Sukno

Sukno wytwarza się najczęściej z czystej (100%) przędzy wełnianej zgrzebnej, barwionej w surowcu. Tkanina wykonywana jest najczęściej w splocie płóciennym^[2] a osnowa i wątek z takiej samej przędzy. Tkanina surowa przeznaczona na sukno ma nieco mniejszą liczność nitek (gęstość) niż inne tkaniny płaszczowe, ponieważ podczas spilśniania następuje bardzo duży skurcz, zarówno wzdłuż wątku (poprzeczny), jak i wzdłuż osnowy (podłużny). W procesie wykończenia powierzchnia tkaniny poddawana jest kolejno^[2]:

• folowaniu (spilśnianiu), przez co uzyskuje większą gęstość (zwartość) i wytrzymałość
• drapaniu w celu uzyskania okrywy runowej
• strzyżeniu w celu skrócenia i wyrównania okrywy runowej

Wytwarza się też sukna nieco gorszej jakości, o zawartości 60% wełny.

Sukna to tkaniny ciężkie (od 500 do 800 g/m²). Posiadają dobre właściwości termoizolacyjne, są wodoodporne, chronią przed wiatrem. W języku potocznym często tym mianem określa się różne ciężkie tkaniny płaszczowe wyglądem przypominające sukno, choć wytwarzane innymi metodami.

• płaszcze i zimowe mundury^[2] dla wojska, policji i innych służb mundurowych.
• obicia stołów bilardowych, karcianych itp.

Zobacz hasło sukno w Wikisłowniku

• filc