Tobias Kammerlander |
8. | 12 grudnia 2009 | Park City | Gundersen HS134/10 km | 34:29.5 min | 1. | - | - |
9. | 13 grudnia 2009 | Park City | Gundersen HS134/10 km | 28:41.5 min | 1. | - | - |
10. | 4 grudnia 2010 | Steamboat Springs | Gundersen HS127/10 km | 23:43.9 min | 1. | - | - |
11. | 5 grudnia 2010 | Steamboat Springs | Gundersen HS127/10 km | 23:35.6 min | 1. | - | - |
12. | 14 grudnia 2012 | Soldier Hollow | Gundersen HS100/10 km | 23:52.2 min | 1. | - | - |
13. | 15 grudnia 2012 | Soldier Hollow | Gundersen HS100/10 km | 24:21.7 min | 1. | - | - |
14. | 16 grudnia 2012 | Soldier Hollow | Gundersen HS100/10 km | 23:53.5 min | 1. | - | - |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujMiejsca na podium chronologicznie
edytujNr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 21 sierpnia 2002 | Winterberg | Gundersen K90/14 km | ? | 2. | +1.1 s | Georg Hettich |
2. | 25 sierpnia 2002 | Oberhof | Sprint K120/9 km | ? | 3. | +1.4 s | Mario Stecher |
3. | 22 sierpnia 2003 | Villach | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
4. | 31 sierpnia 2003 | Winterberg | Gundersen K81/14 km | 26:57.7 min | 3. | +8.5 s | Mario Stecher |
5. | 15 sierpnia 2004 | Oberstdorf | Gundersen HS137/15 km | 30:00.8 min | 1. | - | - |
6. | 27 sierpnia 2004 | Harrachov | Gundersen HS100/15 km | ? | 1. | - | - |
7. | 29 sierpnia 2004 | Steinbach | Sprint HS140/9.0 km | ? | 3. | +11.6 s | Christoph Bieler |
8. | 4 września 2005 | Steinbach | Sprint HS140/7.5 km | 18:22.7 min | 3. | +12.5 s | Christoph Bieler |
9. | 21 lipca 2012 | Soczi | Gundersen HS140/10 km | 19:47.5 min | 2. | +4.3 s | Bernhard Gruber |
10. | 22 lipca 2012 | Soczi | Gundersen HS140/10 km | 19:39.7 min | 1. | - | - |
Przypisy
edytuj- ↑ Sportowe Fakty: Todd Lodwick najlepszy w pierwszej części kombinacji norweskiej w Libercu (pol.)
- ↑ Lista najstarszych zdobywców tytułu mistrza świata na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- ↑ Skład drużyny: Todd Lodwick, Dave Jarrett, Ryan Heckman
- ↑ Skład drużyny: Dave Jarrett, Tim Tetreault, Bill Demong, Todd Lodwick
- ↑ a b Skład drużyny: Todd Lodwick, Matt Dayton, Johnny Spillane, Bill Demong
- ↑ a b Skład drużyny: Bill Demong, Carl Van Loan, Johnny Spillane, Todd Lodwick
- ↑ Skład drużyny: Brett Camerota, Todd Lodwick, Johnny Spillane, Bill Demong
- ↑ Skład drużyny: Bryan Fletcher, Bill Demong, Taylor Fletcher, Todd Lodwick
- ↑ Skład drużyny: Todd Lodwick, Ryan Hackman, Tim Tetreault, Dave Jarrett
- ↑ Skład drużyny: Dave Jarrett, Ryan Heckman, Tim Tetreault, Todd Lodwick
- ↑ Skład drużyny: Carl Van Loan, Todd Lodwick, Johnny Spillane, Bill Demong
- ↑ Skład drużyny: Carl Van Loan, Jed Hinkley, Johnny Spillane, Todd Lodwick
- ↑ a b Skład drużyny: Bill Demong, Bryan Fletcher, Johnny Spillane, Todd Lodwick
- ↑ Skład drużyny: Bryan Fletcher, Taylor Fletcher, Todd Lodwick, Bill Demong
Linki zewnętrzne
edytuj- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (ang.).