Maarten Stekelenburg

Po grze w Zandvoort'75 i VV Schoten, w wieku 15 lat rozpoczął grę w Ajaksie. W lutym 2002 zadebiutował w pierwszym zespole mając 19 lat. Przez pierwsze lata gry był zawodnikiem rezerwowym, a od sezonu 2005/2006 jest podstawowym bramkarzem Ajaksu. W 2008 przedłużył kontrakt z zespołem wiążący go do 2012. W Ajaksie Stekelenburg rozegrał ponad 200 spotkań. Zdobył z tym klubem jedno mistrzostwo Holandii (w sezonie 2003/2004), a także trzy Puchary i dwa Superpuchary Holandii.

Z reprezentacją Holandii U-20 wystąpił na Mistrzostwach Świata 2001. W seniorskiej kadrze zadebiutował we wrześniu 2004 w meczu z Liechtensteinem. Znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata 2006 i Euro 2008, gdzie był rezerwowym. Na Mistrzostwa Świata 2010 był już podstawowym bramkarzem i zdobył tam z reprezentacją srebrny medal. Na Euro 2020 pojechał w zastępstwie za Jaspera Cillessena jako pierwszy bramkarz, będąc najstarszym uczestnikiem imprezy.^[1]

Jest żonaty, ma jednego syna.

 

Jako junior Stekelenburg występował w Zandvoort '75 i VV Schoten, a w 1997, w wieku 15 lat dołączył do szkółki piłkarskiej Ajaksu^[2]. Jako młody zawodnik występował na pozycji środkowego obrońcy i napastnika, zanim został bramkarzem^[3].

19 sierpnia 2001 po raz pierwszy zasiadł na ławce rezerwowych na meczu pierwszego zespołu. Było to spotkanie Eredivisie z Rodą Kerkrade. Trzy dni później Stekelenburg był rezerwowym na meczu Ligi Mistrzów z Celtikiem^[4]. Ostatecznie w pierwszym zespole zadebiutował 24 lutego 2002 w wygranym 1:0 meczu z NAC Breda^[5].

W sezonie 2002/2003 rozegrał dziewięć meczów w Eredivisie^[6]. Sezon 2003/2004 zakończył z 10 występami w lidze i tytułem mistrza Holandii^[2][6].

Podstawowym bramkarzem zespołu został w sezonie 2005/2006, kiedy to wystąpił w 27 ligowych meczach i zdobył Puchar Holandii. W finale tych rozgrywek Ajaks pokonał 2:1 PSV Eindhoven po dwóch golach Klaasa-Jana Huntelaara^[2]. Sukces ten klub Stekelenburga powtórzył także w następnym roku.

21 lutego 2008 przedłużył kontrakt z Ajaksem o dwa lata, do 2012 roku^[7]. W sezonie 2007/2008 został wybrany najlepszym zawodnikiem Ajaksu^[2].

W sezonie 2008/2009 z powodu kontuzji stracił miejsce w zespole i zagrał w 12 meczach ligowych^[3][6]. Odzyskał je rok później, kiedy to wystąpił już w 33 spotkaniach^[6].

W lipcu 2010 łączony był z transferem do Arsenalu^[8] i Bayernu Monachium^[9].

30 lipca 2011 roku Maarten został sprzedany za około 6 milionów euro do klubu AS Roma.

5 czerwca 2013 przeszedł do angielskiego Fulham za 4 mln funtów. Podpisał z angielskim klubem czteroletnią umowę zastępując w bramce Australijczyka Marka Schwarzera z którym Fulham nie przedłużyło kontraktu^[10][11].

 

Stan na 18 marca 2021

 

W 2001 Stekelenburg z reprezentacją Holandii do lat 20 doszedł do ćwierćfinału Młodzieżowych Mistrzostw Świata^[7]. Zagrał tam w jednym meczu, przeciwko Kostaryce^[12].

W reprezentacji Holandii zadebiutował 3 września 2004 podczas meczu z reprezentacją Liechtensteinu, który zakończył się zwycięstwem Holendrów 3:0^[13].

W 2006 roku został powołany przez Marco van Bastena na mistrzostwa świata, gdzie był zmiennikiem Edwina van der Sara^[2]. Wystąpił również na Euro 2008 i pełnił tam taką samą rolę. Po zakończeniu kariery reprezentacyjnej przez van der Sara Stekelenburg został pierwszym bramkarzem reprezentacji^[2].

We wrześniu 2008 Stekelenburg został pierwszym bramkarzem reprezentacji Holandii, który otrzymał czerwoną kartkę. Został wówczas usunięty z boiska w towarzyskim meczu z Australią za faul na Joshui Kennedym^[3].

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010 zagrał w pięciu meczach na osiem rozegranych przez reprezentację Holandii^[12].

Stekelenburg znalazł się w szerokim 30-osobowym składzie Berta van Marwijka na Mistrzostwa Świata 2010 ogłoszonym 11 maja^[14]. Trzy dni później trener zmniejszył go do 27 piłkarzy^[15], a 27 maja podał skład składający się z 23 zawodników. Uwzględnił w nim Stekelenburga^[16].

Na Mistrzostwach Świata był podstawowym zawodnikiem. Wystąpił w siedmiu meczach reprezentacji. Holandia dotarła do finału, gdzie przegrała 0:1 Hiszpanią i zdobyła srebrny medal^[12].

 

Stekelenburg został powołany na Mistrzostwa Europy 2012, jako pierwszy bramkarz holenderskiej kadry. Wystąpił tam we wszystkich 3 meczach grupowych. Drużyna zaprezentowała się słabo nie wychodząc z grupy i zajmując ostatnie miejsce za Danią, Portugalią i Niemcami.

Po bardzo słabym sezonie w Fulham Stekelenburg nie został powołany na Mistrzostwa Świata w 2014 roku. Powodem była nie najlepsza forma, a także częste kontuzje.

Frank de Boer powołał Stekelenburga na Mistrzostwa Europy 2020 w miejsce zakażonego koronawirusem Jaspera Cillessena^[17]. Wystąpił w każdym meczu grupowym i w 1/8 finału z Czechami przegrywając 0:2.

13 sierpnia 2021 Stekelenburg ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej^[18].

 

Stekelenburg jest żonaty z Kim. Wraz z nią ma syna o imieniu Sem (ur. 24 stycznia 2010)^[19].

Ajax

• Eredivisie: 2003/2004
• Puchar Holandii: 2006, 2007, 2010
• Superpuchar Holandii: 2003, 2007

Reprezentacja Holandii

• Wicemistrzostwo świata: 2010

• Maarten Stekelenburg w bazie Soccerbase (ang.)
• Maarten Stekelenburg w bazie National Football Teams (ang.)
• Statystyki na FIFA.com. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-19)]. (ang.)
• Profil na Wereld van Oranje. wereldvanoranje.nl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-22)]. (niderl.)