Manon

Swoistym dopełnieniem historii, przedstawionej w Manon jest jednoaktowy Portret Manon tego samego kompozytora.

• Manon Lescaut – sopran
• Kawaler des Grieux – tenor
• Lescaut, kuzyn Manon – baryton
• Hrabia des Grieux, ojciec kawalera – bas
• Guillot Morfontaine, kochanek Manon – tenor
• Pan de Brétigny – baryton
• Pousette – sopran
• Rosette – mezzosopran
• Javotte – mezzosopran
• Sierżant – baryton

Miejsce i czas akcji: Francja za panowania Ludwika XV.

W Amiens. Przed zajazd pocztowy podjeżdża dyliżans, z którego wysiada młoda dziewczyna Manon, udająca się do klasztoru. Pod nieuwagę swego kuzyna wdaje się w rozmowę z kawalerem des Grieux. Młodzi szybko przypadają sobie do gustu i postanawiają razem uciec do Paryża.

W Paryżu wiodą skromne życie, które nie zadowala dziewczyny. Pod nieobecność kochanka, odwiedza Manon jego ojciec – hrabia des Grieux – i namawia do opuszczenia kawalera.

Manon opływa w luksusach u boku swego podstarzałego protektora – Guillota Morfontaine’a. Tymczasem des Grieux przyjął święcenia kapłańskie. Słuchając jego kazania w kościele św. Sulpicjusza, Manon postanawia odzyskać kochanka, który porzuca dla niej stan duchowny.

Manon i des Grieux prowadzą hulaszczy tryb życia, większą część dnia spędzając na grze w kasynie. Wiedziony żądzą zemsty Morfontaine oskarża des Grieux o oszustwa, a Manon o nierząd. Zostają aresztowani.

Des Grieux, za sprawą swego możnego i wpływowego ojca zostaje uwolniony, natomiast Manon skazana na deportację do Luizjany. Wraz z jej kuzynem Lescautem przekupują straże, by uwolnić Manon, ale wyczerpana przejściami umiera w ramionach kochanka.

• Lesław Czapliński „We władzy operowych kurtyzan: Violetta, Manon, Lulu” (o „Manon” Jules’a Masseneta) w: „W kręgu operowych mitów” Kraków 2003

• Manon w bibliotece Polona