Pomorze Szwedzkie
Pomorze Szwedzkie (szw. Svenska Pommern) – posiadłość Korony Szwedzkiej od XVII do XIX w., położona na południowo-zachodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego.
| księstwo | |||||
| 1648–1815 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba |
Szczecin (1648–1720) Greifswald (1720–1814) | ||||
| Data likwidacji |
1815 | ||||
| Zarządzający | |||||
| Języki urzędowe | |||||
Położenie na mapie
| |||||
Po wojnach z Polską oraz w trakcie wojny trzydziestoletniej Szwecja przejęła kontrolę nad wieloma terytoriami położonymi na wybrzeżach Bałtyku. Po pokoju westfalskim (1648) nastąpiła likwidacja księstwa pomorskiego, w wyniku czego Szwecja otrzymała Pomorze Przednie, w tym miasto Szczecin i wyspy: Rugię, Wolin i Uznam, którymi w czasie wojny de facto zarządzała.
W 1679 (pokój w Saint-Germain) nastąpiła korekta granicy szwedzko-brandenburskiej.
W 1721 wskutek uzgodnień pokoju w Nystad kończącego III wojnę północną sprzedała za 2 mln talarów Fryderykowi Wilhelmowi I królowi Prus Szczecin i okolice, zachowując jedynie fragment Pomorza Przedniego, który z kolei utraciła w 1815 na rzecz Prus, razem z Finlandią (na rzecz Rosji) w wyniku ustaleń kongresu wiedeńskiego, zyskując w zamian Norwegię.
Generalni gubernatorzy Pomorza Szwedzkiego
edytuj- 1633-? – Sten Svantesson Bielke
- 1641-1648 – Lennart Torstenson
- 1648-1650 – Carl Gustaf Wrangel
- 1650-1652 – Johan Oxenstierna
- 1652-? – Axel Lillie
- 1679-1685 – Otto Wilhelm Königsmarck
- 1687-1698 – Nils Bielke
- 1698-1711 – Jurgen Mellin
- 1713-1747 – Johan August Meijerfeldt d.ä. (Starszy)
- 1748-1766 – Axel von Löwen
- 1766-1772 – Hans Henrik von Liewen d.y. (Młodszy)
- 1776-1791 – Fredrik Vilhelm von Hessenstein
- 1792-1796 – Eric Ruuth
- 1796-1800 – Philip von Platen
- 1800-1809 – Hans Henric von Essen