Stopień dyplomatyczny

Stopień dyplomatyczny – stopień nadawany członkom personelu dyplomatycznego przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych państwa, które wysyła dyplomatów. Stopnie określają rangę, pozycję w hierarchii i zakres pracy danego dyplomaty.

Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych ustaliła następujące stopnie dyplomatyczne:

Dla szefów misji dyplomatycznych:

• ambasador nadzwyczajny i pełnomocny,
• poseł nadzwyczajny i pełnomocny,
• minister pełnomocny,
• Chargé d’affaires en pied,
• chargé d'affaires ad interim.

Chargées d'affaires są akredytowani przy ministrze spraw zagranicznych, w przeciwieństwie do posłów i ambasadorów, którzy są akredytowani przy głowie państwa.

Dla członków misji dyplomatycznej:

• radca minister,
• I radca
• radca,
• I sekretarz,
• II sekretarz,
• III sekretarz,
• attaché.

Najniższym stopniem jest attaché. Stopnie dyplomatyczne nie są stanowiskami pracy, tylko rangami, toteż może się zdarzyć, że na danej placówce będzie trzech radców i ani jednego attaché. Do szefa placówki państwa obcego (gdy funkcję tę pełni ambasador lub poseł) mówi się per Wasza Ekscelencjo.

W Polsce ustawa o służbie zagranicznej dopuszcza jedynie następujące stopnie dyplomatyczne:

• ambasador,
• radca-minister,
• I radca,
• radca,
• I sekretarz,
• II sekretarz,
• III sekretarz.

Stopnie dyplomatyczne dzielą się na klasy. Klasa różnicuje szefów misji dyplomatycznej jedynie w protokole i precedencji.

Odpowiednio szefowie misji dyplomatycznej mogą należeć do jednej z trzech klas:

• ambasadorów i nuncjuszów (w przypadku Stolicy Apostolskiej),
• posłów nadzwyczajnych, ministrów pełnomocnych i internuncjuszów,
• chargé d'affaires.