Krzyż Marynarki Wojennej

Krzyż Marynarki Wojennej (ang. Navy Cross) – amerykańskie, najwyższe odznaczenie wojskowe nadawane przez departament marynarki wojennej^[1]. Podczas II wojny światowej został drugim w starszeństwie, po Medalu Honoru, odznaczeniem nadawanym za heroizm. Krzyż Marynarki został ustanowiony i zatwierdzony przez Kongres Stanów Zjednoczonych 4 lutego 1919 roku, z mocą wsteczną do 6 kwietnia 1917. Przeznaczony jest dla żołnierzy marynarki, piechoty morskiej i straży wybrzeża, ale może być nadawany żołnierzom innych rodzajów sił zbrojnych. Jest odpowiednikiem Krzyża Sił Powietrznych w lotnictwie i Krzyża za Wybitną Służbę w wojskach lądowych.

Krzyż Marynarki Wojennej
Navy Cross

Awers
Baretka
Ustanowiono	4 lutego 1919
Powyżej	Medal Honoru
Równorzędne	Krzyż Sił Powietrznych Krzyż za Wybitną Służbę
Poniżej	Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę Medal Departamentu Obrony za Wybitną Służbę Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę Medal Sił Powietrznych za Wybitną Służbę Medal Straży Wybrzeża za Wybitną Służbę
Projektant	James Earl Fraser
Powiązane	Zaszczytny Krzyż Lotniczy
Multimedia w Wikimedia Commons

Zaprojektowany został przez Jamesa Earle Frasera^[2].

• Awers – krzyż z charakterystycznie zaokrąglonymi ramionami. W centrum, symboliczna karawela na falach.
• Rewers – skrzyżowane kotwice z okresu sprzed 1850, litery USN
• Wstążka – ciemnoniebieska z białym paskiem pośrodku. Kolor niebieski symbolizuje służbę na morzu, biały czystość i bezinteresowność.

Kolejne nadania Krzyża są oznaczane poprzez nałożenie na wstążkę (oraz baretkę) złotej, pięcioramiennej gwiazdki. Pięć złotych gwiazdek jest zastępowanych gwiazdką srebrną.