Stefan Jasnorzewski

 

 

Syn Jerzego, pochodził z rodziny szlacheckiej, wczesne lata spędził w rodzinnym majątku ziemskim „Janiszówka” na Wołyniu, miał trzy siostry. Potem uczył się w szkole średniej w Kijowie; gdy wybuchła rewolucja październikowa wrócił do Polski^[2]. Był jednym z pierwszych lotników w odrodzonym wojsku polskim, był porucznikiem w 2 pułku lotniczym w Krakowie. Od listopada 1934 do lipca 1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie na stanowisku instruktora^[2] i adiutanta.

W 1930 w Krakowie poznał poetkę Marię z Kossaków Pawlikowską, z którą ożenił się w 1931 w Poznaniu^[3]. Było to trzecie i ostatnie małżeństwo poetki. Wspólnie odbyli wiele podróży (Francja, Grecja, Afryka, Włochy i Turcja)^[4].

Po wybuchu II wojny światowej wraz z żoną, przez Lwów (gdzie 5 września 1939 Jasnorzewski objął dowództwo lotnictwa)^[2] Zaleszczyki, Rumunię i Francję dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie zamieszkał w Blackpool, ośrodku RAF-u. Pracował tam jako naziemny personel techniczny oraz był pilotem uczestnikiem bitwy o Anglię, numer służbowy P-0571, w RAF miał stopień Flight Lieutenant (kapitan lotnictwa). Po śmierci żony w 1945 wycofał się z życia zawodowego. Został pochowany obok żony na Southern Cemetery w Manchesterze.

W 2015 opublikowano korespondencję (z lat 1940–1945) Jasnorzewskiego z żoną pt. Z Tobą jednym. Listy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Stefana Jasnorzewskiego.

• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Lotniczy czterokrotnie
• Odznaka Pilota^[5]