NGC 3199

NGC 3199 – mgławica emisyjna (również obszar H II^[3]) znajdująca się w konstelacji Kila. Jest położona w odległości około 12 tys. lat świetlnych od Ziemi^[4] (według innych szacunków 7,2 tys. lat świetlnych^[5]).

NGC 3199

Mgławica NGC 3199 (VLT Survey Telescope, ESO)
Odkrywca	James Dunlop
Data odkrycia	1 maja 1826
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Kil
Typ	emisyjna (obszar H II)
Rektascensja	10h 17m 24,0s[1]
Deklinacja	–57° 55′ 18″[1]
Odległość	12 tys. ly[2] (3,7 kpc)
Rozmiary kątowe	20' × 15'[1]
Charakterystyka fizyczna
Wymiary	75 ly[2]
Alternatywne oznaczenia
ESO 127-EN14
Multimedia w Wikimedia Commons

Mgławica została odkryta 1 maja 1826 roku przez Jamesa Dunlopa, popełnił on jednak błąd w określeniu pozycji wielkości jednego stopnia. Nieświadom tego błędu John Herschel niezależnie odkrył tę mgławicę 1 kwietnia 1834 roku. Obaj astronomowie zaobserwowali jednak tylko najjaśniejszą, zachodnią część mgławicy, mającą kształt półksiężyca, a obecnie wiadomo, że ma ona zbliżony do kulistego kształt^[4].

W centrum tej mgławicy znajduje się gwiazda Wolfa-Rayeta WR 18 odpowiedzialna za jej powstanie^[5]. Jest to gorąca, masywna, krótko żyjąca gwiazda generująca potężny wiatr gwiazdowy wymiatający otaczający materiał międzygwiazdowy. Dawniej sądzono, że jasny brzeg w kształcie półksiężyca wskazuje na falę czołową tworzoną przez gwiazdę przedzierającą się poprzez jednorodny ośrodek międzygwiazdowy. Pomiary pokazały jednak, że gwiazda nie porusza się prosto w kierunku tego jasnego brzegu i dlatego bardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest niejednorodny, pozbijany w grudki, otaczający gwiazdę materiał, gęstszy w pobliżu jaśniejszego brzegu wydmuchanej mgławicy^[2][5].