Sentyment antyzachodni
Sentyment antyzachodni – określenie krytycznego stosunku do społecznych, ekonomicznych i politycznych instytucji, tradycji i wartości reprezentowanych przez ludzi, kultury lub polityki świata zachodniego[1][2].
Taki stosunek jest częsty w krajach takich jak np. Rosja[1][2] czy Chiny[3][4], które uważają cywilizację zachodnią za zagrażającą ich pozycji, a także w postkolonialnych krajach Trzeciego Świata (zob. Konferencja w Bandungu, Ruch Państw Niezaangażowanych)[5]. Jednym z proponentów antyzachodniej filozofii w ostatnich latach jest rosyjski prawicowy filozof Aleksandr Dugin[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Justyna Doroszczyk , GEOPOLITYKA ROSYJSKICH SPECSŁUŻB – WPŁYW ŚRODOWISKA SIŁOWEGO NA IDEĘ IMPERIALNEJ ROSJ, „Przegląd Geopolityczny” (21), 2017, s. 101–116, ISSN 2080-8836 [dostęp 2023-08-16] (pol.).
- ↑ a b Karolina Adamska-Płocic , Sentyment antyamerykański w stosunkach międzynarodowych, „Studia Politologica” (21), 2018, s. 110–122, ISSN 2081-3333 [dostęp 2023-08-16] (pol.).
- ↑ Joanna Wardęga , Budowanie jedności narodowej w praktyce – Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie w 2008 r., „Krakowskie Studia Międzynarodowe”, VIII (1), 2011, s. 167–182, ISSN 1733-2680 [dostęp 2023-08-16] (pol.).
- ↑ Piotr Śledź , Ostry cień mgły: antyzachodnia dezinformacja ze strony Chin i Rosji w związku z pandemią COVID-19, „Rocznik Strategiczny” (26), 2021, s. 389–401, ISSN 2300-2654 [dostęp 2023-08-16] (pol.).
- ↑ Rusli Lutan , Fan Hong , The politicization of sport: GANEFO–A case study, „Sport in Society”, 8 (3), 2005, s. 425–439, DOI: 10.1080/17430430500260503, ISSN 1743-0437 [dostęp 2023-08-16] (ang.).
- ↑ Justyna Doroszczyk , Aleksandra Dugina Czwarta Teoria Polityczna jako antyzachodnia alternatywa wobec polityki liberalno-demokratycznej Zachodu, „Chorzowskie Studia Polityczne” (nr 11 Zagrożenia bezpieczeństwa na przełomie XX i XXI wieku : uwarunkowania społeczno-gospodarcze i polityczne), 2016, s. 65–78, ISSN 2080-752X [dostęp 2023-08-16] (pol.).