Noach Pryłucki

Urodził się w Berdyczowie. Przeniósł się do Warszawy, gdzie uczył się w III Gimnazjum i rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim. Za swą działalność polityczną był wielokrotnie aresztowany przez władze carskie i ostatecznie relegowany z uczelni. Praktykował jako adwokat. W 1908 roku był uczestnikiem konferencji w Czerniowcach^[2].

W latach 1910–1936 był współwłaścicielem, współpracownikiem i redaktorem dziennika Der Moment. W 1916 założył i następnie szefował Żydowskiej Partii Ludowej w Polsce. Wybrany członkiem Rady Stanu w 1918 roku^[3].

Poseł do Sejmu Ustawodawczego w 1919, musiał zrzec się mandatu ze względu na brak obywatelstwa. Po uzyskaniu obywatelstwa polskiego ponownie posłował w latach 1922–1927. Zdobył mandat z listy Żydowskiego Demokratycznego Bloku Ludowego (lista nr 20 w okręgu wyborczym nr 1 – Warszawa)^[4], założył w Sejmie odrębne od ŻKP koło Żydowskiej Partii Ludowej.

Był członkiem żydowskich organizacji kulturalnych i dobroczynnych.

Zamordowany przez Niemców w getcie wileńskim w 1941 r.

• Żydzi w parlamencie II RP

• Kto był kim w II Rzeczypospolitej, red. Jacek Majchrowski, Warszawa 1994
• Mniejszość żydowska w parlamencie II Rzeczypospolitej: (1922–1939), Janusz Fałowski, Kraków 2006
• Szymon Rudnicki: Żydzi w parlamencie II Rzeczypospolitej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2004, s. 411–419. ISBN 83-70596-39-8.

• Noach Pryłucki – publikacje w bibliotece Polona