[go: up one dir, main page]

Lajja

indyjski film z 2001

Lajja (tłumaczenie: "Hańba", inny tytuł:" Lajja – Shame") – indyjski dramat wyreżyserowany w 2001 roku przez Rajkumar Santoshi, autora Deszcz, China Gate, The Legend of Bhagat Singh i Khakee. Reżyser jest też scenarzystą i producentem filmu, którego tematem jest dramatyczna sytuacja kobiety w indyjskim społeczeństwie. Bohaterkami filmu są cztery kobiety zagrane przez takie aktorki jak Rekha, Madhuri Dixit, Manisha Koirala i Mahima Chaudhry. Znaczące, że imiona czterech kobiet, bohaterek filmu (Maithali, Janaki, Ramdulhari i Vaidehi) – to wersje imienia Sity ze starożytnego utworu "Ramajany", ideału indyjskiej kobiety. W rolach bohaterów historii: Jackie Shroff, Anil Kapoor i Ajay Devgan.

Lajja
Gatunek

dramat, musical

Data premiery

19 września 2001

Kraj produkcji

Indie

Język

hindi

Czas trwania

165 min

Reżyseria

Rajkumar Santoshi

Scenariusz

Ranjit Kapoor
Rajkumar Santoshi

Główne role

Manisha Koirala
Madhuri Dixit
Rekha
Jackie Shroff
Anil Kapoor
Ajay Devgan

Muzyka

Ilaiyaraaja
Anu Malik

Zdjęcia

Madhu Ambat

Montaż

V. N. Mayekar

Produkcja

Rajkumar Santoshi

Dystrybucja

Eros International Ltd.

Nagrody
1 nagroda, 12 nominacji

Fabuła

edytuj

Nowy Jork. Induska Vaidehi (Manisha Koirala) wychodzi za mąż za Raghuvira (Raghu) (Jackie Shroff), NRI – Indusa żyjącego za granicą. Mimo tego, że mąż jest w stanie zapewnić jej życie w dobrobycie, Vaidehi czuje się nieszczęśliwa. Raghu lubi życie na wysokiej stopie, jego żywiołem są światła klubów nocnych. Zamroczony alkoholem chętnie przytula na oczach żony obce kobiety, na własną zaś zdarza mu się podnieść rękę. Vaidehi, kiedyś w Mumbaju niezależna, z pasją pracująca w galerii sztuki, teraz tylko nieśmiało protestuje, ale gdy Raghu nie ma nic przeciwko temu, aby uwodził ją jego wspólnik, jest tak oburzona, że Raghu ma jej dość. Każe jej opuścić Amerykę i wrócić do rodziców do Indii. Tam w domu rodziców spotyka ją też odrzucenie. Ojciec oburzony jej powrotem, zarzuca jej, że przynosi wstyd rodzinie opuszczając męża, że utrudni tym zamążpójście siostry. Uważa, że od momentu ślubu Vaidehi należy do rodziny męża. Jest uszczęśliwiony, gdy Raghu wzywa Vaidehi z powrotem do USA. W ostatniej chwili na lotnisku Vaidehi dowiaduje się jednak, że Raghu nie szuka zgody w małżeństwie. Przeżył właśnie wypadek samochodowy, w którym utracił szansę na bycie kiedykolwiek ojcem. Lekarz Vaidehi powiedział mu, że wyjechała ona do Mumbaju spodziewając się dziecka. Teraz żona potrzebna mu jako inkubator dla przyszłego dziedzica majątku. Jej samej zamierza się po urodzeniu dziecka pozbyć. Wstrząśnięta Vaidehi ucieka. Zaczyna się jej wędrówka przez Indie w poszukiwaniu miejsca dla siebie i dziecka, które ma przyjść na świat. Nagpur. Haripur. Zmiana miejsc. Coraz to nowi ludzie wokół niej. I mąż ścigający ją poprzez zdjęcia w gazecie i wyznaczenie nagrody za informacje o niej. Po drodze Vaidehi spotyka kolejno trzy kobiety, których imię podobnie jak jej imię jest imieniem legendarnej Sity z Ramajany. Każda z nich podobnie jak Vaidehi walczy o swoją godność. Maithili (Mahima Chaudhry) – upokorzona podczas wesela przez rodzinę pana młodego wykłócającą się o posag i grożącą zerwaniem ślubu. Janki (Madhuri Dixit) niezamężna też oczekująca dziecka aktorka, która rzuca wyzwanie ze sceny i zamiast odgrywać pokorną wobec męża Ramy Sitę wykrzykuje z bólem słowa o upokorzeniu kobiety, która jak Sita musi udowadniać swojemu mężowi niewinność przechodząc przez próbę ognia. Porzucona przez męża Ramdulaari (Rekha), którą kobiety wołają do porodu i która zorganizowała dla nich pracę przy produkcji tkanin, uczy ich pisać, posługiwać się komputerem, nosić wysoko głowę przed każdym mężczyzną. Ramdulaari wzywają też na pomoc, gdy mężczyźni chcą zabić tuż po urodzeniu dziewczynkę bojąc się, że kiedyś jej ślub zrujnuje ich. W tej podróży czasem w ostatniej chwili ratują Vaidehi mężczyźni: Raju (Anil Kapoor), złodziej o złotym sercu i Bulwa (Ajay Devgan) walczący z niesprawiedliwością dakoit, wyklęty przez prawo czciciel Bogini Matki.

Obsada

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj