Manewr Jendrassika

Manewr Jendrassika (ang. Jendrassik maneuver) – w neurologii, wykonywane przez pacjenta na polecenie lekarza splecenie palców rąk i następnie czynne rozciąganie splecionych rąk podczas wywoływania przez lekarza odruchu kolanowego. Manewr Jendrassika umożliwia wywołanie odruchu kolanowego u pacjenta, u którego normalnie jest to utrudnione; u pozostałych pacjentów uzyskany odruch jest wzmożony. Według części autorów spowodowane jest to wyeliminowaniem wpływu świadomego napinania mięśni kończyn dolnych przez pacjenta^[1], według innych dochodzi do torowania odpowiedzi na poziomie rdzenia i faktycznego wzmocnienia odruchu^[2]. Torowanie w tym kontekście polega na nasileniu wyładowań we włóknach eferentnych typu γ, zapoczątkowanych przez impulsację z włókien aferentnych dłoni.

Zdjęcie z podręcznika Van Gehuchtena pokazujące wykonywanie manewru Jendrassika

Termin honoruje węgierskiego neurologa, Ernő Jendrassika.

Przypisy

↑ Ganong WF Fizjologia. Podstawy fizjologii lekarskiej PZWL, Warszawa 1994.
↑ D Burke, B McKeon, R A Westerman. Induced changes in the thresholds for voluntary activation of human spindle endings. J Physiol. 1980 May; 302: 171–181. PMC1282841

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Ganong WF Fizjologia. Podstawy fizjologii lekarskiej PZWL, Warszawa 1994.

[2] D Burke, B McKeon, R A Westerman. Induced changes in the thresholds for voluntary activation of human spindle endings. J Physiol. 1980 May; 302: 171–181. PMC1282841

[1]

[2]