Radiacyjne utrwalanie żywności

Radiacyjne utrwalanie żywności − metoda konserwacji żywności polegająca na wystawieniu jej na działanie promieniowania jonizującego, którego właściwości powodują unieszkodliwienie znajdujących się w żywności drobnoustrojów, wirusów i owadów. Proces ten może też być stosowany w celu przedłużenia okresu ważności produktów spożywczych (powstrzymanie dojrzewania owoców i kiełkowania warzyw, hamowanie procesów gnilnych)^[1].

Symbol Radura, do oznaczania żywności napromieniowanej (wersja amerykańska, używana przez FDA; międzynarodowa jest nieco inna)

W Polsce radiacyjne utrwalanie żywności jest dopuszczalne, o ile nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz jest uzasadnione technologicznie^[2].

Przypisy

↑ Federacja Konsumentów: Radiacyjne utrwalanie żywności. 2002-06-06. [dostęp 2011-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu].
↑ Art. 19 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2023 r. poz. 1448)

[fkons-1] Federacja Konsumentów: Radiacyjne utrwalanie żywności. 2002-06-06. [dostęp 2011-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu].

[2] Art. 19 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2023 r. poz. 1448)

[1]

[2]