Lys Assia

Karierę rozpoczynała jako tancerka. Podczas jednego z występów w 1940 zaproponowano jej pojawienie się na miejscu brakującego wokalisty. Wtedy zaczęła zajmować się śpiewaniem. Podczas II wojny światowej pracowała w wenezuelskiej firmie nadawczej^[3]. W czasach powojennych wystąpiła w kilku filmach: Palace Hotel (1952) i Ein Mann Vergißt die Liebe (1955). W tamtym czasie nagrała też kilka singli: „Moulin Rouge (Ein Lied aus Paris)” (1953), „O Mein Papa”, „Schwedenmädel” (1954) i and „Jolie Jacqueline” (1955)^[4]. W tym czasie podpisała też siedmioletni kontrakt płytowy z amerykańską wytwórnią MCA Records, należącą do MCA Inc.^[5]

 

W 1956 otrzymała zaproszenie do reprezentowania Niemiec i Szwajcarii w 1. Konkursie Piosenki Eurowizji. W niemieckich selekcjach do konkursu bez powodzenia wystąpiła z piosenką „Ein kleiner Goldner Ring”^[4], a w szwajcarskich eliminacjach z pięcioma utworami („Sei doch nicht so eifersüchtig”, „Das alte Karussell”, „Le bohémien”, „Addio bella Napoli”, „Refrain”)^[6]. 24 maja w Lugano wystąpiła w konkursie z utworami „Das alte Karussell” i „Refrain”, z którym zwyciężyła w finale konkursu^[7][5]. W 1957, reprezentując Szwajcarię z utworem „L’enfant que j’étais”, zajęła ósme miejsce w finale 2. Konkursu Piosenki Eurowizji^[8]. W 1958 trzeci rok z rzędu reprezentowała kraj w konkursie, a 12 marca z piosenką „Giorgio” zajęła drugie miejsce w finale 3. Konkursu Piosenki Eurowizji^[9].

W 1963 wydała dwa albumy studyjne: Songs^[10] i Lys Assia^[11]. W 1974 zaprezentowała pierwszy album kompilacyjny pt. O Mein Papa^[12], którego reedycja miała premierę w 1995^[13].

 

W 2007 nawiązała współpracę z Beatrice Egli, z którą nagrała materiał na album pt. Sag mir wo wohnen die Engel^[14]. W 2011 wydała składankę przebojów, zatytułowaną po prostu Lys Assia^[15]. Również w 2011 wyraziła chęć ponownego udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji^[5] oraz uczestniczyła z utworem „C’était ma vie” w szwajcarskich eliminacjach do 57. Konkursu Piosenki Eurowizji^[16]. Była gościem honorowym podczas Eurowizji 2012 w Baku^[17].

 

W 2013 wyraziła chęć udziału z utworem „All in Your Head” (nagranym z hip-hopową formacją New Jack) w programie Die grosse Entscheidungs Show wyłaniającym reprezentanta Szwajcarii w 58. Konkursie Piosenki Eurowizji^[18]. Utwór jednak nie dostał się do finału programu, a Assia nie kryła rozczarowania wynikami^[19]. Pojawiły się także doniesienia w mediach, jakoby miała reprezentować San Marino na Eurowizji 2013, co sama podsycała dwuznacznymi wpisami na portalach społecznościowych^[20], jednak kilka dni później zdementowała plotki. Pojawiła się jako gość honorowy podczas konkursu^[21].

11 stycznia 1957 poślubiła Johanna Heinricha Kunza, który zmarł dziewięć miesięcy później na skutek poważnej choroby.

Komunikowała się biegle w ośmiu językach: niemieckim, francuskim, włoskim, angielskim, hiszpańskim, portugalskim, szwedzkim i duńskim^[3][5].

W sylwestrową noc z 2004 na 2005 została zaatakowana i pobita przez złodzieja, który usiłował okraść ją w jej domu w Cannes. Po napadzie musiała poddać się operacji oka^[22].

24 marca 2018 zmarła w szpitalu Zollikerberg Hospital w Zurychu^[23].

Albumy studyjne

• Songs (1963)
• Lys Assia (1963)
• Sehnsucht nach Dir (2003)
• Lady in Blue (2005)
• Refrain des Lebens (2008)

Albumy kompilacyjne

• O Mein Papa (1974; reedycja w 1995)
• Sag mir wo wohnen die Engel (z Beatrice Egli; 2007)
• Lys Assia (2011)
• Die Großen Erfolge (rok nieznany)
• Lys Assia – Favoriten (rok nieznany)

Single

• „Oh mein Papa”
• „Ein kleiner goldner Ring”
• „Das alte Karussell”
• „Refrain”
• „Holland mädel”
• „Jolie Jacqueline”
• „L’enfant que j’étais”
• „Giorgio”
• „C’était ma vie”
• „All in Your Head” (z New Jack)