Salvatore Antibo

Salvatore Antibo (ur. 7 lutego 1962 w Altofonte^[1]) – włoski lekkoatleta, długodystansowiec, wicemistrz olimpijski i mistrz Europy.

Salvatore Antibo

Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1962 Altofonte
Wzrost	170 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie srebro Seul 1988 lekkoatletyka (bieg na 10 000 m) Mistrzostwa Europy złoto Split 1990 bieg na 5000 m złoto Split 1990 bieg na 10 000 m brąz Stuttgart 1986 bieg na 10 000 m

W 1981 zdobył srebrny medal mistrzostw Europy juniorów w biegu na 5000 metrów^[2]. Seniorską karierę rozpoczął na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach, gdzie zajął 6. miejsce w biegu na 10 000 metrów, a w biegu na 5000 metrów odpadł w przedbiegach^[3]. Na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach był 13. w finale biegu na 5000 metrów^[4]. Podczas igrzysk olimpijskich w 1984 w Los Angeles Antibo ukończył bieg na 10 000 metrów na 5. miejscu, ale ostatecznie został sklasyfikowany o 1 miejsce wyżej, ponieważ Fin Martti Vainio został zdyskwalifikowany z powodu dopingu. W biegu na 5000 metrów Antibo odpadł w półfinale^[1].

Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie Antibo zdobył brązowy medal na 10 000 metrów, za swymi rodakami Stefano Mei i Alberto Covą. W biegu na 5000 metrów zajął 10. miejsce^[5]. Nieudane były dla niego mistrzostwa świata w 1987 w Rzymie. Nie wystartował w eliminacjach biegu na 5000 metrów, a na 10 000 metrów zajął 16. miejsce^[6]. Zajął 2. miejsce w biegu na 10 000 metrów w Pucharze Europy w 1987^[7]. Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu zdobył srebrny medal w biegu na 10 000 metrów, przegrywając z Ibrahimem Butajjibem z Maroka. Na 5000 metrów odpadł w półfinale^[1]. Zwyciężył w biegu na 10 000 metrów w Pucharze Świata w 1989 w Barcelonie^[8]. W 1989 i 1991 zwyciężył w biegach na 5000 metrów podczas finału „A” Pucharu Europy^[7].

Bardzo udane były dla Antibo mistrzostwa Europy w 1990 w Splicie^[9]. Wywalczył na nich tytuły mistrzowskie zarówno na 5000 metrów, jak i na 10 000 metrów. Natomiast na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio zajął ostatnie, 20. miejsce w finale biegu na 10 000 metrów^[10]. Na swych ostatnich igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie zajął 4. miejsce na 10 000 metrów i 16. miejsce na 5000 metrów^[1]. Na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie Antibo był 12. na 10 000 metrów^[11]. Po tych zawodach zakończył międzynarodową karierę lekkoatletyczną.