[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Selina Freitag

niemiecka skoczkini narciarska

Selina Freitag (ur. 19 maja 2001 w Erlabrunn[2]) – niemiecka skoczkini narciarska. Medalistka mistrzostw świata juniorów.

Selina Freitag
Ilustracja
Selina Freitag (2023)
Data i miejsce urodzenia

19 maja 2001
Erlabrunn

Klub

SG Nickelhütte Aue

Debiut w PŚ

16 lutego 2019 w Oberstdorfie (28. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

16 lutego 2019 w Oberstdorfie (28. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

1 stycznia 2023 w Ljubnie (3. miejsce)

Rekord życiowy

174,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
złoto Planica 2023 norm. druż.
złoto Planica 2023 druż. miesz.
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Lahti 2019 drużynowo
brąz Lahti 2019 druż. miesz.
brąz Oberwiesenthal 2020 drużynowo
Igrzyska europejskie
brąz Zakopane 2023 duża
Inne nagrody
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2016/2017

Jest siostrą Richarda Freitaga[3] i córką Holgera Freitaga, którzy również uprawiali skoki narciarskie[4].

Przebieg kariery

edytuj

Swoje pierwsze starty na arenie międzynarodowej zaliczyła poprzez starty w Alpen Cup w sezonie 2014/2015, gdzie głównie zajmowała miejsca w drugiej dziesiątce zawodów.

W sezonie 2016/2017 zadebiutowała w FIS Cup we wrześniu podczas konkursu w Einsiedeln, który wygrała. Dzień później zajęła drugie miejsce. Były to jej jedyne starty w tym pucharze, w którym ostatecznie została sklasyfikowana na dziesiątym miejscu. Sezon ten zakończyła triumfem w klasyfikacji generalnej cyklu Alpen Cup ośmiokrotnie stając na podium w trakcie trwania cyklu.

Kolejny sezon rozpoczęła startami w ramach FIS Cup w Villach. W pierwszym etapie cyklu plasowała się na miejscach głównie w drugiej dziesiątce, a pod sam koniec już w pierwszej. Najwyżej sklasyfikowana była dwukrotnie na czwartej pozycji w niemieckim Rastbüchl. Freitag wystartowała w czterech konkursach w ramach Alpen Cup, gdzie w drugim konkursie w Predazzo stanęła na najniższym stopniu podium. W drugiej połowie stycznia zadebiutowała w Pucharze Kontynentalnym rozgrywanym w Planicy, gdzie zajęła miejsca kolejno dwudzieste oraz ósme. Wystartowała także w Brotterode, a tam sklasyfikowana była dwukrotnie w trzeciej dziesiątce. Wystartowała w Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 w Kanderstegu, gdzie indywidualnie zajęła miejsce dziewiętnaste, a w drużynie uplasowała się na czwartej pozycji.

Sezon 2018/2019 zaczęła od występów w Villach na inaugurację FIS Cup, gdzie dwukrotnie plasowała się w drugiej dziesiątce zawodów. Ponadto w trzecioligowym cyklu startowała jeszcze w Rastbüchl plasując się dwa razy w czołowej dziesiątce zawodów. Latem zadebiutowała również w Letnim Grand Prix, zajmując 31. pozycję w Hinterzarten. Startowała jeszcze we Frenštácie, ale nie udało jej się zająć miejsca w trzydziestce. Na początku sierpnia we francuskim Courchevel zajęła 28. miejsce, dzięki czemu zdobyła swoje pierwsze punkty w zawodach najwyższej rangi. W połowie grudnia pojawiła się w Pucharze Kontynentalnym, który rozpoczynał się w Notodden. W pierwszym konkursie odniosła zwycięstwo, natomiast w drugim zajęła czwarte miejsce. W styczniu 2019 po raz drugi wystartowała w juniorskich mistrzostwach świata. W konkursie indywidualnym została zdyskwalifikowana, natomiast w konkursie drużynowym kobiet zdobyła srebrny medal, a w mikście brązowy. W połowie lutego podczas konkursów na skoczni dużej w Oberstdorfie dostała szansę debiutu w Pucharze Świata. Pierwszego dnia zajęła 28. lokatę, a następnego 34. Na zakończenie Pucharu Kontynentalnego 2018/2019 w Brotterode zajęła dwukrotnie miejsce szesnaste. W końcowej klasyfikacji cyklu sklasyfikowana została na siódmej pozycji.

