Siergiej Fiodorow

Został wybrany w 4 rundzie draftu z 74 miejsca przez Detroit Red Wings z rosyjskiego klubu hokejowego CSKA Moskwa – tego samego klubu z którego zostali wybrani tacy zawodnicy jak: Paweł Bure czy Aleksandr Mogilny. Trzy razy sięgał z Detroit Red Wings po Puchar Stanleya: w 1997, 1998 i w 2002 roku.

W sezonie KHL (2011/2012) przewodził drużynie Wschodu w Meczu Gwiazd KHL (drużynę Zachodu prowadził Sandis Ozoliņš). Od 2012 należy do niego rekord ligi KHL strzelca gola przez najstarszego zawodnika (miał wówczas 42 lata i 100 dni)^[1].

Na początku kariery reprezentował ZSRR, zaś następnie został reprezentantem Rosji. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1989, 1990 (ZSRR) 2008, 2010 (Rosja), Canada Cup 1991 (ZSRR), Pucharu Świata 1996 oraz na zimowych igrzyskach olimpijskich 1998, 2002, 2010.

Po zakończeniu sezonu 2011/2012 odszedł z Magnitogorska i został menadżerem generalnym CSKA Moskwa^[2][3]. Pełni także funkcję przedstawiciela do kontaktu z klubami w zarządzie KHL^[4]. Od lipca 2013 członek zarządu CSKA Moskwa^[5]. Równolegle został głównym menedżerem podrzędnego klubu dla CSKA, Zwiezdy Czechow, założonego w 2015^[6].

Po przerwaniu kariery nie ogłosił jej zakończenia i nadal trenował w ramach klubu CSKA Moskwa^[7]. W październiku 2013 wznowił karierę w barwach CSKA Moskwa (otrzymał numer 18, po raz pierwszy od 1990; wcześniej występował z 91)^[8][9][10]. Od tego czasu nie zagrał w meczu KHL, zaś zagrał z drużyną CSKA podczas grudniowego turnieju Puchar Spenglera 2013^[11].

W połowie lipca 2021 został ogłoszony nowym głównym trenerem CSKA Moskwa^[12][13]. Był w sztabie trenerskim reprezentacji Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich 2022^[14].

 

 

Zawodnicze reprezentacyjne

•   Srebrny medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1988
•   Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1989
•   Złoty medal mistrzostw świata: 1989 i 1990 z ZSRR, 2008 z Rosją
•   Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1998
•   Brązowy medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2002
•   Srebrny medal mistrzostw świata: 2010

Zawodnicze klubowe

•   Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1987, 1988, 1989
•   Puchar ZSRR: 1988 z CSKA Moskwa
•   Puchar Europy: 1987, 1988, 1989, 1990 z CSKA Moskwa
•   Puchar Stanleya 1997, 1998, 2002 z Detroit Red Wings
• Presidents’ Trophy: 1995, 1996, 2002 z Detroit Red Wings
• Clarence S. Campbell Bowl: 1995, 1997, 1998, 2002 z Detroit Red Wings

Zawodnicze indywidualne

• NHL (1990/1991):
  • NHL All-Rookie Team
• NHL (1993/1994):
  • NHL First All-Star Team
  • Trofeum Harta
  • Lester B. Pearson Award
  • Frank J. Selke Trophy
• NHL (1994/1995):
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 24 punkty
• NHL (1995/1996):
  • Frank J. Selke Trophy
• NHL (1996/1997):
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 12 asyst
• NHL (1997/1998):
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 10 goli
• NHL (2002/2003):
  • Trofeum Charłamowa dla najlepszego rosyjskiego zawodnika sezonu w lidze NHL
• Mecz Gwiazd KHL: 2010, 2011, 2012
• KHL (2010/2011):
  • Najlepszy napastnik – Finały konferencji
  • Nagroda za Wierność Hokejowi

Zawodnicze wróżnienia

• Zasłużony Mistrz Sportu Rosji w hokeju na lodzie: 1998
• Hockey Hall of Fame: 2016^[15]
• Galeria Sławy IIHF: 2016^[16][17]

Szkoleniowe klubowe

•   Puchar Gagarina – mistrzostwo KHL: 2022 z CSKA Moskwa
•   Złoty medal mistrzostw Rosji: 2022 z CSKA Moskwa

Szkoleniowe indywidualne

• KHL (2010/2011): Nagroda dla Najlepszego Trenera Sezonu^[18][19]

• Jego brat Fiodor (ur. 1986) również został hokeistą.
• Fiodorow stwierdził, że w 2001 wziął ślub z rosyjską tenisistką Anną Kurnikową, lecz para rozwiodła się w 2003^[20]. Przedstawiciele Kurnikowej zaprzeczyli tej wypowiedzi.

• Siergiej Fiodorow w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Siergiej Fiodorow w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
• Siergiej Fiodorow – profil na stronie NHL
• Siergiej Fiodorow – profil na stronie KHL