Rosa López

Urodziła się we wsi Peñuelas w gminie Láchar w prowincji Grenada jako jedno z czterech dzieci Eduardo Lopeza i Francisci Cortés. Dorastała w Peñuelas razem z trójką braci: Eduardo, José'm Octavio i Francisco Josém^[1].

Karierę wokalną rozpoczęła w wieku 14 lat, śpiewając na przyjęciach weselnych, chrztach, komuniach świętych oraz lokalnych imprezach razem z ojcem i młodszym bratem. W tym samym czasie występowała także razem w kilku orkiestrach, jakiś czas później założyła Trio Roxa^[1].

We wrześniu 2001 wzięła udział w przesłuchaniach do pierwszej edycji programu Operación Triunfo^[2][3][4]. Zakwalifikowała się do odcinków emitowanych na żywo^[5], do których awansowało 16 z ok. 3900 kandydatów przybyłych na castingi^[6]. Była jedną z faworytek telewidzów do wygrania finału^{[7][8][9][10]}, w którym ostatecznie zwyciężyła w marcu 2002^[11] z wynikiem 49,9% głosów telewidzów^[12], zostając tym samym reprezentantką Hiszpanii podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji^[13]. W ostatnim etapie selekcji zaprezentowała trzy utwory: „Un sueño especial” (odrzucony przez komisję jurorską^[14]), „Hay que vivir”^[15] i „Europe’s Living a Celebration”, z którym wystąpiła na Eurowizji. Tuż po finale selekcji jedna z Akademii Języka Hiszpańskiego zarzuciła wokalistce nadanie hiszpańskojęzycznemu utworu tytułu w języku angielskim^[16]. Singiel z odświeżoną wersją utworu „Europe’s Living a Celebration” sprzedał się w 500 tys. egzemplarzach^[17], stając się najchętniej kupowanym singlem w historii w kraju^[18]. W międzyczasie wyjechała do Nowego Jorku, by nagrać kilka utworów na debiutancki album^[19] pt. Rosa, który wydała 25 kwietnia 2002. Przed finałem Eurowizji była jedną z głównych faworytek do wygrania konkursu^[20][21][22]. 25 maja wystąpiła w finale, a na scenie towarzyszył jej chórek, w którego skład weszli uczestnicy programu Operación Triunfo^[22]: David Bisbal, David Bustamante, Chenoa, Gisela i Geno^[23]. Zajęła siódme miejsce^[24]. Jej występ obejrzało ok. 14,4 mln telewidzów w Hiszpanii, co dało krajowemu nadawcy 85,2% udział na rynku^[25][26]. W lipcu wyruszyła w trasę koncertową po kraju, podczas której promowała album Rosa^[27][28]. Z powodów zdrowotnych musiała odwołać kilkanaście koncertów zaplanowanych na jesień^[29]. Album Rosa odnotował sprzedaż ponad 500 tys. egzemplarzy, dzięki czemu otrzymał certyfikat pięciokrotnej platynowej płyty w Hiszpanii^[30].

Po powrocie na scenę muzyczną w 2003 wydała drugi album studyjny pt. Ahora^[31], który sprzedał się w 500 tys. egzemplarzach, uzyskując status czterokrotnej platynowej płyty w Hiszpanii^[32][33][34]. Płyta zajęła również pierwsze miejsce w notowaniu najczęściej kupowanych albumów w kraju^[35][36]. Wiosną 2004 rozpoczęła trasę koncertową promującą album^[37]. W listopadzie wydała świąteczną płytę pt. Ojalá^[38], na której umieściła 15 bożonarodzeniowych kompozycji^[39]. Album dotarł do czwartego miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w Hiszpanii oraz uzyskał certyfikat złotej płyty za sprzedaż w ponad 50 tys. egzemplarzach^[40].

 

W 2005 nawiązała współpracę z zespołem La Blues Band de Granada, z którym nagrała utwór „El protector”, umieszczony na ścieżce dźwiękowej filmu Santiago Segurego Torrente 3: El protector^[41]. Pod koniec roku wydała album koncertowy pt. Rosa en concierto na DVD^[37]. Pod koniec maja 2006 wydała album pt. Me siento viva, który dotarł do 44. miejsca listy najczęściej kupowanych krążków w kraju^[42] i uzyskał status złotej płyty za sprzedaż w ponad 40 tys. kopii^[43]. Również w 2006 uczestniczyła w trzeciej edycji programu !Mira quién baila!, ostatecznie zwyciężyła w finale^[44]. W grudniu wystąpiła podczas gali 50-lecia Televisión Española, a podczas koncertu zaśpiewała utwór „Como una ola” z repertuaru Rocío Jurado^[45].

Po śmierci ojca na początku 2008 postanowiła przełożyć datę premiery albumu pt.Promesas^[46], który ostatecznie ukazał się w październiku. Album zadebiutował na drugim miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w Hiszpanii^[47] i uzyskał status złotej płyty za sprzedaż w nakładzie ponad 40 tys. sztuk^[48]. W listopadzie 2009 wydała kolejny album, pt. Propiedad de nadie, na który materiał skomponował José Luis Perales. Płyta zadebiutowała na piątym miejscu listy najczęściej kupowanych krążków w Hiszpanii^[49] i otrzymała status złotej^[50].

W 2010 wzięła udział w gali poświęconej twórczości Manoli Escaborowi, z którym zaprezentowała jego utwory „Sólo te pido” i „Que viva España”, a także wystąpiła w programie dokumentalnym Volver con... Rosa, podczas którego przybliżyła widzom historię swojej kariery^[51]. Ponadto zaśpiewała podczas uroczystości beatyfikacji o. Leopolda^[52][53]. W kolejnych latach pracowała nad materiałem na swój kolejny album, Rosa López, który ukazał się w czerwcu 2012^[54]. Wydawnictwo dotarło do pierwszego miejsca notowania iTunes^[55].

W 2013 wydała pierwszy w karierze album kompilacyjny pt. Lo mejor de Rosa. 31 marca 2015 wystąpiła w koncercie jubileuszowym Eurovision Song Contest’s Greatest Hits, przygotowanym przez telewizję BBC z okazji 60-lecia istnienia Konkursu Piosenki Eurowizji. Podczas koncertu zaśpiewała mieszankę kilku hiszpańskich utworów eurowizyjnych, w tym swoją piosenkę „Europe’s Living a Celebration”^[56]. W maju była jedną z jurorek wchodzących w skład hiszpańskiej komisji oceniającej uczestników 60. Konkursu Piosenki Eurowizji^[57].

Albumy studyjne

• Rosa (2002)
• Ahora (2003)
• Ojalá (2004)
• Me siento viva (2006)
• Promesas (2008)
• Propiedad de nadie (2009)
• Rosa López (2012)
• Kairós (2017)

Albumy kompilacyjne

• Lo mejor de Rosa (2013)

Albumy koncertowe

• Rosa en concierto (2005)