Igrzyska olimpijskie

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2022   Pekin / Zhangjiakou – 22. miejsce (K-95)

Drużynowo

edytuj
2022   Pekin / Zhangjiakou – 9. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[a]

Starty S. Freitag na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
22. 5 lutego 2022   Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. 80,0 m 90,0 m 163,0 pkt 76,0 pkt Urša Bogataj
9. 7 lutego 2022   Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[a] 88,0 m – 350,9 pkt (95,4 pkt) 650,6 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2023 Słowenia  Planica – 4. miejsce (K-95), 19. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2023 Słowenia  Planica – złoty medal (K-95)[b], złoty medal (K-95, drużyna mieszana)[c]

Starty S. Freitag na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
4. 23 lutego 2023 Słowenia  Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 97,0 m 98,0 m 240,6 pkt 8,5 pkt Katharina Althaus
1.złoto  25 lutego 2023 Słowenia  Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[b] 91,0 m 97,0 m 843,8 pkt (217,0 pkt) –
1.złoto  26 lutego 2023 Słowenia  Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[c] 99,0 m 95,0 m 1017,2 pkt (238,6 pkt) –
19. 1 marca 2023 Słowenia  Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 ind. 110,0 m 124,0 m 202,6 pkt 61,6 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2018 Szwajcaria  Kandersteg – 19. miejsce (K-95)
2019 Finlandia  Lahti – dyskwalifikacja (K-90)
2020 Niemcy  Oberwiesenthal – 6. miejsce (K-95)
2021 Finlandia  Lahti – 27. miejsce (K-90)

Drużynowo

edytuj
2018 Szwajcaria  Kandersteg – 4. miejsce (K-95)[d]
2019 Finlandia  Lahti – srebrny medal (K-90)[e], brązowy medal (K-90, drużyna mieszana)[f]
2020 Niemcy  Oberwiesenthal – brązowy medal (K-95)[g], 4. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[h]
2021 Finlandia  Lahti – 5. miejsce (K-90)[i]

Starty S. Freitag na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
19. 2 lutego 2018 Szwajcaria  Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 82,5 m 83,0 m 176,8 pkt 85,8 pkt Nika Križnar
4. 3 lutego 2018 Szwajcaria  Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[d] 89,5 m 86,5 m 562,9 pkt (149,9 pkt) 170,2 pkt Słowenia
— 24 stycznia 2019 Finlandia  Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. DSQ Anna Szpyniowa
2.srebro  26 stycznia 2019 Finlandia  Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[e] 84,0 m 88,5 m 845,4 pkt (213,1 pkt) 66,8 pkt Rosja
3.brąz  27 stycznia 2019 Finlandia  Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. mix.[f] 86,5 m 85,5 m 964,8 pkt (217,1 pkt) 19,6 pkt Rosja
6. 5 marca 2020 Niemcy  Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 90,0 m 91,5 m 194,9 pkt 44,0 pkt Marita Kramer
3.brąz  7 marca 2020 Niemcy  Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[g] 92,0 m 92,0 m 708,5 pkt (192,5 pkt) 92,2 pkt Austria
4. 8 marca 2020 Niemcy  Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. mix.[h] 81,5 m 95,0 m 926,3 pkt (221,7 pkt) 97,0 pkt Austria
27. 11 lutego 2021 Finlandia  Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 80,0 m 73,5 m 148,5 pkt 90,5 pkt Thea Minyan Bjørseth
5. 12 lutego 2021 Finlandia  Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[i] 80,5 m 86,0 m 758,9 pkt (195,0 pkt) 124,7 pkt Austria

Igrzyska europejskie

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2023 Polska  Kraków/Zakopane[j] – 8. miejsce (K-95), brązowy medal (K-125)

