Ropucha paskówka
Ropucha paskówka (Epidalea calamita) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych (Bufonidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Epidalea[3]. Jest to najmniejsza ropucha z żyjących w Polsce i Zachodniej oraz Środkowej Europie. Na terenie Polski objęta jest ścisłą ochroną gatunkową[4][5].
Epidalea calamita | |||
(Laurenti, 1768) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Epidalea | ||
Gatunek |
ropucha paskówka | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Budowa
edytujRopucha paskówka osiąga do 8 cm długości[6].
Płaz wyróżnia się podłużnym paskiem barwy żółtej ciągnącym się wzdłuż grzbietu koloru szarego brązu[6]. Ciekawą cechą tego gatunku jest charakterystyczny bieg, płazy te nie wykonują skoków.
Ekologia
edytujZwierzę w Europie Środkowej spotyka się od kwietnia do października. Okres godowy uzależniony jest od intensywnych opadów deszczu, trwa między kwietniem a pierwszą połową sierpnia, ampleksus pachowy, samica składa sznury skrzeku 2,5–4 tysiąca jaj, kijanki są czarne i drobne, przebywają na płyciznach, mają bardziej jajowaty kształt od identycznych w początkowym stadium rozwoju kijanek ropuchy zielonej, metamorfoza następuje bardzo szybko po 4–8 tygodniach. Jako miejsca godów płaz ten wybiera zazwyczaj okresowe, płytkie nasłonecznione i ciepłe zbiorniki wodne, najczęściej pozbawione roślin wodnych, np. świeżo powstałe kałuże, rowy melioracyjne, zastoiska wody w miejscach wydobywania żwiru, piasku, miejsca budowy dróg, zalewane okresowo łąki, widywano również gody w zbiornikach retencyjnych przy autostradach jak i w małych wiejskich zarybionych stawach. Ropucha ta spotykana jest na wrzosowiskach, piaszczystych glebach, żwirowniach, piaskowniach, polach uprawnych, lubi miejsca otwarte, nasłonecznione i suche, poza okresem godów żyje wyłącznie na lądzie. Płaz ten w poszukiwaniu nowego odpowiedniego siedliska może przebyć około 5–7 km, zimuje w wykopanych przez siebie norkach, według niektórych autorów, nawet na głębokości 3 m.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Darrel R. Frost , Epidalea calamita (Laurenti, 1768), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-20] (ang.).
- ↑ Epidalea calamita, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Darrel R. Frost , Epidalea Cope, 1864, [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-20] (ang.).
- ↑ Dz.U. 2014 poz. 1348 Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. [dostęp 2015-02-02].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
- ↑ a b Wilfried Stichmann: Płazy. W: Wilfried Stichmann, Erich Kretzschmar: Zwierzęta. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 186, seria: Spotkania z przyrodą. ISBN 83-7073-185-6.