Mobon

Według Samguk Sagi Hae U był drugim synem króla Daemusina. Jego starszy brat książę Hodong w roku 37 popełnił samobójstwo i Hae U został jedynym następcą. W chwili śmierci ojca w roku 48 Hae U był jednak zbyt młody by wstąpić tron. Królem został jego stryj, Hae Saek-ju, który panował jako Minjung^[2].

Samguk Sagi opisuje Mobona jako złego władcę-tyrana. Jego charakter miał być okrutny i kapryśny, co wywoływało nienawiść do niego u zwykłych poddanych^[3]. W roku 49 Mobon kilkakrotnie zaatakował Chiny Han. Kampanie te zakończyły się jednak niepowodzeniem i był zmuszony zawrzeć traktat pokojowy^[4].

• Ojciec: Daemusin
• Matka: nieznana

• Dzieci:

1. Hae Ik, następca tronu, los nieznany

Okrucieństwo i kiepska polityka prowadzona przez króla spowodowały, że stał się on obiektem nienawiści na dworze i wśród ludności. W roku 53 został zasztyletowany^[5] przez dworskiego urzędnika Duro^[6]. Na następcę tronu wyznaczył wcześniej swego syna Hae Ika. Ten jednak nie został dopuszczony do władzy. Korona Goguryeo przeszła wtedy na boczną linię rodu królewskiego, pochodzącą od najmłodszego syna króla Yuriego. Chińska kronika Księga Wei sugeruje natomiast, że po śmierci Mobona jego potomkowie tak długo wymieniali się władzą, aż w końcu zostali od niej odsunięci i zastąpieni przez inną linię królewskiego rodu. Tłumaczy to ponowną zmianę nazwiska dynastii panującej z Hae na Go^[5].

• Kichung Kim, An introduction to classical Korean literature, New York 1996.
• Ki-baik Lee, A new history of Korea, Harvard 1984.
• Ogarek-Czoj H., Pradzieje i legendy Korei, Warszawa 1981.
• Ogarek-Czoj H., Mitologia Korei, Warszawa 1988.
• Rurarz P. J., Historia Korei, Warszawa 2005.
• Seth J.M., A concise history of Korea: from the neolithic period through the nineteenth century, Lanham 2006.
• Van Lieu J., Hanʾguk Yŏksa Yŏnʾguhoe, A history of Korea, 2005
• Warneńska M., U podnóża Gór Diamentowych, Warszawa 1966.