Pierre Pilote

Urodził się w Lac Kénogami (obecnie Jonquière, jedna z dzielnic miasta Saguenay). W wieku 14 lat przeniósł się wraz z rodziną do Fort Erie. Ponieważ lokalne lodowisko zostało zniszczone podczas burzy^[2], Pilote swój pierwszy zorganizowany mecz hokeja zagrał w wieku 17 lat.

W trakcie kariery jako drugi hokeista w historii (w 1963, 1964 i 1965) otrzymywał 3 razy z rzędu Trofeum Jamesa Norrisa dla najlepszego obrońcy NHL (pierwszym był Doug Harvey, po Pilote trzy lata z rzędu po nagrodę sięgali jeszcze Bobby Orr i Nicklas Lidström)^[3], a w 1962, 1966 i 1967 był drugi. Był wybierany do pierwszej lub drugiej drużyny All-Star we wszystkich sezonach od 1960 do 1967. W trakcie kariery był uważany za człowieka o żelaznym zdrowiu, co pokazał rozgrywając 376 kolejnych meczów bez siadania na ławce^[3]. W Black Hawks występował z numerem 3 na koszulce, grając w jednej linii z Elmerem Vasko. Razem stworzyli jeden z najlepszych defensywnych duetów w historii ligi^[3].

W 1961 Black Hawks sięgnęli po Puchar Stanleya, a na początku kolejnego sezonu Pilote został kapitanem drużyny^[4], którym był aż do 1968^[3].

Pilote był jednym z najtwardszych zawodników w lidze, nigdy nie odmawiał rywalowi walki^[3]. W jednym ze spotkań znokautował 2 zawodników, Henriego i Maurice'a Richardów w jednej lodowiskowej sprzeczce^[3]. Nie bał się osłonić bramki przed krążkiem swoim ciałem^[3].

12 listopada 2008 podczas uroczystości w United Center klub Chicago Blackhawks zastrzegł numer 3, z którym na koszulce występował Pierre Pilote^[5]. Zmarł 9 września 2017 w wieku 85 lat^[6][7].

M = rozegrane mecze; G = Gole; A = asysty; Pkt = punkty; Min = minuty na ławce kar