Drużynowo

edytuj
2023 Polska  Kraków/Zakopane[j] – 4. miejsce (drużyna mieszana)[k]

Starty S. Freitag na igrzyskach europejskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
8. 27 czerwca 2023 Polska  Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 90,0 m 94,0 m 227,9 pkt 34,7 pkt Jacqueline Seifriedsberger
4. 29 czerwca 2023 Polska  Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. mix.[k] 93,5 m 97,5 m 818,3 pkt (214,5 pkt) 121,0 pkt Austria
3.brąz  30 czerwca 2023 Polska  Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 126,5 m 130,5 m 245,8 pkt 31,6 pkt Nika Križnar

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[5]
2018/2019 54.
2019/2020 26.
2020/2021 37.
2021/2022 28.
2022/2023 5.
2023/2024 18.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 1 stycznia 2023 Słowenia  Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 88,5 m 88,5 m 246,0 pkt 3. 7,4 pkt Eva Pinkelnig
2. 15 stycznia 2023 Japonia  Zaō Yamagata K-95 HS-102 98,5 m 98,0 m 228,8 pkt 2. 1,3 pkt Eva Pinkelnig
3. 13 marca 2023 Norwegia  Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 121,5 m 128,0 m 222,5 pkt 2. 0,6 pkt Silje Opseth

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2017/2018
Lillehammer  Lillehammer  Lillehammer  Hinterzarten  Sapporo  Sapporo  Zaō  Zaō  Ljubno  Ljubno  Râșnov  Râșnov  Oslo  Oberstdorf  Oberstdorf  punkty
- - - q - - - - - - - - - q - 0
Sezon 2018/2019
Lillehammer  Lillehammer  Lillehammer  Prémanon  Prémanon  Sapporo  Sapporo  Zaō  Zaō  Râșnov  Râșnov  Hinzenbach  Hinzenbach  Ljubno  Ljubno  Oberstdorf  Oberstdorf  Oslo  Lillehammer  Trondheim  Niżny Tagił  Niżny Tagił  Czajkowskij  Czajkowskij  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 28 34 - - - - - - - 3
Sezon 2019/2020
Lillehammer  Lillehammer  Klingenthal  Sapporo  Sapporo  Zaō  Zaō  Râșnov  Râșnov  Oberstdorf  Oberstdorf  Hinzenbach  Hinzenbach  Ljubno  Lillehammer  Lillehammer  punkty
26 29 26 27 20 18 36 22 26 17 22 18 18 31 - - 103
Sezon 2020/2021
Ramsau  Ljubno  Titisee-Neustadt  Titisee-Neustadt  Hinzenbach  Hinzenbach  Hinzenbach  Râșnov  Râșnov  Niżny Tagił  Niżny Tagił  Czajkowskij  Czajkowskij  punkty
13 q q 36 - - - 26 24 27 29 26 - 43
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił  Niżny Tagił  Lillehammer  Lillehammer  Klingenthal  Klingenthal  Ramsau  Ljubno  Ljubno  Willingen  Willingen  Hinzenbach  Hinzenbach  Lillehammer  Lillehammer  Oslo  Oslo  Oberhof  Oberhof  punkty
21 15 21 20 24 38 18 31 q 24 - 22 20 29 23 28 21 21 27 131
Sezon 2022/2023
Wisła  Wisła  Lillehammer  Lillehammer  Titisee-Neustadt  Villach  Villach  Ljubno  Ljubno  Sapporo  Sapporo  Zaō  Zaō  Hinterzarten  Hinterzarten  Willingen  Willingen  Hinzenbach  Hinzenbach  Râșnov  Râșnov  Oslo  Oslo  Lillehammer  Lillehammer  Lahti  punkty
19 19 6 11 5 7 4 11 3 6 7 4 2 5 8 7 7 7 9 - - 6 4 2 4 16 958
Sezon 2023/2024
Lillehammer  Lillehammer  Engelberg  Engelberg  Garmisch-Partenkirchen  Oberstdorf  Villach  Villach  Sapporo  Sapporo  Zaō  Ljubno  Ljubno  Willingen  Willingen  Hinzenbach  Hinzenbach  Lahti  Oslo  Oslo  Trondheim  Trondheim  Vikersund  Planica  punkty
19 20 16 13 21 13 13 15 20 31 12 18 12 14 10 9 15 12 16 23 7 9 16 15 422
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[5]
2022 24.
2023 3.
2024 12.

