Medal Lotnika

Medal Lotnika (ang. Airman's Medal) – amerykański medal wojskowy. Ustanowiony przez Kongres 6 lipca 1960 roku. Przyznawany jest członkom amerykańskich sił powietrznych lub lotnikom państw zaprzyjaźnionych, którzy odznaczyli się heroizmem poza sytuacją starcia z nieprzyjacielem. Medal zajmuje ósme miejsce w aktualnej precedencji amerykańskich odznaczeń wojskowych i jest równorzędny z Medalem Żołnierza, Medalem Marynarki Wojennej i Piechoty Morskiej oraz Medalem Straży Wybrzeża przyznawanymi za te same czyny osobom służącym kolejno: armii lądowej, marynarce wojennej i piechocie morskiej oraz w Straży Wybrzeża.

Medal Lotnika
Airman's Medal

Awers
Baretka
Ustanowiono	6 lipca 1960
Powyżej	Zaszczytny Krzyż Lotniczy
Równorzędne	Medal Marynarki Wojennej i Piechoty Morskiej Medal Żołnierza Medal Straży Wybrzeża
Poniżej	Brązowa Gwiazda Purpurowe Serce
Powiązane	Krzyż Sił Powietrznych Medal Sił Powietrznych za Wybitną Służbę Medal za Ofiarność i Odwagę

Medal ten przyznawany jest przede wszystkim lotnikom, którzy narażali życie w celu ratowania innych osób (towarzyszy broni, osób cywilnych, jeńców wojennych) nie bezpośrednio w starciu z nieprzyjacielem; może być nadawany również w czasie pokoju. Jeśli medal zostanie nadany za taki akt odwagi, za który w walce przyznany byłby Air Force Cross, odznaczony ma prawo do wyższej o 10% emerytury wojskowej (tak, jak za przyznanie AFC).