The Offspring

• Bryan Holland (Dexter Holland) – śpiew, gitara rytmiczna (od 1984)
• Todd Morse(inne języki) – gitara basowa, wokal wspierający (od 2019)
• Kevin Wasserman (Noodles) – gitara prowadząca, wokal wspierający (od 1985)
• Brandon Pertzborn – perkusja (od maja 2023)
• Jonah Nimoy – gitara rytmiczna, keyboard, instrumenty perkusyjne (od 2023, wcześniej w latach 2019-2023 występował jako muzyk koncertowy)

• Jim Benton – perkusja (1984)
• Doug Thompson – śpiew (1984)
• James Lilja – perkusja; odszedł po wydaniu pierwszego singla w 1987 (1984–1987)
• Ron Welty – perkusja; odszedł z zespołu w 2003 (1987–2003)
• Josh Freese – perkusja (2003, 2007)
• Adam Willard (Atom Willard) – perkusja; zrezygnował z gry w The Offspring na rzecz Angels & Airwaves (2003–2007)
• Gregory Kriesel – gitara basowa (1984-2019)
• Pete Parada – perkusja (2007-2021)

W 1984 roku osiemnastoletni Bryan Holland (Dexter Holland – śpiew, gitara) ze swoim o rok starszym kolegą, Gregorym Krieselem (Greg K – gitara basowa), po tym gdy odmówiono im wstępu na koncert punkrockowego zespołu Social Distortion, w przypływie gniewu postanowili założyć własny zespół o nazwie Manic Subsidal. Do zespołu dołączyli Kevin Wasserman (Noodles – gitara) i James Lilja (perkusja). Ten ostatni został szybko zastąpiony przez szesnastoletniego wtedy Rona Welty’ego.

Zmienili nazwę na The Offspring i przyłączyli się do wytwórni Nemesis i w 1988 roku nagrali płytę o nazwie The Offspring. Została ona wydana w marcu 1989 roku, jeszcze jako płyta winylowa i obecnie niezwykle trudno ją spotkać w sprzedaży. Reedycję debiutanckiej płyty The Offspring wydano już na CD w listopadzie 1995 w wytwórni Nitro Records, założonej przez Dextera^[13].

W 1991, po wydaniu singla Baghdad (1990) postanowili nagrać z pomocą wytwórni Epitaph (wytwórnia, która była wydawcą płyt takich zespołów jak: Bad Religion, Pennywise, L7 i NOFX) kolejną płytę (Ignition), która została wydana w 1992.

Dexter Holland założył wytwórnię Nitro Records, mającą za zadanie wspierać nowych artystów^[13].

Ostatnią płytą The Offspring wydaną pod marką Epitaph był Smash (1994). Album odniósł na całym świecie ogromny sukces i został sprzedany w 11 milionowym nakładzie^[14]. Za sprawą piosenek „Come Out And Play” i „Self Esteem” The Offspring zyskało sobie popularność i miliony fanów na całym świecie. W wyniku licznych komplikacji, spowodowanych postawą szefa Epitaph Records, Bretta Gurewitza^[15], po sukcesie albumu Smash grupa przyłączyła się do Columbia Records^[16], wchodzącej w skład Sony Music^[17] (co wielu fanów miało im za złe – stawiano im zarzut komercji) i nagrała kolejno: Ixnay on the Hombre (1997), Americana (1998), Conspiracy of One (2000) i Splinter (2003).

W 2003 roku z zespołu odszedł perkusista Ron Welty^[9]. Jego miejsce zajął Atom Willard^[10], jednak nie uczestniczył on jeszcze w nagrywaniu albumu Splinter – do współpracy zaproszony został Josh Freese, na co dzień perkusista A Perfect Circle^[18].

21 czerwca 2005 roku grupa wydała płytę Greatest Hits z największymi przebojami ze swojej prawie dwudziestoletniej działalności. Płyta zawiera także promujący ją singel Can’t Repeat oraz wydany tylko na Greatest Hits wraz z DVD cover zespołu The Police – Next To You. Wraz z Greatest Hits pojawiło się DVD (Complete Music Video Collection), zawierające wszystkie dotychczasowe teledyski zespołu oraz kilka występów na żywo^[19].

W lipcu 2005 Atom Willard oficjalnie oznajmił, że odchodzi z The Offspring, by skoncentrować się na grze w zespole Angels & Airwaves^[11].

27 lipca 2007 The Offspring ogłosił na swojej stronie internetowej, że Pete Parada będzie nowym perkusistą zespołu i zastąpi Atoma Willarda^[11].

W czerwcu 2008 po pięcioletniej przerwie wydana została ósma studyjna płyta zespołu zatytułowana Rise and Fall, Rage and Grace. Jej premiera w Europie miała miejsce 16 czerwca^[20] i 17 czerwca w USA^[21]. Album zawiera 12 premierowych piosenek, których producentem jest Bob Rock znany m.in. ze współpracy z Metallicą^[20]. Pierwszym singlem z nowego albumu jest utwór Hammerhead, który już 6 maja trafił do rozgłośni radiowych^[22]. Ponadto album został udostępniony do odsłuchania i pobrania na stronie zespołu w serwisie Imeem(inne języki)^[23].

Następnie zespół koncertował odwiedzając różnorodne festiwale muzyczne, m.in. Summersonic Festival w Japonii^[24], Soundwave Festival w Australii^[25], X-Fest, KJEE Summer Roundup, KROQ Weenie Roast, Electric Festival w Hiszpanii, Rock in Rio 2008 w Portugalii oraz Rock am Ring i Rock im Park w Niemczech. Na festiwalach tych, obok dobrze znanych piosenek, zaprezentowane zostały utwory z nowej płyty: Hammerhead, Half-Truism i You’re Gonna Go Far, Kid.

• The Offspring (1989)
• Ignition (1992)
• Smash (1994)
• Ixnay on the Hombre (1997)
• Americana (1998)
• Conspiracy of One (2000)
• Splinter (2003)
• Greatest Hits (2005)
• Rise and Fall, Rage and Grace (2008)
• Days Go By (2012)
• Let the Bad Times Roll (2021)
• Supercharged (2024)

• „You’re Gonna Go Far Kid” – film Wieczny student 3
• „Original Prankster” – Zwierzak
• „Beheaded 1999” i „I Wanna Be Sedated” (cover grupy Ramones) – Zręczne ręce
• „Smash It Up” (cover utworu grupy The Damned) – Batman Forever
• „Come Out And Play” – filmy: Balonowy chłopak i Klik: I robisz, co chcesz
• „Defy You” – Orange County
• „Nitro (Youth Energy)” – Luz Blues (Varsity Blues)
• „Take It Like a Man” i „Forever and a Day” – Obława
• „Want You Bad” – filmy: Kocurek i American Pie 2
• „D.U.I.” – „Koszmar minionego lata”
• „Dammit, I Changed Again” – „Nowy”
• „Total Immortal” (cover utworu grupy AFI) – Ja, Irena i Ja
• „Pretty Fly (For A White Guy)” – Ed, Edd i Eddy i Frajer
• „Americana” – Zabawy z bronią
• „The Kids Aren’t Alright” – Oni

• Oficjalna strona The Offspring (ang.)