Turniej Sylwestrowy

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2021/2022 49.
2022/2023 4.

Korona Alp

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2021/2022 16.

Turniej Dwóch Nocy

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2023/2024 18.

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[6]
2018 50.
2019 32.
2021 27.
2022 6.
2023 15.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 2 października 2022 Niemcy  Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 123,0 m 124,0 m 196,6 pkt 3. 28,9 pkt Urša Bogataj

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2018
Hinterzarten 28.07  Courchevel 10.08  Frenštát 17.08  Frenštát 18.08  Czajkowskij 09.09  punkty
31 28 38 q - 3
2019
Hinterzarten 26.07  Courchevel 09.08  Frenštát 18.08  punkty
35 22 28 12
2021
Wisła 17.07  Wisła 18.07  Courchevel 06.08  Frenštát 15.08  Czajkowskij 11.09  Czajkowskij 12.09  Klingenthal 02.10  punkty
22 30 17 25 - - 12 52
2022
Wisła 23.07  Wisła 24.07  Courchevel 06.08  Râșnov 17.09  Klingenthal 02.10  punkty
7 4 - - 3 146
2023
Courchevel 29.07  Courchevel 30.07  Szczyrk 05.08  Szczyrk 06.08  Râșnov 23.09  Râșnov 24.09  Klingenthal 07.10  punkty
6 9 - - - - 5 114
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny

edytuj

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 10 sierpnia 2024 Niemcy  Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 102,5 m 103,0 m 229,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 10 sierpnia 2024 Niemcy  Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 102,5 m 103,0 m 229,5 pkt 1. –
2. 11 sierpnia 2024 Niemcy  Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 107,0 m 103,5 m 247,4 pkt 2. 0,9 pkt Katharina Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

edytuj

stan na 11 sierpnia 2024

2024
Hinterzarten HS109  Hinterzarten HS109  Trondheim HS105  Trondheim HS105  Stams HS115  Stams HS115  Einsiedeln HS117  Einsiedeln HS117  Otepää HS97  Otepää HS97  punkty
1 2 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2017/2018 19.[7]
2018/2019 7.[8]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 grudnia 2018 Norwegia  Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 88,5 m 87,5 m 215,0 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
Notodden  Notodden  Planica  Planica  Brotterode  Brotterode  punkty
- - 20 8 21 22 62
Sezon 2018/2019
Notodden  Notodden  Planica  Planica  Brotterode  Brotterode  punkty
1 4 - - 16 16 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2017 23.[9]
2019 47.[10]
2021 32.[11]
2022 15.[12]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2017
Oberwiesenthal  Oberwiesenthal  Trondheim  Trondheim  punkty
21 13 - - 30
2019
Szczuczyńsk  Szczuczyńsk  Szczyrk  Szczyrk  Lillehammer  Stams  Stams  punkty
- - - - 7 - - 36
2021
Kuopio  Kuopio  Râșnov  Râșnov  Oslo  Oslo  punkty
- - - - 9 11 53
2022
Lillehammer  Lillehammer  Lake Placid  Lake Placid  Lake Placid  punkty
7 5 - - - 81
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2016/2017 10.[13]
2017/2018 5.[14]
2018/2019 24.[15]
2019/2020 24.[16]
2020/2021 25.[17]

