Levante UD

Levante Unión Deportiva zostało założone 7 września 1909 jako Levante Fútbol Club biorąc nazwę od położonej w Walencji plaży o nazwie Levante. W tamtych czasach klub był absolutnym pionierem spośród wszystkich klubów w mieście. Największy lokalny rywal Valencia CF został założony dopiero w 1919 roku. Gimnástico Fútbol Club, z którym Levante połączyło się w 1939, również powstał w 1909 roku.

Pierwsze mecze rozgrywano na La Platjeta, obok portu na działkach należących do lokalnego przedsiębiorstwa perfumeryjnego. Kolejne boisko również położone było w pobliżu portu i klub stopniowo zaczął być kojarzony z robotnikami pracującymi w porcie.

W 1928 roku, Levante FC zdobyło pierwsze trofeum - Mistrzostwo Walencji.

W sezonie 1934/35 drużyna zadebiutowała w drugiej lidze hiszpańskiej, kiedy ligę powiększono z dziesięciu do dwudziestu czterech drużyn.

Rok 1937 dał klubowi jedyne dotychczas poważne trofeum - Puchar Republiki Hiszpańskiej, inaczej zwany Pucharem Wolnej Hiszpanii, który rozgrywany był podczas hiszpańskiej wojny domowej. W finale, który odbył się 18 lipca, Levante pokonało Valencię CF 1:0. Pomimo starań władz klubu trofeum to nie zostało uznane przez Hiszpańską Federację Piłkarską za równorzędne z Pucharem Króla Hiszpanii.

W 1939, kluby Levante i Gimnastic zmuszone zostały do dokonania fuzji. Boiska tych pierwszych zostały całkowicie zniszczone podczas wojny, z kolei Gimnastic stracił w wojnie większość piłkarzy. Połączona drużyna od tamtego momentu znana była jako Unión Deportiva Levante-Gimnástico, a później Levante Unión Deportiva i ta nazwa obowiązuje do dnia dzisiejszego. Nowa ekipa swoje barwy domowe niebiesko-bordowe wzięła od barw Gimnastic, natomiast czarno-białe stroje wyjazdowe od dawnego Levante.

Levante na debiut w Primera División czekało do roku 1963. Wtedy to drużyna w grupie 2 drugiej ligi zajęła drugie miejsce, a w play-offach udało jej się pokonać 4:2 w dwumeczu Deportivo La Coruña. W swoim inauguracyjnym sezonie w najwyższej klasie rozgrywkowej Levante zdołało dwukrotnie pokonać Valencię. Niestety w kolejnym sezonie zespół zdołał co prawda pokonać FC Barcelonę aż 5:1, jednak ostatecznie spadła z ligi, przegrywając play-offy z CD Málagą. Następne dwie dekady klub spędził na drugim i trzecim poziomie rozgrywkowym. W 1981 przez pół roku w klubie grał Johan Cruijff, który po opuszczeniu Levante grał jeszcze przez trzy lata.

Po zwycięstwie w 2004 roku w Segunda División Levante wróciło do La Ligi. Drużynie udało się jednak w niej przetrwać zaledwie jeden sezon, tracąc na koniec sezonu zaledwie dwa punkty do bezpiecznej Mallorki. Klub powrócił po roku gry na zapleczu ekstraklasy, zajmując na nim trzecie miejsce. W sezonie 2006/2007 Levante do końca walczyło o utrzymanie i w decydującym spotkaniu dzięki golom Rigi Mustaphy, Salvy Ballesty oraz Laurenta Courtoisa udało się pokonać 4:2 Valencię i ostatecznie zając piętnaste miejsce w lidze.

 

Poważne problemy finansowe skutkowały tym, że w sezonie 2007/2008 ekipa prowadzona wówczas przez trzech różnych trenerów (Abela Resino, Gianniego De Biasiego oraz José Ángela Moreno) zajęła ostatnie miejsce w lidze. Dodatkowo media ukazały, że klub ma długi wynoszące ponad €18 milionów, a wszyscy pracownicy klubu dostawali od pewnego czasu jedną piątą swoich pensji. Ostatecznie jednak na całą sytuację zareagowali działacze ligowi, którzy zorganizowali specjalny mecz, z którego wszystkie wpływy zostały przeznaczone na spłatę pewnej części pensji.

Levante do Primera División ponownie awansowało 13 lipca 2010 roku, kiedy to drużyna pokonała zdegradowane już wcześniej CD Castellón. Co prawda w ostatniej kolejce Żaby przegrały aż 0:4 z Realem Betis, ale ostatecznie gracze z Estadio Benito Villamarín zajęli czwarte miejsce w tabeli. Zawodnicy z Walencji awansowali z trzeciego miejsca.

Do największego osiągnięcia klubu w rozgrywkach ligowych należy zaliczyć sezon 2011/2012, w którym to Levante zajęło 6. miejsce, dzięki czemu zakwalifikowało się do Ligi Europy, w której to Żaby odpadły dopiero w 1/8 finału, przegrywając po dogrywce z Rubinem Kazań. Był to pierwszy udział drużyny z Walencji w europejskich pucharach.

Latem 2012 do Levante przybył polski piłkarz Dariusz Dudka. Pomocnik w drużynie z Walencji rozegrał zaledwie trzy spotkania i po sezonie rozstał się z klubem.

