Maria Siemionow

W 1974 r. ukończyła studia medyczne na Akademii Medycznej w Poznaniu i uzyskała dyplom lekarza. Stopień naukowy doktora nauk medycznych z mikrochirurgii uzyskała w 1985^[3], habilitowała się w dziedzinie nauk medycznych w 1992. Prezydent Lech Kaczyński nadał Marii Siemionow tytuł naukowy profesora w 2007^[4]. Po emigracji do USA przebywała od 1985 na stypendium naukowym w Instytucie Christine Kleinert w Louisville w stanie Kentucky, gdzie specjalizowała się w zakresie chirurgii ręki. Od 1995 kieruje oddziałem chirurgii plastycznej i mikrochirurgii w Klinice Kolegium Medycyny w Cleveland w stanie Ohio; od 2005 jest profesorem na tamtejszym wydziale chirurgicznym^[5][3]. Od 2012 roku jest członkiem rady naukowej polskiego czasopisma medycznego Przypadki Medyczne, gdzie pełni funkcję honorowego przewodniczącego^[6]. Wciąż podtrzymuje współpracę z Uniwersytetem Medycznym w Poznaniu; dzięki jej poparciu ponad 20 polskich stażystów otrzymało stypendia i mogło uczyć się w klinice w Cleveland^[7]. 7 października 2013 odebrała doktorat honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu^[8]. Jest poliglotką, zna 5 języków (licząc łącznie z polskim).

W grudniu 2008 dokonała czwartej na świecie i pierwszej w USA udanej operacji przeszczepienia twarzy^[9][10][11]; w wyniku 22-godzinnej operacji ośmioosobowy zespół pod jej kierunkiem przeszczepił kobiecie będącej ofiarą postrzelenia ok. 80% powierzchni twarzy pochodzącej od zmarłej dawczyni^[12]. Pierwsza udana operacja tego typu miała miejsce w 2005 roku we Francji (biorcą była kobieta pogryziona przez własnego psa), kolejną przeprowadzono w 2006 w Chinach (biorca został zaatakowany przez niedźwiedzia) oraz ponownie we Francji (pacjent cierpiał na deformującą twarz chorobę von Recklinghausena)^[7][13], jednak żaden z tych przeszczepów nie obejmował tak rozległego obszaru twarzy^[3]. Przeszczep wymagał połączenia licznych kości, mięśni, nerwów i naczyń krwionośnych; dzięki operacji pacjentka odzyskała utraconą w wyniku wypadku szczękę wraz z podniebieniem, górną wargę, policzki, nos, powiekę dolną^[12], a także odzyskała zdolność samodzielnego oddychania, mówienia i jedzenia. W cztery miesiące po zabiegu pacjentka była w dobrej kondycji psychofizycznej, wychodziła na ulicę, oddychała przez nos (przed operacją oddychała przez rurkę podłączoną do tchawicy), odzyskała zmysły smaku i węchu^[7] oraz funkcje mimiczne.

Podczas konferencji prasowej zorganizowanej 5 maja 2009 pacjentka ujawniła swoje personalia, pozwoliła na upublicznienie dokumentacji medycznej oraz ujawniła pochodzenie defektu^[14]. Urodzona ok. 1963 Connie Culp została we wrześniu 2004 roku postrzelona w twarz przez swojego męża, Toma Culpa. Próbował ją zabić strzałem z odległości 2,5 metra^[15] ze strzelby śrutowej, następnie usiłował zabić również siebie. Tom Culp został skazany na 7 lat pozbawienia wolności^[16]. Connie Culp, przed operacją przeszczepienia twarzy, przechodziła 30 innych zabiegów operacyjnych^[17].

W związku z sukcesem przeszczepu, postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 kwietnia 2009, za wybitne osiągnięcia w dziedzinie chirurgii plastycznej, za zasługi w pracy naukowej i badawczej, Maria Siemionow została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[18][3][19], który przyjęła 17 kwietnia 2009 z rąk Roberta Kupieckiego, ambasadora Polski w Waszyngtonie^[20][21]. Jest także Honorowym Obywatelem Krotoszyna^[22]. W 2009 otrzymała Perłę Honorową Polskiej Gospodarki (w kategorii nauka), przyznawaną przez redakcję Polish Market^[23]. W tym samym roku za osiągnięcia naukowe została nagrodzona Złotą Sową Polonii^[24]. W 2020 otrzymała honorowe obywatelstwo Poznania^[25]. W maju 2023 otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie^[26].

Żona dr n. med. Włodzimierza Siemionowa, siostra prof. dr hab. n. med. Krzysztofa Kuszy.

• Charles W. Hewitt, W. P. Andrew Lee, Chad R. Gordon: Transplantation of Composite Tissue Allografts. Springer US, s. 344-354. ISBN 978-0-387-74681-4.

• Wywiad z Marią Siemionow rp.pl
• Prof. dr hab. Maria Zofia Siemionow, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-11-19] .
• Strona Cleveland Clinic dot. prof. Siemionow