Stynka
Stynka[3] (Osmerus eperlanus) – anadromiczna ryba z rodziny stynkowatych (Osmeridae).
| Osmerus eperlanus[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
stynka | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Występowanie
edytujWody przybrzeżne Europy od północnej Hiszpanii po Morze Bałtyckie i rzekę Peczorę. Żyje także w Morzu Białym. W Wielkiej Brytanii i Irlandii spotykana w rzekach. Populacje jeziorowe lub wędrowne, odbywające wędrówki między jeziorem a rzeką spotykane są w Norwegii, Danii, państwach nadbałtyckich i w Rosji. W Polsce spotykana w Zalewie Szczecińskim, Zatoce Gdańskiej i Zalewie Wiślanym oraz w głębszych jeziorach na północy kraju. Jest wrażliwa na eutrofizację i zanieczyszczenia. Żyje w strefie otwartej toni wodnej. Jej liczebność spada.
Cechy morfologiczne
edytujCiało wydłużone, wrzecionowate, o długości do 30 cm, pokryte dużymi, przezroczystymi łuskami. Dolna szczęka lekko wysunięta do przodu, zęby stosunkowo duże. Płetwa tłuszczowa obecna. Ubarwienie zmienne, zależne od koloru wody, grzbiet ciemniejszy, boki srebrzyste.
Odżywianie
edytujJest niemal wszystkożerna. Młode osobniki zjadają okrzemki, oczliki i wrotki, starsze zjadają głównie zooplankton oraz larwy ochotkowatych. W drugim roku życia staje się drapieżnikiem. Duże sztuki zjadają głównie małe osobniki własnego gatunku oraz niewielkie jazgarze. Wiosną żywi się głównie wylęgiem. W czasie tarła nie pobiera pokarmu.
Rozród
edytujDojrzałość płciową uzyskuje w 2 roku życia. Tarło odbywa głównie nocą, od II do V – w zależności od temperatury. Trze się stadnie w płytkich wodach (do 1 m) rzek lub jezior, na dnie piaszczystym lub kamienistym. Wędruje do 30 km w górę rzeki. Po złożeniu i napęcznieniu ikry zewnętrzna błona jajowa pęka i tworzy rodzaj podstawki przytwierdzającej ją do podłoża. Inkubacja, przy temperaturze 6 stopni Celsjusza trwa ponad miesiąc. Larwy po wykluciu mają 5–6 mm długości. W woreczkach żółtkowych znajduje się oleista kuleczka, która ułatwia pływanie. Po osiągnięciu 4–5 cm młode spływają do morza. W pierwszym roku życia osiągają 8 cm długości. Zazwyczaj żyją 2–3 lata, choć mogą dożyć nawet 8 lat.
Znaczenie gospodarcze
edytujStynka ma duże znaczenie gospodarcze. Mięso o charakterystycznym zapachu świeżego ogórka jest przetwarzane na konserwy rybne i wykorzystywane w produkcji pasz dla zwierząt oraz tranu.
Przypisy
edytuj- ↑ Osmerus eperlanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Osmerus eperlanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
Bibliografia
edytuj- Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
- Osmerus eperlanus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 2 października 2009]