Zwycięstwa w konkursach FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 3 września 2016   Einsiedeln Simon Ammann-Schanze K-70 HS-77 74,5 m 73,0 m 222,5 pkt
2. 21 grudnia 2019 Niemcy  Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,0 m 92,5 m 226,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 3 września 2016   Einsiedeln Simon Ammann-Schanze K-70 HS-77 74,5 m 73,0 m 222,5 pkt 1. –
2. 4 września 2016   Einsiedeln Simon Ammann-Schanze K-70 HS-77 72,5 m 63,5 m 211,7 pkt 2. 15,8 pkt Daniela Haralambie
3. 21 grudnia 2019 Niemcy  Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,0 m 92,5 m 226,8 pkt 1. –
4. 22 grudnia 2019 Niemcy  Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,0 m 92,0 m 209,9 pkt 3. 21,8 pkt Kinga Rajda

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2016/2017
Villach  Villach  Szczyrk  Szczyrk  Einsiedeln  Einsiedeln  Hinterzarten  Hinterzarten  Râșnov  Râșnov  Notodden  punkty
- - - - 1 2 - - - - - 180
Sezon 2017/2018
Villach  Villach  Kandersteg  Kandersteg  Râșnov  Râșnov  Whistler  Whistler  Rastbüchl  Rastbüchl  Villach  Villach  Falun  punkty
20 18 14 16 - - - - 4 4 8 12 5 256
Sezon 2018/2019
Villach  Villach  Szczyrk  Szczyrk  Râșnov  Râșnov  Park City  Park City  Rastbüchl  Rastbüchl  Villach  Villach  punkty
15 19 - - - - - - 7 6 - - 104
Sezon 2019/2020
Szczyrk  Szczyrk  Szczuczyńsk  Szczuczyńsk  Ljubno  Ljubno  Râșnov  Râșnov  Villach  Villach  Oberwiesenthal  Oberwiesenthal  Rastbüchl  Rastbüchl  Villach  Villach  punkty
- - - - - - - - - - 1 3 - - - - 160
Sezon 2020/2021
Kandersteg  Kandersteg  Szczyrk  Szczyrk  Villach  Villach  Oberhof  Oberhof  punkty
- - - - - - 6 5 85
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

edytuj
  1. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Karl Geiger, Constantin Schmid i Katharina Althaus.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Selina Freitag, Luisa Görlich i Anna Rupprecht.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Katharina Althaus, Andreas Wellinger i Selina Freitag.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Gianina Ernst, Selina Freitag, Luisa Görlich i Arantxa Lancho.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Josephin Laue, Jenny Nowak i Agnes Reisch.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Agnes Reisch, Luca Roth i Constantin Schmid.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Michelle Göbel, Pia Lilian Kübler i Josephin Laue.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Pia Lilian Kübler, Philipp Raimund i Luca Roth.
  9. ↑ a b Skład zespołu: Lia Böhme, Josephin Laue, Michelle Göbel i Selina Freitag.
  10. ↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  11. ↑ a b Skład zespołu: Anna Rupprecht, Constantin Schmid, Selina Freitag, Philipp Raimund

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Adam Bucholz, Raw Air Pań w Vikersund: Alexandria Loutitt rekordzistką świata! [WIDEO] [online], skijumping.pl, 18 marca 2023 [dostęp 2023-03-18].
  2. ↑ NACHRICHTEN, Hier werden deutsche Olympioniken geboren [online], n-tv.de [dostęp 2019-03-06] (niem.).
  3. ↑ PK Pań w Notodden: Selina Freitag najlepsza [online], www.skijumping.pl [dostęp 2019-03-09].
  4. ↑ Paweł Stawowczyk: Rodzina Freitagów: Historia zatoczyła koło!. skokinarciarskie.pl, 2011-12-12. [dostęp 2022-04-10].
  5. ↑ a b FREITAG Selina - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
  6. ↑ Selina FREITAG - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
  7. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-02-17. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  8. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  9. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-09-16. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-01)]. (ang.).
  10. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  11. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021. fis-ski.com, 2021-09-19. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  12. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Women - Cup Standings 2022. fis-ski.com, 2022-10-08. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-10)]. (ang.).
  13. ↑ FIS Cup Women - Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2017-01-28. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  14. ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).
  15. ↑ FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  16. ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  17. ↑ FIS Cup Women - Standings 2020/2021. fis-ski.com, 2021-02-28. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Selina_Freitag&oldid=74521992”