Rick Husband

• 1975 – ukończył szkołę średnią (Amarillo High School) w Amarillo w Teksasie.
• 1980 – uzyskał licencjat w dziedzinie inżynierii mechanicznej na Texas Tech University. Następnie został przyjęty do United States Air Force i rozpoczął roczne szkolenie lotnicze w bazie Vance w Oklahomie.
• 1981 – w październiku został skierowany do bazy lotniczej Homestead na Florydzie, w której przeszedł trening na samolocie F-4.
• 1982–1985 – odbywał służbę w bazie Moody w Georgii, będąc pilotem samolotu F-4E.
• 1985 – od września do listopada był słuchaczem w Szkole Instruktorów samolotu F-4 w bazie Homestead na Florydzie. W grudniu objął funkcję instruktora pilotażu myśliwca F-4E w bazie George w Kalifornii.
• 1987 – w grudniu skierowano go do kalifornijskiej bazy Edwards, gdzie uczęszczał do Szkoły Pilotów Doświadczalnych (USAF Test Pilot School). Po jej ukończeniu służył jako pilot-oblatywacz. Latał samolotami F-4 oraz wszystkimi (pięcioma) typami myśliwca F-15. Ponadto wchodził w skład zespołu badawczo-rozwojowego samolotu F-15 (F-15 Combined Test Force), w którym pełnił funkcję szefa programu ds. zwiększenia osiągów silnika F100-PW-229 firmy Pratt & Whitney oraz był pilotem demonstracyjnym F-15.
• 1990 – uzyskał magisterium w dziedzinie inżynierii mechanicznej na California State University we Fresno.
• 1992 – w czerwcu w ramach wymiany z Royal Air Force został skierowany do Aircraft and Armament Evaluation Establishment w ośrodku lotniczym Boscombe Down w Amesbury. W charakterze pilota doświadczalnego uczestniczył tam w testach myśliwca Tornado w wersjach GR-1 i GR-4. Oblatywał także samoloty: Hawk, Hunter, Buccaneer, Jet Provost, Tucano i Harvard.

Jako pilot wylatał ponad 3800 godzin na ponad czterdziestu typach samolotów.

• 8 grudnia 1994 – został przyjęty do piętnastej grupy astronautów NASA.
• 1996 – w maju po zakończeniu rocznego przeszkolenia podstawowego zdobył kwalifikacje pilota wahadłowca. Następnie pracował w Biurze Astronautów NASA. Brał udział w pracach nad udoskonaleniem systemów promu kosmicznego i przy opracowaniu statku ratunkowego CRV (Crew Return Vehicle). Ponadto zajmował się pracami studialnymi nad wznowieniem lotów załogowych na Księżyc i wyprawą na Marsa.
• 1999 – na przełomie maja i czerwca był pilotem promu Discovery podczas swojego pierwszego lotu kosmicznego. Załogą STS-96 dowodził Kent V. Rominger. Specjalistami misji byli: Ellen Ochoa, Tamara Jernigan, Daniel Barry, astronautka kanadyjska Julie Payette oraz Walerij Tokariew z Rosji. Celem tej blisko dziesięciodniowej wyprawy było dostarczenie zaopatrzenia i obsługa techniczna Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Następnie do grudnia 2000 kierował oddziałem bezpieczeństwa lotów Biura Astronautów.
• 1 grudnia 2000 – NASA ogłosiła w oficjalnym komunikacie, że Husband będzie dowodził załogą misji STS-107^[1].
• 2003 – 16 stycznia na pokładzie wahadłowca Columbia po raz drugi wystartował w kosmos. Funkcję pilota pełnił William McCool. W załodze promu znajdowali się także specjaliści misji: Laurel Clark, David Brown, Michael P. Anderson, Kalpana Chawla oraz astronauta izraelski Ilan Ramon. Podczas prawie szesnastodniowego pobytu na orbicie załoga wykonała 82 eksperymenty biologiczne, geofizyczne, technologiczne i fizyczne. 1 lutego podczas powrotu Columbii na Ziemię wahadłowiec rozpadł się w powietrzu. Śmierć poniosła cała załoga. Jej dowódcę pochowano 21 lutego w rodzinnym Amarillo.

• Defense Distinguished Service Medal – pośmiertnie
• Meritorious Service Medal – trzykrotnie
• Aerial Achievement Medal
• Air Force Commendation Medal
• National Defense Service Medal
• Congressional Space Medal of Honor – pośmiertnie
• NASA Distinguished Service Medal – pośmiertnie
• NASA Space Flight Medal – pośmiertnie
• NASA Group Achievement Award – dwukrotnie

• alfabetyczna lista astronautów
• grupy i oddziały astronautów

• Biografia na stronie NASA. [dostęp 2016-01-30]. (ang.).
• Biogram na stronie Spacefacts. [dostęp 2016-01-30]. (ang.).