[go: up one dir, main page]

Nestor (Lubieranski)

Nestor, imię świeckie Andriej Iwanowicz Lubieranski (ur. 16 sierpnia 1975 w Szczełkowie) – rosyjski biskup prawosławny.

Nestor
Andriej Lubieranski
Biskup togliattiński i żygulowski
ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1975
Szczołkowo

Biskup kuźniecki i nikolski
Okres sprawowania

2014–2019

Biskup togliattiński i żygulowski
Okres sprawowania

od 2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia togliattińska

Śluby zakonne

17 marca 2007

Diakonat

5 kwietnia 2007

Prezbiterat

2010

Nominacja biskupia

18 marca 2014

Chirotonia biskupia

18 maja 2014

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 maja 2014

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Monaster Świętych Marty i Marii

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Juwenaliusz (Pojarkow), Paweł (Ponomariow), Beniamin (Zaricki), Serafin (Domnin), Sergiusz (Czaszyn), Pantelejmon (Szatow), Mitrofan (Sieriogin), Metody (Kondratjew)

Życiorys

edytuj

Absolwent studiów na wydziale matematycznym Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego, na którym w 1997 uzyskał dyplom końcowy i kwalifikacje nauczyciela matematyki i informatyki. W latach 1997–2002 pracował w zawodzie w szkole średniej w Krasnoznamieńsku (obwód moskiewski). Od 2000 pracował jako metodyk w centrum nauczycielsko-metodycznym przy komitecie ds. oświaty w rejonie szczołkowskim. W 2001 został naczelnikiem oddziału informacyjno-analitycznego w tymże komitecie. W roku następnym odszedł z pracy w szkolnictwie w związku ze wstąpieniem do seminarium duchownego. Od 1993 był także związany z cerkwią Narodzenia Matki Bożej w Obrazcowie (rejon szczołkowski), gdzie śpiewał w chórze, a następnie pełnił funkcję jego regenta[1].

W latach 2002–2007 uczył się w seminarium duchownym przy monasterze św. Mikołaja na Ugrieszy. Jako słuchacz szkoły kierował jej pracownią komputerową, śpiewał w chórze seminaryjnym i był jego regentem. Od 2004 współpracował także z wydziałem wydawniczym monasteru, brał udział w wydaniu jego Synodyku i kroniki XX-wiecznej historii klasztoru. W 2006 został w monasterze posłusznikiem i stanął na czele wydziału wydawniczego, a następnie także redaktorem naczelnym klasztornych wydawnictw periodycznych i wykładowcą klasztornego seminarium, którym był do 2008[1].

Wieczyste śluby mnisze złożył 17 marca 2007 przed namiestnikiem klasztoru, biskupem lubierieckim Beniaminem, przyjmując imię zakonne Nestor na cześć świętego mnicha Nestora Kronikarza. 5 kwietnia 2007 ten sam hierarcha wyświęcił go na hierodiakona. Od 2009 do 2010 był osobistym sekretarzem biskupa Beniamina, zaś w styczniu 2010 podjął pracę w kolegium redakcyjnym pisma „Penzienskije jeparchialnyje wiedomosti”. W tym samym roku przeszedł do służby duszpasterskiej w eparchii penzeńskiej, gdzie zamieszkał w placówce filialnej monasteru Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Norowce, przemianowanej następnie na samodzielny monaster Przemienienia Pańskiego[1]. W 2010 w cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Penzie został wyświęcony na hieromnicha[1].

W 2010 mianowano go pełniącym obowiązki namiestnika monasteru Przemienia Pańskiego, w którym stale przebywał. Od października 2010 występował w programie „Świat Prawosławia” na antenie penzeńskiego „Radia Rosja”, organizował również eparchialne programy telewizyjne i redagował pisma administratury. W 2011 otrzymał godność ihumena i został na stałe przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego[1]. W roku następnym został przełożonym skitu Tichwińskiej Ikony Matki Bożej, placówki filialnej klasztoru Przemienienia Pańskiego[1]. Od sierpnia 2012 do grudnia 2013 przewodniczył sądowi duchownemu eparchii penzeńskiej, zaś w styczniu 2013 został dziekanem podlegających jej monasterów[1].

19 marca 2014 został nominowany na biskupa kuźnieckiego i nikolskiego. W związku z tym jeszcze w tym samym miesiącu otrzymał godność archimandryty. Jego chirotonia biskupia odbyła się 18 maja 2014 pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, w monasterze Świętych Marty i Marii w Moskwie[1].

Postanowieniem Świętego Synodu został 9 lipca 2019 r. ordynariuszem nowo powstałej eparchii togliattińskiej[2].

Przypisy

edytuj