Powiat głubczycki (1743–1817)
Powiat głubczycki w latach 1743–1817 (niem. Kreis Leobschütz) – dawna pruska jednostka terytorialna średniego szczebla z siedzibą w Głubczycach. Powstała w 1743 roku, wraz z 11 innymi powiatami na Górnym Śląsku po zakończeniu działań wojennych w ramach I wojny śląskiej i przejęciu obszaru niemal całego Śląska przez Prusy[1]. Powiat obejmował północną część dawnego księstwa opawskiego, kraik hulczyński, a na wschodzie spory odcinek granicy z powiatem raciborskim wyznaczała rzeka Psina[2]. 1 stycznia 1818 roku wprowadzono reformę administracyjną, dzieląc Śląsk na nowe powiaty[a]. W ten sposób powstał także nowy powiat głubczycki, którego granice uległy jednak znacznemu okrojeniu – na rzecz nowego powiatu raciborskiego utracony został kraik hulczyński oraz część terenów położonych na zachód od Psiny[3].
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ Według publikacji Marek Czapliński: Historia Śląska, Wrocław 2002, s. 254 ponownego podziału Śląska na powiaty dokonano w roku 1816.
Przypisy
edytuj- ↑ Norbert Mika: Dzieje ziemi raciborskiej. Kraków: Avalon, 2010, s. 103. ISBN 978-83-7730-003-9. (pol.).
- ↑ Karte von Schlesien, 1:580 000, Kupferstich, 1804 (niem.)
- ↑ Norbert Mika: Pruskie powiaty na Górnym Śląsku w latach 1741–1871 [w:] red. Dawid Keller: Z kart historii powiatu rybnickiego. T. 6. Rybnik: Muzeum w Rybniku, 2008, s. 38–39, seria: Zeszyty Rybnickie. ISBN 978-83-925981-0-7. (pol.).