Sławomir Zemło

Był synem aktora Zbigniewa Zemły. Na scenie debiutował w 1961 roku jako adept w zespole Bałtyckiego Teatru Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie i Słupsku. W kolejnych latach występował w Gdańskim Studiu Rapsodycznym (1961-1965), Teatrze Ziemi Mazowieckiej w Warszawie (1965-1967), w zespole Estrady Dolnośląskiej we Wrocławiu (1969), Teatrze Reduta 77 w Warszawie (1970-1972). Teatrze Ziemi Gdańskiej (Dramatycznym) w Gdyni (1973-1974), Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku (1978-1982), Teatrze Rozmaitości w Warszawie (1982-1986), Teatrze Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu (1986), Teatrze Dramatycznym w Elblągu (1986-1989), Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1989) oraz Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1989-1996)^[1][2]. Podczas pracy w Elblągu oraz Bydgoszczy zajmował również reżyserią. W 1973 roku wystąpił w jednej audycji Teatru Polskiego Radia^[2].

W 1980 roku, podczas pracy w Płocku otrzymał nagrodę z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru za rolę w przedstawieniu "Kim jesteś" Paula Everaca^[2].

Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kwatera B4-6-1C)^[1].

• Zuzanna i chłopcy (1961)
• Ogniomistrz Kaleń (1961) - szeregowiec uciekający z Kaleniem, zastrzelony przez Żubryda
• Rękopis znaleziony w Saragossie (1964)
• Kopernik (1972) - odc. 2
• Potop (1974) - Tomasz
• Skazany (1975)
• Kazimierz Wielki (1975)
• Mgła (1976) - Radwan
• Milioner (1977) - kolega Józefa
• Justyna (1978)
• W słońcu i w deszczu (1979) - Stefan Knap, były narzeczony Julki (odc. 3, 7)
• Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1981) - odc. 9
• Pan na Żuławach (1984) - pompiarz Błachut (odc. 2-11)
• Koniec sezonu na lody (1987) - kierowca radiowozu
• Penelopy (1988) - dowódca w kapitanacie
• Gorzka miłość (1989) - gość na zabawie w pałacu
• Gorzka miłość (1989) - gość na zabawie w pałacu (odc. 2)

• Sławomir Zemło, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-06-05] .
• Sławomir Zemło w bazie filmpolski.pl