Lis stepowy

Lis stepowy
	Vulpes corsac
	(Linnaeus, 1768)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	psokształtne
Rodzina	psowate
Rodzaj	lis
Gatunek	lis stepowy
Synonimy
	Canis corsac Linnaeus, 1768; Vulpes nigra Kastschenko, 1912; Vulpes corsak corsak Ognev, 1935; Vulpes corsac skorodumovi Dorogostaiski, 1935;
	Canis corsac Linnaeus, 1768; Vulpes nigra Kastschenko, 1912; Vulpes corsak corsak Ognev, 1935; Vulpes corsac skorodumovi Dorogostaiski, 1935;
Podgatunki
	V. c. corsac (Linnaeus, 1768); V. c. kalmykorum Ognev, 1935;
	V. c. corsac (Linnaeus, 1768); V. c. kalmykorum Ognev, 1935;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lis stepowy^[8], korsak^[9] (Vulpes corsac) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Występuje na stepach i półpustyniach Azji środkowo-wschodniej (Mongolia i północno-wschodnie Chiny) oraz w południowo-wschodniej Europie. Żyje w norach wykopanych przez inne zwierzęta. W odróżnieniu od większości pozostałych psowatych zwinnie chodzi po drzewach. Prowadzi nocny tryb życia.

Charakterystyka

Ubarwienie szare lub szarobrązowe, brzuch białawy. Jest dobrze przystosowany do gorącego i suchego klimatu. Wytrzymuje długie okresy bez pożywienia i dostępu do wody. Budowa typowa dla gatunków z rodzaju Vulpes. Korsak jest mniejszy od lisa pospolitego, ale ma dłuższe od niego nogi i uszy. Żyje w stadach rodzinnych.

Cechy budowy: Długość ciała: do 60 cm. Długość ogona: do 35 cm. Masa ciała: 4-6 kg.

Pożywienie: Padlina, drobne kręgowce (gryzonie, ptaki), owady lub owoce.

Ciąża trwa 49-60 dni, samica rodzi od 2 do 11 młodych, przeważnie 5.

Zagrożenia i ochrona

Stan wielu populacji nie jest dobrze poznany. Pomimo tego gatunek nie jest uważany za zagrożony wyginięciem.

Przypisy

↑ Vulpes corsac, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis synonymis, locis. Regum animale. T. 3. Holmiae: L. Salvii,1766-68, 1768, s. 223. (łac.).
↑ N. F. Kastschenko. Novye issledovaniya po mammologii Zabaikal’ya (New studies on the mammalogy of Transbaikal). „Ezhegodnik Zoologicheskogo Muzeya”. 17, s. 393, 1912. (ros.).
↑ S. I. Ognev: Mammals of U.S.S.R. and adjacent countries. Cz. III: Carnivora (Fissipedia and Pinnipedia). Jerozolima: Israel Program for Scientific Translations, 1935, s. 634. (ang.).
↑ V. C. Dorogostaiski. Novyi podvid korsaka iz Yuzhnogo Zabaikal’ya of (Vulpes corsak skorodumovi n. subsp.). „Izvestiya Irkutskogo Gosudarstvennogo Protivochumnogo Instituta Sibiri i Dal’ne-Vostochnogo Kraya”. 1, s. 47, 1935. (ros.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vulpes corsac. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2009-10-24]
↑ J.D.J.D. Murdoch J.D.J.D., Vulpes corsac, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-13] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 150. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 139, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

Bibliografia

Borsa, C. 2000. "Vulpes corsac" (On-line), Animal Diversity Web. (en)

[itis-1] Vulpes corsac, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[syn1-2] C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis synonymis, locis. Regum animale. T. 3. Holmiae: L. Salvii,1766-68, 1768, s. 223. (łac.).

[syn2-3] N. F. Kastschenko. Novye issledovaniya po mammologii Zabaikal’ya (New studies on the mammalogy of Transbaikal). „Ezhegodnik Zoologicheskogo Muzeya”. 17, s. 393, 1912. (ros.).

[syn3-4] S. I. Ognev: Mammals of U.S.S.R. and adjacent countries. Cz. III: Carnivora (Fissipedia and Pinnipedia). Jerozolima: Israel Program for Scientific Translations, 1935, s. 634. (ang.).

[syn4-5] V. C. Dorogostaiski. Novyi podvid korsaka iz Yuzhnogo Zabaikal’ya of (Vulpes corsak skorodumovi n. subsp.). „Izvestiya Irkutskogo Gosudarstvennogo Protivochumnogo Instituta Sibiri i Dal’ne-Vostochnogo Kraya”. 1, s. 47, 1935. (ros.).

[6] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vulpes corsac. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2009-10-24]

[iucn-7] J.D.J.D. Murdoch J.D.J.D., Vulpes corsac, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-13] (ang.).

[miiz-8] Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 150. ISBN 978-83-88147-15-9.

[msz-9] K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 139, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

[8]

[9]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]