• Sezony w Primera División - 17:
  • 1942–43
  • 1963/1964 (10 miejsce)
  • 1964/1965 (14 miejsce)
  • 2004/2005 (18 miejsce)
  • 2006/2007 (15 miejsce)
  • 2007/2008 (20 miejsce)
  • 2010/2011 (14 miejsce)
  • 2011/2012 (6 miejsce)
  • 2012/2013 (11 miejsce)
  • 2013/2014 (10 miejsce)
  • 2014/2015 (14 miejsce)
  • 2015/2016 (13 miejsce)
  • 2017/2018 (15 miejsce)
  • 2018/2019 (15 miejsce)
  • 2019/2020 (12 miejsce)
  • 2020/2021 (14 miejsce)
  • 2021/2022 (19 miejsce)
    • Najwyższe zwycięstwo w Primera División: Levante UD - FC Barcelona 5-1 (11 października 1964)
    • Najwyższa porażka w Primera División: FC Barcelona - Levante UD 7-0 (18 sierpnia 2013)
• Sezony w Segunda División - 34
• Sezony w Segunda División B - 12
• Sezony w Tercera División - 16

Stan na dzień 8 września 2021

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Aitor Fernández
2	3 pomocnikPO	Son
3	2 obrońcaOB	Enric Franquesa
4	2 obrońcaOB	Roberto Suárez
5	3 pomocnikPO	Nemanja Radoja
6	2 obrońcaOB	Óscar Duarte
7	3 pomocnikPO	Álex Blesa
8	3 pomocnikPO	Pepelu
9	4 napastnikNA	Roger Martí
10	3 pomocnikPO	Enis Bardhi
11	3 pomocnikPO	José Luis Morales (kapitan)
12	3 pomocnikPO	Mickaël Malsa
13	2 obrońcaOB	Shkodran Mustafi
14	2 obrońcaOB	Rúben Vezo

Nr	Poz.	Piłkarz
15	2 obrońcaOB	Sergio Postigo
16	4 napastnikNA	Roberto Soldado
17	3 pomocnikPO	Nikola Vukčević
18	4 napastnikNA	Jorge de Frutos
19	2 obrońcaOB	Carlos Clerc
20	2 obrońcaOB	Jorge Miramón
21	4 napastnikNA	Dani Gómez
22	3 pomocnikPO	Gonzalo Melero
23	2 obrońcaOB	Coke
24	3 pomocnikPO	José Campaña
25	3 pomocnikPO	Pablo Martínez
29	3 pomocnikPO	Alejandro Cantero
34	1 bramkarzBR	Daniel Cárdenas
	4 napastnikNA	Hernâni Fortes

Nr	Poz.	Piłkarz
	4 napastnikNA	Roger Brugué (w Mirandés do 30 czerwca 2022)

Nr	Poz.	Piłkarz

 

Mecze domowe Levante UD rozgrywa na Estadio Ciudad de Valencia (Estadi Ciutat de València w języku walenckim), położonym w północnej części miasta, w dzielnicy Orriols. Został on wybudowany w 1969 roku. W inauguracyjnym meczu, 9 września 1969 roku Levante przegrało 0-3 z Valencią CF.

3 września 2004 na tym stadionie odbył się towarzyski mecz Hiszpania - Szkocja, zakończony remisem 1-1^[3].

Pojemność stadionu wynosi 25.354 miejsc. Płyta boiska ma wymiary 107x70 metrów, posiada nawierzchnię trawiastą. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się stacja linii nr 6 metra w Walencji - Estadi del Llevant.

Przed przeprowadzką na Estadio Ciudad de Valencia, w latach 1925–1968 Levante UD rozgrywało swoje mecze na Estadi de Vallejo.

Ciudad Deportiva de Buñol jest kompleksem sportowym należącym do Levante UD, znajdującym się w miejscowości Buñol, 40 km na wschód od Walencji. Budowa rozpoczęła się 27 września 2002 roku, a inauguracja obiektu odbyła się 26 czerwca 2003 roku. W jego skład wchodzą m.in. boiska (zarówno z nawierzchnią trawiastą jak i sztuczną), hala sportowa, szatnie, siłownie, basen, pomieszczenia medyczne, pomieszczenia socjalne oraz pokoje dla zawodników pierwszej drużyny i szkółki piłkarskiej Levante UD.

Głównym obiektem kompleksu jest Campo de Fútbol de Competición, boisko trawiaste o wymiarach 107x70 m, z trybunami o pojemności 3000 miejsc. Domowe mecze rozgrywa tu drużyna rezerw Levante.

Levante Unión Deportiva B jest filialną drużyną Levante UD. Został on założony w 1961 roku, obecnie występuje w grupie VI Tercera División. Swoje mecze rozgrywa na obiektach Ciudad Deportiva de Buñol. Trenerem jest José Antonio Gómez^[4].

 

Levante UD Femenino (Llevant Unió Esportiva Femení w języku walenckim) jest żeńską sekcją piłkarską Levante UD. Powstał w 1998 roku jako sukcesor San Vicente Valencia, założonego w 1993 roku. Swoje mecze rozgrywa na obiektach kompleksu sportowego Parc Esportiu de Natzaret w Walencji.

W sezonie 2008/2009 występuje w rozgrywkach hiszpańskiej Superligi, broniąc tytułu mistrzowskiego zdobytego przed rokiem, oraz w rozgrywkach Ligi Mistrzów Kobiet. Trenerem jest Argentyńczyk Gustavo Alberto Duco^[5].

• Oficjalna strona internetowa (ang. • kat. • hiszp.)
• Serwis polskich fanów Levante