Reformizm

Ten artykuł od 2015-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Reformizm (łac. reformare „przekształcać”) – nurt opowiadający się za reformą istniejącego systemu lub instytucji – często politycznej lub religijnej – w przeciwieństwie do jej zniesienia i zastąpienia poprzez rewolucję^[1].

W ruchu socjalistycznym reformizm jest poglądem, że stopniowe zmiany poprzez istniejące instytucje mogą ostatecznie doprowadzić do fundamentalnych zmian w politycznych i ekonomicznych systemach społeczeństwa. Reformizm jako tendencja polityczna i hipoteza zmiany społecznej wywodzi się z opozycji wobec socjalizmu rewolucyjnego, który twierdzi, że rewolucyjne przewroty są koniecznym warunkiem wstępnym dla strukturalnych zmian niezbędnych do przekształcenia kapitalistycznego systemu w jakościowo odmienny system socjalistyczny. W odpowiedzi na pejoratywne pojmowanie reformizmu jako nietransformacyjnego, filozof André Gorz w 1987 roku stworzył koncepcję reformy niererformistycznej, która kładzie nacisk na potrzeby ludzkie nad potrzebami kapitalistycznymi^{[potrzebny przypis]}.

Jako doktryna polityczna, reformizm centrolewicowy różni się [potrzebne źródło] od reformizmu centroprawicowego lub pragmatycznego, który dąży raczej do ochrony i utrwalenia status quo poprzez zapobieganie jego fundamentalnym zmianom strukturalnym. Lewicowy reformizm zakłada, że kumulacja reform może ostatecznie doprowadzić do powstania zupełnie innych systemów ekonomicznych i politycznych niż obecny kapitalizm i biurokracja^[2].

Reformizm religijny w różny sposób wpłynął (na przykład) na judaizm, chrześcijaństwo i islam od czasów niepamiętnych, czasami powodując herezje, schizmy sekciarskie i całkowicie nowe wyznania.socjalistyczna koncepcja ewolucyjnej, stopniowej przebudowy kapitalizmu w socjalizm, odrzucająca drogę rewolucyjnego znoszenia stosunków kapitalistycznych^[3].

Reformizm narodził się na przełomie XIX i XX wieku w niemieckiej socjaldemokracji. Założenia i cele ideologiczne i polityczne reformizmu streszczają się w dewizie Eduarda Bernsteina, głównego ideologa reformizmu: „Cel jest niczym, ruch wszystkim”. Filozoficznym fundamentem reformizmu jest pozytywistyczny ewolucjonizm przyrodniczy, zapoznający jakościowe różnice między przyrodą a społeczeństwem.